Video igre ne samo da su pomogle muzičkoj industriji da preživi, već i da napreduje na potpuno novim nivoima,” tvrdi Stiv Šnur. Kao svjetski izvršni director i predsjednik muzičog odsjeka kod izdavača igara EA, njegov tim – u kojem su mnogi profesionalni muzičari, pjevači i kompozitori – radi na nekim od najvećih muzičkih djela na svijetu, licencirajući muziku za serijale video igara kao što su “FIFA”, “Madden NFL”, “Need for Speed” i “NHL”.
Od 90-ih, kada je licencirana muzika počela da preovladava u igrama, serijali kao što je “Tony Hawk’s Pro Skater”, “Grand Theft Auto” i “Wipeout” postali su jednako poznati po svojim saundtrekovima kao što su po igrivosti. Za milione ljudi, video igre su način da otkriju nove omiljene bendove ili da zarone u nove muzičke žanrove. I zato što ljudi otkriju ovu muziku dok igraju video igre koju vole, oni razviju jaku emotivnu vezu sa njom.
Video igre su sada ključni dio marketinških planova za muzičare i menadžere. “FIFA” saundtrekovi, na primjer, se smatraju jednim od glavnih godišnjih prikaza aktuelnosti za međunarodne umjetnike danas.
“Često počnemo da radimo na saundtreku skoro godinu dana unaprijed, pokušavajući da identifikujemo novu muziku za koju vjerujemo da će definisati zvuk predstojeće sezone. Znali smo da video igre mogu postati ono što su MTV i komercijalni radio nekad bili 80-ih i 90-ih. Bilo koja pjesma u ‘FIFA 19’ – bilo da je nova traka već poznatog umjetnika ili debi nepoznatog izvođača – čuće se širom svijeta skoro milijardu puta. Jasno, nijedan medij u istoriji snimljene muzike ne može da pruži tako masivnu i trenutnu globalnu izloženost”, kaže Šnur za “Guardian”
Dok je striming zaslužan što pomaže da se sačuva muzička industrija od ilegalnog skidanja i piraterije, video igre su pomagale muzici da preživi mračna vremena poznih 00-ih. Aerosmith verzija igre “Guitar Hero” donijela je bendu više novca od bilo kojeg njihovog albuma.
Vrhunac muzičkih igara kao što je “Guitar Hero” je prošao, ali sada se igre integrišu sa servisima kao što je Spotify. “Beat Fever” je igrica za mobilni telefon koja pomaže da se stvori jača veza između igrača i muzičara: igrači izaberu svoju omiljenu pjesmu uz koju udaraju ritam, a onda su pozvani da strimuju to na platformama kao što su Spotify i Apple Music. Kada je pjesma Stiva Aokija “Azukita” bila izložena u igri dvije nedjelje, broj nnjenih strimovanja se povećao za 2,3 miliona. Video igra “Rocket League” sa druge strane premašila je 40 miliona igrača na početku ove godine i redovno dodaje novu muziku na svojim treklistama, dopuštajući igračima da klikaju da bi ih poslušali na Spotifyu van igre.
Muzika originalno komponovana za igre ima uzbudljiv život i mimo njih. Nik Dvajer je voditelj “Red Bull’s Diggin’ in the Carts” serijala, video i radio emisije koja istražuje istoriju muzike u video igrama. Upravo se vratio kući sa Sonar festival, na kojem su nastupali Juzo Koširo i Motohiro Kavašima, dva kompozitora muzike za video igre, autori poznati po muzici u “Streets of Rage “, igri koja je prvi put objavljena 1991. Sada je sviraju uživo, upravo onako kako je zvučala na Sega Mega Driveu, za publiku koju čini 5000 ljudi.
“Bilo je nerealno. Nevjerovatno je vidjeti prostoriju punu odraslih koji su toliko poludjeli za muzikom koja je prethodno postojala samo na video igri. To je bilo jedno od najvećih ushićenja u mom životu”, kaže Dvajer.
Koširo i Kavašima sviraju u nekim od najvećih noćnih klubova na svijetu, sa nedavnim nastupima u “Fabricu” u Londonu i “Liquid Roomu” u Tokiju. Kada završe, ne potpisuju karte za svirku i majice već kertridže za igre i konzole.
Bonus video:
