"Kulturno-istorijski spomenik iz IX vijeka, nekadašnji benediktinski samostan, koji je prije deceniju i po, čudnim spletom okolnosti Opština prodala privatniku, a potom pretvoren u hotel i restoran - starogradska Jadranska straža ponovo se nalazi na prodaji i to ovoga puta za 3,5 miliona eura", potvrdili su „Vijestima“ vlasnici, ruski državljani, koji su oglasili prodaju vrijedne zgrade u srcu Staroga grada između katoličke crkve Santa Marija in Punta i pravoslavne Svete trojice.
"Prodaje se hotel i restoran. Možemo se oko cijene dogovoriti, inače ona iznosi 3,5 milion eura", uljudno je odgovorio ženski glas, nakon što je novinar „Vijesti“ pozvao broj u Moskvi, koji je označen kao kontakt.
Prodavac je pojasnio da je riječ o atraktivnoj zgradi koja „gleda“ na plažu i nalazi se u Starom gradu, a isto tako je pokazao i spremnost da, „ukoliko smo zainteresovani, možemo razgovarati i o cijeni, koja nije fiksna“.
Prodaja se dešava u vrijeme kada se pred sudom i dalje vodi postupak zbog dvostrukog ubistava, koje se radi nesloge sadašnjih vlasnika dogodilo prije pet godina u bašti restorana, Jadranska straža.
U Upravi za nekretnine na katastarskoj parceli gdje se nalazi Jadranska straža kao vlasnici vode se Svetlana Julijanovna i njena majka Olga Lopuhova, kao i otac i sin Vladimir i Dimitrij Kuznjecov. Opština se i dalje vodi kao vlasnik podruma.
Zla kob za vlasnike
Dok čeka novog, četvrtog gazdu ovaj vrijedan kulturno- istorijski spomenik, Jadranska straža, koji sa istočne strane predstavlja starogradske bedeme prema plaži Brijeg od Budve, poznatijoj kao Ričardova glava, sa sobom nosi zlu kob i sablasnu priču koja prati njene vlasnike. Od kada je prešla u privatne ruke, odnijela je tri života, a gotovo svaki od vlasnika ili je bio ubijen, ili je bio razlog ubistva, ili je pak bio prinuđen da je se što prije odrekne.
Danas, napuštena i zatvorena, Jadranska straža sagrađena je prije dvanaest vjekova kao benediktinski samostan kada i starogradska Santa Marija in Punta. Naravno da je tada, u IX vijeku kada je građena Santa Marija, samostan drugačije i skromnije izgledao. Iz crkve Santa Marija se silazilo u kriptu, kao u podrum gdje je bilo nekoliko grobova. Nažalost, nijesu nikada arheološki niti naučno istraženi, ne zna se ko je tu sahranjen, ali te grobove niko nije dirao toliko vjekova, sve do prije par godina.
U XIX vijeku, za vrijeme Austrougarske, objekat se koristi za vojno-pomorske potrebe, a isto tako za vremena Kraljevine Jugoslavije, kada se po obali organizuju jadranske straže.
Pedesetih godina, poslije Drugog svjetskog rata Opština Budva tu organizuje zabavište. Uoči zemljotresa 1979. i Urbanističkim planom Starog grada iz 1985. zgrada, koja je u narodu ostala poznata kao Jadranska straža, je namijenjena kulturi, Gradskoj muzici i folklornom društvu „Kanjoš“. Čak je rađena posebna statika za taj objekat zbog dinamičkih sila koje izazivaju igrači folkolora prilikom skokova.
Prva prodaja Ratku Buturoviću
Međutim, iznenada, 1998. tadašnji predsjednik Opštine Rade Gregović, bez znanja Skupštine, objekat, koji je planom namjenjen kulturi, prodaje preduzeću “Unipres Zrenjanin“, koji je vlasništvo novosadskog biznismena Ratka Buturovića, poznatijeg kao Bata Kankan, za tadašnjih 480.000 njemačkih maraka..
Tada i počinje zla sudbina ovoga spomenika. Buturović , koji je postao poznat javnosti kada je konkurisao za kupovinu hotela „Mogren“ ponudivši simboličan iznos od 666.666 maraka, podnosi zahtjev Republičkom zavodu za zaštitu spomenika da nadogradi Jadransku stražu, pa čak i izgradi marinu. U ugovoru je prodato prizemlje i sprat, znači bez podruma, odnosno kripte.
Ipak, Zavod za zaštitu spomenika sa Cetinja ne dozvoljava Buturoviću da podigne sprat i napravi marinu ispod Santa Marije.
Prelazak Jadranske straže u privatne ruke, uzburkao je politički život u metropoli turizma. SDP Budve, partner DPS-a u koaliciji „Da živimo bolje“ tuži sudu u Kotoru predsjednika Opštine Rada Gregovića zato što je prodao spomenik kulture, koji po zakonu mora ostati u vlasništvu Opštine sa namjenom po Urbaništičkom planu.
Sekulić na mjestu gdje su bili grobovio napravio šank
Od te tužbe ne biva ništa, a Buturović, nakon što mu nije dozvoljeno da realizuje svoje zamisli, Jadransku stražu prodaje žestokom momku Blagoti-Baji Sekuliću iz Podgorice.
Kripte u podrumu bivaju iskopane, a svjedoci pričaju da su kosti iz njih bile pobacane svuda naokolo
On na svoju ruku započinje adaptaciju Jadranske straže pa, iako je u ugovoru o prodaji stajalo da se prodaje samo prizemlje i prvi sprat, započinje i rekonstrukciju podruma.
Kripte u podrumu bivaju iskopane, a svjedoci pričaju da su kosti iz njih bile pobacane svuda naokolo, da bi na kraju na mjestu gdje su bili grobovi bio izgrađen šank i magacin lokala.
Zbog svih ovih dešavanja katolička crkva je uvrijeđena i ne dozvoljava više korošćenje prostora Santa Marije za potrebe festivala Grad teatar.
Međutim, cijeli posao ubrzo staje. Posljednjeg dana maja 2002. godine Sekulić je brutalno ubijen dok se svojim džipom vozio Mediteranskom ulicom. Njegova porodica nedugo potom prodaje Jadransku stražu za 1,2 miliona eura ruskim državljanima.
Nesloga trećih vlasnika dovela do novog ubistva
Međutim, ni ovdje se ne zaustavlja sablasna priča ove zgrade, već doživljava strašan epilog. Novi vlasnik hoće da pravi apartmane, ali Zavod sa Cetinja insistira na poštovanju Urbanističkog plana.
Dovitljivi budvanski arhitekti smislili su da objekat spolja ne diraju, a da unutra sve poruše, ostave samo četiri zida i naprave dvije nove armirano-betonske ploče, i tako od dva nivoa dobiju tri, povećaju kvadraturu objekta za jednu etažu, a sve bez plaćanja komunalija i bez građevinske dozvole.
Ubijeni su Ukrajinac Adalbert Šuto i Vladimir Rakočević, dok su Željko i Vladimir Janković ranjeni
Objekat bez validnih dokumenata počeo je da se koristi, iako nije imao pravo, proradio je i restoran i apartmani. Nesloga novih vlasnika dovodi do trostrukog ubistva. Kobnog 13. septembra 2007. u predvečernjim satima, kada je u Starom gradu bilo na stotine turista, u bašti Jadranske straže događa se oružani obračun.
Ubijeni su Ukrajinac Adalbert Šuto i Vladimir Rakočević, dok su Željko i Vladimir Janković ranjeni.
Prema optužnici Tatjane Begović, zamjenika višeg državnog tužioca, za dvostruko ubistvo i ranjavanje okrivljeni su Dragan Zindović, Radojica Zeković, Aleksandar Zečević i Rajko Knežević, koji bivaju osuđeni na 17 godina zatvora. Na presudu je odmah uložena žalba, a potom je cijeli postupak vraćen na ponovno suđenje, koje je u toku.
Galerija
Bonus video:
