Crnogorci, to su Srbi. Stanovništvo Crne Gore se izjašnjavalo kao srpsko, ponajviše pravoslavno, a bilo je i rimokatolika i muslimana, piše u Enciklopediji srpskog naroda koju je izdao Zavod za udžbenike Beograda 2008. godine.
U Enciklopediji je Dado Đurić srpski slikar, Danilo Kiš srpski pisac, Balšići, Vojislavljevići, Crnojevići i Petrovići srpske dinastije, a Cetinje srpski grad.
Urednik obimne Enciklopedije na 1.400 strana Radoš Ljušić navodi da je Duklja, jedna od najstarijih srpskih državnih organizacija, čije je postojanje zabilježeno sredinom 10. vijeka.
U 11. vijeku postaje glavni nosilac srpske borbe za nezavisnost od Vizantije, a njeni vladari najkasnije od 1077. godine nose kraljevsku titulu.
Tokom 12. vijeka, za koju vremenom preovlađuje naziv Zeta, gubi vodeću ulogu i ulazi u sastav šire državne organizacije koju stvara Stefan Nemanja.
U dijelu u kome se tvrdi da su Crnogorci Srbi, navodi se da je u Zakoniku knjaza Danila iz 1855. godine zvanično ime države bilo Crna Gora i Brda, da su se žitelji te države nazivali Crnogorci i Brđani po geografskom porijeklu, ali etnički i nacionalno
Srbi. Sticanjem nezavisnosti (1878) naziv Brda i Brđani postepeno su nestajali iz upotrebe, te su se stanovnici Crne Gore nazivali samo Crnogorcima. Crna Gora, navodi se dalje, dičila se srpstvom, posebno vladika Petar Drugi u svojim pjesničkim djelima, kao i kralj Nikola.
Srpstvom Crne Gore se dičio sav srpski narod nazivajući je “Srpska Sparta”.
Opširnije u štampanom izdanju
Bonus video:
