Prije nego što je pas postao najbolji čovjekov prijatelj, ljudi su kao ljubimce držali lisice, pa čak se i sahranjivali sa njima, kažu naučnici.
Do ovog otkrića se došlo ispitivanjem praistorijskog groblja na Bliskom Istoku, i baca novo svijetlo na odnos ljudi i zvijeri, prije nego što su prvi put životinje pripitomljene.
Groblje "Ujun Al-Haman" u Jordanu je staro 16.500 godina, a nekoliko grobova sadrži, uz ljudske ostatke, i skelete crvene lisice, prenosi Plus 1.
"Po načinu zakopavanja možemo zaključiti da je u okviru rituala kojim se čovjek sahranjivao, ubijen i njegov ljubimac, i zatim sahranjen pored njega, što je u ovim slučajevima lisica" kaže Liza Mejer, arheolog sa Kembridža.
"Možemo vidjeti i da je grob otvaran, te da je skelet čovjeka premještan, a da je zajedno sa njim premještano i tijelo lisice, što znači da je bilo jako bitno da životinja bude uz svog vlasnika" istakla je Mejer.
Na taj način je lisica bila izdvajana od drugih životinja, i veza između nje i čovjeka nije bila poput odnosa čovjeka i stoke, već liči na današnji odnos čovjeka i pasa ljubimaca.
Majerova međutim kaže da su lisice vjerovatno bile teške za pripitomljavanje, te da je zbog nepredvidivosti ponašanja istih, pas na kraju postao čovjekov najbolji prijatelj.
Bonus video:
