Šta mogu reći, to je jedna tuga, suština ista. Ona situacija 30. maja 2020. i sada je potpuno ista. Povod je isti, nismo uspjeli kao vlast i koalicija.
Tim riječima je u razgovoru za “Vijesti” predsjednik Opštine Budva Marko Carević opisao šta se to promijenilo za dvije godine od čuvene šatorske sjednice u proljeće 2020. kada je došlo do promjene vlasti u Budvi i danas kada je uvedena prinudna uprava i u metropoli turizma instaliran Odbor povjerenika.
Carević prvi put javno za dešavanja od prije dvije godine sada okrivljuje i Demokratsku crnu Goru.
Rat Demokratskog fronta i Demokrata počeo je praktično odmah nakon što je Carević u januaru 2019. sjeo u fotelju prvog čovjeka grada a eskalirao 2020, kada su Demokrate tražil da se povuče sa te funkcije okrivljujući ga za samovolju i loše upravljanje gradom. Slično je bilo i uoči uvođenja prinudne uprave, praktično se Careviću isto spočitavalo, a ni iz DF nisu ostali dužni, optužujući Demokrate za opstrukciju parlamenta i svjesno uvođenje prinudne uprave, uz navodne ucjene i insistiranje da Demokrate pokrivaju određene funkcije, koje im shodno izbornom rezultatu ne pripadaju.
Carević smatra da su Demokrate i tada i sada dovele do blokade grada.
“Nažalost i tada, prije dvije godine, predvođeni Demokratama je srušena vlast i dobili smo šator. I sada su srušili vlast i dobili smo još goru situaciju nego šator. Da je prosto, da imamo one “heroje proljeća”, mi sada nemamo ništa, imamo vakuum, jedna tuga, jer smo nepromišljenošću kolega iz Demokratske Crne Gore dobili poziciju prinudne uprave, koja nije izborna volja građana. Nažalost, takav će period biti možda čak i godinu. Čiji je to interes, kome je to odgovaralo, svakako će to građani znati da cijene”, poručio je Carević.
Prema njegovim riječima, izvršna vlast na čijem je čelu je uvijek funkcionisala kako treba.
“Imamo suficit, sve normalno funkcioniše, ali problem je što zakonodavna vlast ne funkcioniše. Imamo odbor povjerenika koji funkcioniše u mandatu koji oni sami procijene. To je zakonom regulisano najviše 60 dana, a isto imamo odluku Vlade koja je odložila izbore i produžila tu pat poziciju. Mislim da je to potpuno pogrešna odluka, što nijesu sprovedeni izbori. Na ovaj način je minimum funkcionisanja, ali ako je to mjerilo nečega, onda je to jako pogrešno. Znam da je prvi put da lokalne uprave nemaju parlamente nego odbore povjerenika. Nije se smjelo rizikovati da se njihov rad produži na šest mjeseci. Ne zbog njih, to su ljudi koji rade svoj posao onako kako misle da treba, ali mislim da je to prevelika odgovornost i za njih same. Ja se lično toga ne bi nikada prihvatio na takav način. Treba donositi odluke, život teče, ne možemo čekati šest mjeseci. Imam osjećaj, znajući političke tendencije da ću ja, na žalost moju, na ovoj funkciji ostati do aprila naredne godine”, istakao je Carević.
Više stotina specijalaca pod punom opremom, opsada metropole turizma, veliki montažni šator na platou ispred zgrade Opštine u kome se zbog epidemioloških mjera održava maratonsko zasjedanje lokalnog parlamenta na čijem dnevnom redu su bile smjene tadašnjih čelnika Opštine i Skupštine opštine Marka Carevića i Krsta Radovića, na desetine građana koji protestuju i za političku korupciju optužuju odbjeglog odbornika Pokreta za promjene Stevana Džakovića, koji se priklonio DPS-u, SD-u i Crnogorskoj dajući im većinu, scene su od prije dvije godine.
To je bio i uvod u troipomjesečne proteste.
Incijativa tadašnje vladajuće Crnogorske za smjenu Carevića, koju su potpisali odbornici DPS-a i SD-a, te Džaković, a potom i incijativa DPS-a koja je dobila podršku tada već stvorene odborničke većine za smjenu Radovića našlo se krajem maja na dnevnom redu legendarne šatorske sjednice.
Dvodnevna sjednica i ona par dana kasnije kada se razmatrala smjena Radovića, tačno u ponoć su prekinute, kada je koalicija koju su činili DF, Demokrate, SNP, PzP, URA i Demos proglasile “pobjedu”, jer je po njihovom stavu ispoštovana zakonska procedura, a nastavak sjednice zakazan za par mjeseci, odnosno uoči lokalnih izbora u avgustu. Međutim, Ministarstvo javne uprave, na čijem čelu je bila Budvanka Suzana Pribilović, aktuelna poslanica DPS-a daje stav da je Skupština opštine bila dužna da se izjasni u roku od 30 dana od kada su podnijete inicijative za smjene gradonačelnika i šefa parlamenta.
Već 11. juna, nova odbornička većina od 17 odbornika, DPS, SD, Crnogorske i Džaković, okuplja se u konferencijskoj sali Turističkog naselja “Slovenska plaža”, gdje jednoglasno smjenjuju Carevića i Radovića i za v. d. Opštine i Skupštine opštine biraju Vladimira Bulatovića (Crnogorska) i Snežanu Kuč (DPS).
Takve odluke Carevićeva administracija ne priznaje, a Radović odbija da ih verifikuje u skupštinskoj službi. Šest dana kasnije, 17. juna 2020. u pratnji na desetine specijalaca upravni inspektori Ministarstva javne uprave u 8 ujutru na silu ulaze u zgradu Opštine, nakon što su policajci uhapsili opštinske čelnike i građane koji su bili u zgradi Opštine.
Slijede višednevni protesti građana koji su 24. juna eskalirali. Dolazi do nereda ispred zgrade Centra bezbjednosti i policija upotrebljava suzavac na građane koji su opkolili stanicu policije u kojoj je bio Vladimir Bulatović, koga su revoltirani simpatizeri DF-a i Demokrata bukvalno htjeli da linčuju.
U zgradu Opštine tada se instalira nova većina, koja na sjednici parlamenta zatvorenoj za javnost za gradonačelnika bira Nikolu Divanovića (DPS).
Slijede svakodnevni nemiri ispred zgrade Opštine. Divanovićeva administracija ne uspijeva praktično ni da upravlja gradom, zgrada Opštine je pod opsadom privatnog obezbjeđenja koje svakoga jutra sprečava Carevića i Radovića, kao i odbornike da uđu u zgradu. Na lokalanim izborima DPS i koalicija koju je predvodio Divanović doživljava poraz u Budvi, dok koalicija koju je predvodio Carević osvaja čak 43 odsto i 14 mandata, a Demokrate šest mandata.
Iako su djelovali složno, to nije dugo potrajalo i netrpeljivost dva bloka je odmah izašla na vidjelo.
Bonus video:
