Impresionistička sinteza slike i zvuka gitare

Mediteran, gitara, impresionizam i vaša mašta - tako u razgovoru za “Vijesti” mladi gitarista Miloš Pavićević najavljuje koncert koji će danas održati u Kotoru, u Crkvi Sv. Duha u 21 čas, a ulaz je slobodan.

“Pozivam vas da zajedno utonemo u zvuk žica, rezonance gitare i mirisa mora”, poručuje on.

Koncert će održati u okviru Međunarodnog festivala KotorArt, a u saradnji sa Fondacijom Miloš Karadaglić, čiji je Pavićević stipendista. Publika će imati priliku da čuje pažljivo biran program koji obuhvata djela Debisija, Mompoua, Brauera, Kolone, Tarege i Ravela.

“Posebnu draž večeri predstavljaće činjenica da je aranžman za gitaru Ravelove kompozicije ‘Pavana za umrlu infantkinju’ načinio upravo sam Pavićević”, otkrivaju organizatori.

“Bitno mi je da publika osjeti raznolikost i široki kontrast emocija, ‘slika’, ideja i stilova, sve na način koji je autentičan baš za moj instrument. S druge strane, želim da to bude iskustvo koje će, nadam se, i publika zajedno sa mnom osjetiti na dubljem nivou”, kazao je on “Vijestima” i otkrio više:

“Publiku čekaju Debisi, Ravel i Mompou u gitarskom ruhu, kao i slikovita muzika Brauera, Kolone i Tarege. Radujem se koncertu i predivnoj atmosferi KotorArta. Dobrodošli su svi koji žele da maštaju uz boje gitare i duh Mediterana”.

Gitarista Miloš Pavićević dobio je podršku Fondacije Miloš Karadaglic za svoj audio-vizuelni projekat “Soleil levant”, album za solo gitaru inspirisan impresionističkom muzikom. Upravo će večerašnji koncert biti uvertira u album “Soleil levant” koji predstavlja na jesen.

Posebnu simboliku nosi sami naziv albuma - “Soleil levant”, odnosno “Izlazeće sunce”, koju Pavićević otkriva “Vijestima”.

“Impresionizam na gitari je rijetko istraživan, a solo albumi tog stila gotovo da ne postoje. Ipak, već duže vrijeme imam posebnu vezu s impresionističkom fantazijom i želio sam da je primim na svoj instrument, pa je cilj ovog projekta da ponudi prvi album impresionističke muzike na gitari. Album zato nosi naziv po slici Kloda Monea koja je jedna od prvih u vizuelnom impresionističkom stilu, po kojoj je i pravac kasnije dobio ime - ‘Impression, Soleil levant’”, priča on.

Dodaje i da mu je posebno važno to što će baš pred domaćom publikom najaviti novo poglavlje svoje karijere.

“Izuzetno mi je drago. S obzirom na to da je sve krenulo odavde, mislim da je prikladno da mjesto rođenja albuma bude baš tu i da ću ga prvo podijeliti sa bliskom domaćom publikom”, ističe Pavićević.

S obzirom na to da je album inspirisan impresionističkom muzikom, Pavićević objašnjava i kako je uskladio autentičnost tog stila i sopstvenog izraza na gitari.

“To je interesantno pitanje. Osnovne karakteristike impresionizma prirodnije pripadaju instrumentima poput klavira, gdje je mijenjanje tonalnog centra mnogo jednostavnije. Jednostavno rečeno - na klaviru je lako brzo i često mijenjati tonalni ‘dom’. To daje impresionizmu spontanost i osjećaj kao da u snovima prelazimo iz slike u sliku, iz emocije u emociju. Na gitari je to izazov, ali s obzirom na to da danas živimo u vremenu kada je ogroman repertoar dostupan i kada su tehničke mogućnosti gitare znatno napredovale, dao sam sve od sebe da odaberem djela koja zvuče kao da su napisana za ovaj instrument i da ih izvedem što uvjerljivije. Cilj je da bogatstvo zvuka gitare doda novi sloj interpretacije ovim predivnim idejama. Oslanjam se na posebne kvalitete gitare - rezonancu, flažolet, toplinu zvuka žica i basa, kontraste u koloritu - osobine koje savršeno odgovaraju ovom stilu”, priča Pavićević i dodaje:

“Nadam se da je ovo tek početak i da će inspirisati i druge da istražuju ovaj zvuk”...

Zanimljivo je i to što se odlučio za audio-vizuelni projekat, a smatra da vizuelna komponenta doprinosi doživljaju muzike i pomaže publici da uđe dublje u svijet koji čuje...

“Umjetnost je za sva čula, a različiti medijumi su samo različite strane iste kocke - drugačiji načini da se iskusi ista suština. U slučaju istorijskog impresionizma, stil je duboko povezan i inspirisan vizuelnim jezikom Moneta, Turnera, Whistlera i Renoira. Sinteza umjetnosti stvara mnogo dublje, obuzimajuće iskustvo, i upravo to želim da postignem vizuelnom komponentom”, naglašava talentovani umjetnik.

