Zašto država nije drugačije reagovala u slučaju Keljmendija?

Mreža za afirmaciju nevladinog sektora (MANS), koja je tužilaštvu dostavila dokaze sa sumnjive poslove Nasera Keljmendija u Ulcinju, smatra da je vrlo neuobičajeno da se tužilaštvo odluči za nagodbu kada ima dokaze protiv visokopozicioniranog člana organizovanog kriminala.

Jer, jedan od rijetko poznatih slučajeva sporazumnog priznanja krivice je i ovaj sa vođom jedne od najjačih kriminalnih grupa Naserom Keljmendijem i tadašnjim predsjednikom Opštine Ulcinj Gzimom Hajdinagom koji su se teretili za gradnju objekta bez građevinske dozvole, odnosno zloupotrebu službenog položaja.

Oni su pokazali da tužilaštvo ne iskorišćava na pravi način institut sporazumnog priznanja krivice i da ima ima dvostruke aršine.

I Keljmendi i Hajdinaga su platili po 10.000 eura, a tužilaštvo je procijenilo da se tu njihov posao završava, iako ih američke kolege upozoravaju na to da ne bi trebalo da se nagađaju van sudnice sa optuženima za krivična djela korupcije i organizovanog kriminala.

“Tražiili smo od nadležnih da ispitaju porijeklo novca koji je Kelmendi uplaćivao na račune Opštine Ulcinj imajući u vidu da su transakcije rađene preko Prve banke i u gotovom novcu, ali prije svega zbog činjenice da je Keljmendi već tada međunarodno bio označen kao jedan od ključnih igrača u trgovini narkoticima na Balkanu”, kazao je direktor istraživačkog centra MANS-a Dejan Milovac za “Vijesti”.

Do danas, dodao je, niko iz Opštine Ulcinj nije dao precizan odgovor gdje je konkretno završio taj novac.

Sa druge strane, iako je tužilaštvo utvrdilo da je Hajdinaga 2008, 2009. i 2010. iskorišćavanjem službenog položaja pribavio korist većem broju bespravnih graditelja nagodilo se sa njim.

Takve sreće nije bio Hajdinagin kolega, nekadašnji predsjednik Opštine Budva Rajko Kuljača, koji je zbog zloupotrebe službenog položaja nepravosnažno osuđen na pet godina zatvora.

Da bi slučaj legalizacije Keljmedijevog objekta u Donjem Štoju možda bio procesuiran doprinio je i MANS, koji je ponudio dokaze tužilaštvu.

“Zašto tada država nije drugačije reagovala, to je drugo pitanje”, kazao je Beci i dodao da su opštinski sekretarijati sada otvoreni za sve vidove saradnje"

Oni su došli do podataka da je Keljmendi na račun Opštine, na čijem čelu je tada bio Hajdinaga, uplatio ukupno 225.000 eura i to tako što je 90.000 eura prenijeto sa njegovog računa u Prvoj banci na račun Opštine Ulcinj, dok je 135.000 eura uplaćeno na šalteru banke u kešu.

MANS je objelodanio i Keljmedijeve uplatnice. MANS je od ulcinjskog sekretarijata za urbanizam dobio potvrdu da nikada nije uzdata urbanističku saglasnost Naseru Keljmendiju, niti građevinska dozvola i potvrda o Odluci o pristupanju izrade studije lokacije „Donji Štoj“.

Iz svega navedenog nije jasno gdje je potrošeno preko 200.000 eura koje je Keljmendi uplatio za račun izrade plana i akontacije za komunalije.

Pored toga, veoma je sporan i iznos koji je Kelmendi uplatio Opštini, jer višestruko prevazilazi iznos za tu zonu Ulcinja. Prema istim podacima, ugovor sa Naserom Keljmendijem je samo jedan od preko 70 koje je bivši gradonačelnik Ulcinja sklopio sa investitorima.

Vrijednost 74 ugovora koji su dostavljeni MANS-u je oko 2,5 miliona eura. Aktuelni potpredsjednik opštine Ulcinj Safet Beci kazao je “Vijestima” da je tada oko 80 ugovora sklopljeno na isti način, kao sa Keljmendijem, te da u 80 odsto slučajeva legalizovanih objekata u to doba nije postojala planska dokumentacija.

“Zašto tada država nije drugačije reagovala, to je drugo pitanje”, kazao je Beci i dodao da su opštinski sekretarijati sada otvoreni za sve vidove saradnje.

(Ovaj članak nastao je uz velikodušnu podršku američkog naroda kroz Međunarodni biro za narkotike i sprovođenje zakona Stejt departmenta unutar Ambasade SAD u Podgorici, a u okviru Programa podrške civilnom društvu u oblasti krivičnog pravosuđa.

Stavovi autora izraženi u ovom članku nužno ne održavaju stavove Ambasade SAD u Podgorici ili Vlade SAD.

This article was made possible by the generous support of the American People through the U.S. State Department’s Bureau of International Narcotics and Law Enforcement Affairs (INL) within the U.S. Embassy in Podgorica, under the Criminal Justice Civil Society Program. The author’s views expressed in this article do not necessarily reflect the views of the United States Embassy in Podgorica or the United States Government.)

( Tina Popović )