Bronzana bista čuvenog Budvanina don Krsta Ivanovića, dvije godine čami u podrumu zgrade Akademije znanja.
Gradske vlasti i dalje nijesu riješile formalno-tehnička pitanja, gdje u Starom gradu treba da bude postavljen rad vajara Zlatka Glamočaka.
Prije Akademije, bronzano poprsje punih šest godina “čekalo” je u livnici Kuzman u Smederevu, jer lokalna uprava nije bila zainteresovana da ga dopremi u Budvu, iako je autor u predviđenom roku (2008. godine), završio rad.
Obnovi popularnosti don Krsta doprinijela je istoimena predstava rediteljke Vide Ognjenović, koprodukcija festivala Grad teatar iz 2007. godine koja se sa velikim uspjehom igrala na scenama u regionu.
Glamočak, koji živi na relaciji Bar - Pariz, izabran je od strane tadašnje opštinske komisije za autora spomenika, a troškovi kompletnog rada iznosili su oko 15.000 eura.
Uprkos svemu, Opština se nije mnogo interesovala za skulpturu, koja je u Budvu dopremljena tek 2014. godine, nakon što je autor javno podsjetio da poprsje u Smederevu čami godinama.
Priča o spomeniku počela je 2007. godine, kada je tadašnji predsjednik Opštine Rajko Kuljača oformio komisiju čiji je osnovni zadatak bio da se bavi značajnim ličnostima iz istorije Budve.
Predsjednik komisije bio je slikar Slobodan Bobo Slovinić, a članovi arhitekta Slobodan Bobo Mitrović, Dalibor Atonioli i Božena Jelušić. Sekretarka je bila Lana Marović.
„Tada smo napravili koncept o značajnim istorijskim ličnostima. Napravili smo spisak, koji je trebalo etapno da se realizuje. Taj prvi neki spisak je da se urade poprsja biste don Krsta Ivanovića, Konta Zanovića, kanonika Kojovića i da se na rodnoj kući Steva Luketića, kao i kući gdje su živjela braća Bocarić stave ploče. Od toga ništa nije realizovano, zahvaljući neaktivnosti opštinskih službi, a novca je bilo. Poprsje don Krsta je na sreću izliveno, uradio ga vajar Glmočak u Parizu, naš Baranin. Nažalost, u livnici u Smederevu gdje je izliveno, poprsje je bilo šest godina, da bi ga prije dvije godine prenijeli u Budvu i stoji u podrumu Akademije znanja”, kazao je Slobodan Mitrović.
On je rekao da je počeo da vjeruje da neko namjerno izbjegava da okonča taj posao, čija završna realizacija ne može koštati više od sedam - osam hiljada eura.
Podsjetio je da je don Krsto 1650. napravio i proslavio Budvu svojim analima u Veneciji.
“Umro je kao kanonik crkve Sveti Marko. Zanimljivo je da je to bila cetinjska porodica, koja se doselila u Budvu i da je don Krsto bio pravoslavac i da je doživio tako visoku katoličku karijeru u katoličkoj crkvi i to je na određeni način raritet. Kažu da se evropska opera ne bi mogla zamisliti bez libreta koje je pisao don Krsto “, istakao je Mitrović.
Krsto Ivanović, rođen je u Budvi, 1628. godine u budvanskoj plemićkoj porodici. Bio je gradski učitelj, kanonik, pjesnik, napisao je Ljetopis Budve 1650. godine. Od 60 godina koliko je živio, Krsto Ivanović je samo prvih 25 godina proveo u Budvi, nakon toga tri godine boravi u Veroni, a ostale godine u Veneciji.
Umjetnici odabrali Trg pjesnika, ali još čekaju na odgovor lokalnih vlasti
Brojni posjetioci ovoga ljeta mogli su vidjeti bistu don Krsta, koja je bila privremeno postavljena na starogradskom Trgu pjesnika, tokom jubilarnog 30. festivala Grad tetara, a u okviru izložbe Glamočaka.
Tada je bio i održan sastanak umjetnika, predstavnika Grad teatra sa predsjednikom Opštine Srđom Popovićem, gdje je predloženo da Trg pjesnika bude trajna lokacija.
To je predložila grupa crnogorskih autora, na čelu sa Dimitrijem Popovićem.
Nakon što je festival završen, don Krsto je ponovo vraćen u podrum, a još se čaka odgovor na zvaničan zahtjev koji su umjetnici uputili budvaskom gradonačelniku...
Prvobitno je opštinska komisija kao lokaciju izabrala plato ispred Citadele, ali se od toga odustalo zbog neriješenih vlasničkih odnosa.
Galerija
Bonus video:
