NATO – kultura nasilja

Profesora Nenada Koprivicu pamtim sa fakulteta kao vrlo korektnog i obrazovanog čovjeka. Očigledno je posao u NVO CEDEM jedini razlog zašto profesor Koprivica prilikom obraćanja javnosti umjesto naučnih činjenica koristi mentalnu hirurgiju.

Činjenice su uvijek bile put ka istini, a mentalna hirurgija je jedan od nosećih stubova palanke, duhovno učaurenog polusvijeta. Baštineći mentalnu hirurgiju umjesto istine kao univerzalne ljudske vrijednosti, profesor se dovodi u konflikt sa sobom kao naučnim radnikom.

Dakle, NATO jeste zajednica vrijednosti, ali vrijednosti oličenih u kulturi nasilja naspram slabijih i naspram same prirode. NATO je, urušavanjem Varšavskog pakta, izgubio svoj raison d'etre. Tačno je da se NATO zalaže za iste principe i vrijednosti kao ovakva EU ; dok je NATO vojno krilo, EU je političko – ekonomsko krilo centara moći oličenih u Bildeberškoj grupi, Trilateralnoj komisiji, sa ciljem globalnog sprovođenja neoliberalne eutanazije, uz slobodu kretanja kapitala i nemogućnost kretanja rada.

Što se tiče borbe protiv organizovanog kriminala, od kako je NATO preuzeo kontrolu nad Avganistanom, višestruko je povećan promet opojnih droga, što je najefektniji način za punjenje crnih državnih fondova. Ali, to se ne uči na fakultetu. Zalaganje NATO-a za vladavinu prava je upravo srž mentalne hirurgije, budući da se NATO zalaže za kodifikaciju prava jačeg, tako da je suština evroatlanskih integracija Crne Gore sljedeća: crnogorske hartije od vrijednosti u američko – britanskom džepu, a američka puška na crnogorskom ramenu. Stalno se spominje kršenje ljudskih i manjinskih prava u zemljama koje pružaju otpor, dok kršenje ljudskih prava u Saudijskoj Arabiji, partneru SAD, niko i ne spominje.

NATO nije sistem kolektivne sigurnosti nego vojni instrument globalnog nasilja, u cilju maksimizacije profita. Privatizacijom strateških grana privrede Crne Gore pod okriljem EU, profit odlazi van zemlje, te nije u funkciji razvoja društva. Ulazak Crne Gore u EU, takođe nema svrhe ukoliko ne postoje proizvodi koji bi bili konkurentni na tržištu od 450 miliona ljudi. Pojedine nevladine organizacije dobijaju grantove i donacije od američke, britanske, holandske ambasade, te raznih fondacija, kako bi bile instrument kontrole vlasti i kako bi sprovodile "meku moć".

Putem kontrole vlasti, zapadni centri moći imaju jasan uvid u to šta rade domaći najamnici. Na taj način, mogu da ih ucjenjuju sa korupcijom i kriminalom, smanjujući im manevarski prostor. Meka moć se ogleda u "celebrity" kulturi zasnovanoj na materijalističko–utilitarističkom konceptu, nesuzdrživom konzumerizmu i životarenju na dug. Od univerziteta, preko NVO organizacija, do instritucija, niko ne spominje vitalne interese odumiruće srednje klase: lustraciju, reviziju privatizacije, nacionalizaciju imovine stečene bez znanja i rada.

Cilj NATO-a jeste da se Amerikanci nalaze u Evropi, Ruse van nje, a Njemci ispod (pod američkom čizmom), kao što je rekao lord Ismaj, 1949 godine. Budući da je najveća NATO baza u Evropi upravo u Njemačkoj, atlantistička elita i putem špijunaže nastoji da ograniči potencijale Njemačke. Uz to, tu elitu plaši Rusija u Evropi, jer je robna razmjena između Njemačke i Rusije višestruko veća u odnosu na robnu razmjenu Njemačke i SAD.

Ukoliko bi se spojili ruski resursi i energenti, te njemačka tehnologija i kapital, EU kao američka sluškinja, bi izgubila svoju funkciju. Sukobom između Evrope i Rusije, profitila bi SAD, koristeći bezvrijedne dolare za kreditiranje suparnika, te bježeći iz ulaganja u finansijske derivate u realne proizvode. Uz jačanje BRIKS zemalja i osovine Peking – Moskva, te Moskva – Berlin, zapadne elite bi gubile moć, a stvorena bi bila Evroazija, kopneni multipolarni sistem moći od Lisabona do Vladivostoka. Zbog toga NATO-u trebaju sukobi na obodima centralne središnje zemlje (Mekinderovog Hartlenda), u Ukrajini, Iraku, Siriji - da se onemoguće evroazijski integracioni procesi i da se cijena nafte drži niskom.

Što se tiče suverenosti i nezavisnoti Crne Gore i svih zemalja bivše Jugoslavije jasno je da niko tu više nije slobodan. Suverena vlast, uz teritoriju i stanovništvo je ključni element postojanja države. Ako vlast predstavlja, ali ne zastupa narod i ako država nije partner u međunarodnim ekonomskim odnosima, onda se defacto, radi o protektoratu. Politički vrh u takvoj praznoj ljušturi, koristi NATO kao državnu religiju. NATO se brine o prirodi i ekosistemu, tako što s vremena na vrijeme posije uranijum, koji se raspada stotinama godina. I svakako donosi ekonomski razvoj, pogledajte te rezervate raja na planeti: Albaniju, Rumuniju i Bugarsku. Stoga, korist od evroatlanskih integracija imaju jedino zapadni centri moći, kao i domaća elita koja će pri institucijama EU i NATO da uhljebi bliske ljude.

( Miloš Krivokapić )