Bakovići više neće zagađivati Taru

Opština Kolašin i Uprava za kapitalne projekte kreću od početka sa procedurama koje bi dovele realizacije projekta pejzažnog uređenja zelenih površina specijalne namjene, odnosno zatvaranja i rekultivacije privremenog skladišta komunalnog i neopasnog građevinskog otpada u Bakovićima.

Nadležnom sekretarijatu podnijeli su zahtjev za izjašnjenje o potrebi izrade elaborata o procjeni uticaja na životnu sredinu za taj projekat.

Uprava je u junu prošle godine poništila tender vrijedan 4,5 miliona eura za izradu projektne dokumentacije i radove na zatvaranju i rekultivaciji deponije, nakon što je usvojena žalba kompanije Bemax.

Prema novoj dokumentaciji dostavljenoj za odlučivanje o potrebi izrade Elaborata, koju je je radio “Liming projekt”, od više varijanti kao rješenje za trenutno stanje privremenog odlagališta u Bakovićima, izabrano je “prekomponovanje otpada formiranjem kaseta”. To, kako je objašnjeno, podrazumijeva proces iskopavanja otpada (“land mining”), koji bi se obavio uz prethodno otplinjavanje (odvodnjavanje, pročišćavanje, kondicioniranje, sabijanje…).

“Otpad bi se zatim vratio na istu površinu, nakon što se po uklanjanju na istom mjestu formira kaseta po standardu za sanitarne deponije, obložena vodonepropusnim materijalom i opremljena svim pratećim sadržajem. Prilikom iskopa, takođe bi se izdvajali reciklabilni materijali i opasne materije, a ako postoji mogućnost, odgovarajući tretman bi se primijenio i na organsku komponentu otpada”, piše u dokumentaciji dostavljenoj Sekretarijatu za zaštitu životne sredine.

Tom izabranom metodom, kako piše u dokumentaciji, oslobodile bi se opštinske parcele koje su prema DUP-u predviđene za industrijsku zonu, a čija površina iznosi oko 26.500 metara kvadratnih. Objašnjeno je i da bi se “iz iskopanog otpada izdvajali metali i eventualno plastika, a ostatak bi se dehidrirao, a zatim odlagao u novoformirane kasete”.

U opisu trenutnog stanja u Bakovićima piše da se “otpad koji nastaje na području opštine Kolašin odlaže na nehigijensko odlagalište - deponiju, koja je udaljena oko tri kilometra od grada i locirana uz magistralni put Kolašin-Mojkovac.

“Lokacija je određena opštinskom odlukom i koristi se od 1984. godine, međutim, deponijom je pokriven i značajan broj parcela koje se nalaze u industrijskoj zoni, a koje su trenutno devastirane. Lokacija predstavlja talasastu zaravan koja se završava strmom kosinom prirodnog nagiba ka koritu rijeke Plašnice, u zoni njenog ušća u Taru i uz vodotok Tare. Površina zahvaćena otpadom je veličine oko 5 hektara. Deponija Bakovići predstavlja značajan problem opštine Kolašin sa aspekta ugroženosti životne sredine, a posebno rijeke Tare”, konstatovano je u dokumentaciji.

Iz te dokumentacije je vidljivo da su investitori odbacili mogućnost izmještanja deponije na drugu lokaciju, uz obrazloženje da je preskupa i da zahtijeva puno vremena. Iako je to, kako se konstatuje, pristup koji je najbolji s aspekta životne sredine, njegov nedostatak je u “činjenici da bi se za novu lokaciju trebalo da sprovede kompletna procedura, počev od izbora lokacije, studije opravdanosti… Takođe, neophodne bi bile izmjene urbanističko-planskih dokumenata, kao i kompletna projektna procedura, koja bi obuhvatila i projekat transporta izvađenog otpada.

“Dužina trajanja radova bi iznosila minimum dvije godine, što uz projektnu proceduru za koju je, takođe, potrebno bar dvije godine, ne odgovara zahtjevima za brzo i efikasno rješenje problema odlaganja otpada u Kolašinu. Najveći nedostatak ove varijante, uz sve navedeno, predstavlja veoma visoka cijena koštanja realizacije”, piše u dostavljenoj dokumentaciji na osnovu koje će biti donesena odluka o potrebi izrade elaborata.

Prema prošle godine poništenom tenderu, pejzažno uređenje zelenih površina specijalne namjene - zatvaranje i rekultivacija privremenog skladišta komunalnog i neopasnog građevinskog otpada u Bakovićima trebalo je da se realizuje po principu “projektuj i izgradi”. Idejno rješenje, lani je radila je firma “Projekt sistem” iz Podgorice. Rok za završetak cijelog projekta, prema poništenom tenderu, jeste 20 mjeseci, od čega dva za izradu glavnog projekta, a 18 mjeseci za završetak.

“Bemax” je tada u žalbi na dio tenderske dokumentacije konstatovao da je od ponuđača “jasno i nedvosmisleno zahtijevano da koristi samo jednu vrstu materijala i - trisoplast (materijal za hidroizolaciju), holandske firme “Trisoplast Mineral Liner”. U žalbi “Bemaksa” piše da su u tenderskoj dokumentaciji, odnosno u idejnom rješenju, čak opisane performance baš tog materijala, i na osnovu cijena procijenjena vrijednost dijela radova.

( Dragana Šćepanović )