Gost koncerta u Kotoru večeras će biti violinista Luka Perazić, jedan od najistaknutijih mladih crnogorskih muzičara svoje generacije kojeg je publika već upoznala na brojnim nastupima, između ostalih i u okviru festivala KotorArt. Violinista Perazić usavršavao se u Londonu, Italiji i Crnoj Gori, a muzičko obrazovanje je započeo u klasi profesora Vilija Ferdinandija. Uspon u karijeri obilježio je upis u prestižnu školu Guildhall u Londonu, kao i nastupi u okviru uglednih orkestara i kamernih sastava. Danas je član Crnogorskog simfonijskog orkestra i čest gost domaćih i regionalnih festivala.

Sviranje s bliskim prijateljem, a posebno kada je riječ o tako briljantnom muzičaru, ističe Pavićević, posebno je iskustvo.

“Pristupili smo tome kao i uvijek sporazumijevanjem, najviše kroz muziku, a najmanje riječima. Luka je, takođe, svirao na mom diplomskom ispitu u Minhenu, i od kad nas je čuo zajedno, moj profesor često pita: ‘Gdje je violinista? Kada ćete opet svirati zajedno? Nemojte ni slučajno da zapostavite vaš duo’... Kao što vidite, trudim se da njegov savjet shvatim ozbiljno”, otkriva Pavićević.

Miloš Pavićević školovanje je započeo u klasi profesora Srđana Bulatovića u Umjetničkoj školi “Vasa Pavić” u Podgorici. Prvi solistički resital održao je sa samo 17 godina, u Kulturno-informativnom centru “Budo Tomović” i od tada nastupa širom Evrope, kao solista i kamerni muzičar, uključujući renomirane festivale...

Studije je nastavio na Univerzitetu za muziku i teatar u Minhenu (HMTM), gdje je trenutno na master studijama u klasi Franza Halasa. Aktivno učestvuje u projektima kao što su continue.music s članovima Minhenske filharmonije i član je organizacije Live Music Now u Minhenu.

Tokom dosadašnjeg puta, potvrđuje on, mnogo toga se promijenilo u njegovom ličnom odnosu prema muzici.

“Mislim da sam sada više fokusiran na stvaranje nečeg novog, originalnog i ličnog nego na rad na standardnom repertoaru. Upravo to želim da postignem ovim albumom”, ističe Pavićević.

Osvrnuvši se na svoje početke, prvi susret sa gitarom, evocirajući trenutak kada je shvatio da je to njegov životni poziv, pa preko evropskih scena do danas, jasno je da je kontinuitet i motiv svega toga ljubav prema muzici i gitari.

“Mislim da je to vrsta ‘snowball’ efekta, kao potok koji naizgled slučajno izvire na vrhu planine i polako postaje rijeka. Ništa od ovoga ne bi bilo bez te prve iskre... Ali, iskustva i čitavo putovanje su ono što ga čini onim što je sada. Malo toga sam mogao pretpostaviti kada sam kao dijete prvi put odlučio da je to moj put, ali glavni razlog je i dalje isti - ljubav prema muzici”, kaže Pavićević.

Vrijedni razgovori sa renomiranim kolegom od izuzetnog značaja

Pored koncerata i niza drugih obaveza, Miloš Pavićević svoj fokus usmjerio je na pripremu prvog solističkog albuma koji nastaje uz podršku Fondacije Miloš Karadaglić. Ta podrška djeluje kao ključna u realizaciji albuma, a Pavićević ističe njen veliki značaj.

“Da, potpora Fondacije je presudna za ovaj projekat, a ohrabrenje i podrška Miloša, posebno u projektu koji je vezan za naš zajednički instrument, izuzetno su vrijedni. Na tome sam veoma zahvalan. Takođe, savjeti i razgovori s Milošem daju mi uvid u to kako renomirani muzičar razmišlja o snimanju muzike, i to je neizrecivo vrijedno iskustvo”, naglašava Pavićević.

Što je veća razmjena ljudi i ideja, to je i umjetnost bogatija

S obzirom na već bogato iskustvo koje je stekao i uvid u evropske muzičke tokove, kako edukativne i obrazovne, tako i praktične koji se tiču nastupa i koncerata, Miloš Pavićević sumira mogućnosti koje Crna Gora nudi u tom kontekstu, za učenje, usavršavanje, predstavljanje, sveukupni rad i stvaranje...

“Mnoge stvari koje mi je Crna Gora pružila su, sada sa perspektivom koju sam stekao u Njemačkoj, zaista pozitivne. Besplatno muzičko obrazovanje, podrška profesora više puta nedjeljno, časovi solfeđa i teorije - takvo intenzivno muzičko obrazovanje nije tako često i lako dostupno ni u Minhenu, i to mi je dalo veliku prednost”, kaže i nastavlja:

“U Minhenu je potražnja za muzikom veća, te postoji veći broj koncerata, muzičkih sala i dešavanja. Tu se koncentrišu i prolaze muzičari iz raznih krajeva svijeta, što je, naravno, prednost jednog od velikih evropskih centara”, ističe on i sumira:

“Smatram da nijedno okruženje ni zajednica sama ne može pružiti sve što je potrebno za umjetnost. U srži muzike je razmjena ideja i iskustava, i zato je šteta što nismo dovoljno povezani sa ostalim centrima na Balkanu i u Evropi. Volio bih da je protok ljudi i umjetnosti veći, jer što je veća razmjena ideja, to je umjetnost bogatija”, zaključuje Pavićević.

( Jelena Kontić )