Ortega: Kompjuter nema dušu
Glumica govorila o sve češćoj upotrebi AI u kinematografiji
U posljednjih nekoliko godina sve je više zvijezda iz muzičke industrije koje javno izražavaju zabrinutost zbog upotrebe vještačke inteligencije (AI) u kreiranju muzike i videa. I filmski radnici, glumci, pisci, snimatelji nisu ništa manje skeptični. Mnogi strahuju da AI prijeti kreativnom izražaju, autentičnosti i egzistenciji umjetnika.
Taj otpor nije ostao samo na riječima: u periodu od 2024. do 2025. trajao je štrajk udruženja glumaca koji rade u video-igrama protiv neregulisane upotrebe AI‑glasova i digitalnih replika. Slično upozorenje stiglo je i od jednog od najvećih sindikata u Holivudu, SAG‑AFTRA, koji je nedavno osudio pojavu “AI‑glumice” Tili Norvud, digitalne figure stvorene isključivo putem AI tehnologije navodeći da takvi projekti “ugrožavaju ljudsku kreativnost” i da predstavljaju “oblik krađe izvedbi profesionalnih glumaca bez njihove dozvole ili naknade”.
O sve većoj upotrebi vještačke inteligencije govorila je i zvijezda serije “Wednesday” Džena Ortega koja je priznala da je “veoma lako biti prestravljen”.
Odgovarajući na pitanja o rastućoj upotrebi AI u kinematografiji na konferenciji za novinare održanoj tokom vikenda na Filmskom festivalu u Marakešu osvrnula se na istoriju čovječanstva i rekla:
“Uvijek pomjeramo stvari predaleko, i mislim da je veoma lako biti prestravljen - znam da jesam zbog duboke neizvjesnosti”, priznala je Ortega.
Dodala je da se, kada je riječ o AI, “nekako čini kao da je otvorena Pandorina kutiju”.
Ipak, izrazila je nadu da AI može pomoći umjetnosti.
“U ovim teškim i zbunjujućim vremenima, često nas to tjera da kao umjetnici govorimo više, da radimo više, da dođe do novog buđenja, strasti i zaštite, i želim da pretpostavim i nadam se da je tako. Ali postoje stvari koje AI jednostavno ne može da replicira. U teškoćama postoji ljepota, u greškama postoji ljepota, a kompjuter to ne može. Kompjuter nema dušu”, istakla je glumica.
Ortega je dodala da se nada da će AI “doći do tačke gdje postaje kao mentalna brza hrana koju konzumiramo i osjećamo se loše, a ne znamo zašto”.
“Mislim da, koliko god strašno zvučalo, ponekad publika mora biti uskraćena za nešto da bi ponovo cijenila nešto drugo”, zaključila je ona.
( M.V. )