Februarski program zimske scene Barskog ljetopisa otvoren je sjajnim koncertom uglednog džez sastava Beogradski Dixieland Orchestra, koji je u dupke ispunjenoj sali Dvorca kralja Nikole opravdao epitete edukativne džez atrakcije. Osmočlani orkestar pod vođstvom Vladimira Rackovića koji je “pjevao i bendžo svirao, a publiku animirao”, izveo je splet standarda iz pinirskih dana džeza, uključujući i numere koje je Američki Muzički Institut uvrstio u svoju tezaurus listu najznačajnijih muzičkih djela popularne muzike 20. vijeka.
Racković je u više navrata navodio da je džez najvažnija stvar rođenu u 20. vijeku, a prelistavanje diksi pjesmarice dopunjavao je kratkim i efektnim vinjetaam o istorijatu džeza u prvom kvartalu prošlog stoljeća. Na repertoaru su pored ostalih, bile i “Tigrov skok”, “Kad sveci marširaju”, “Svi vole moju dragu”, u diksi aranžmanu vrsni džezeri izveli su i “La vie en rose” Edit Pjaf, te Stingovu “Moon over Bourbon street”…
Insistiranje bendlidera na interakciji sa publikom, ispostavilo se odmah, bilo je izlišno - posjetioci svih generacija od prve pjesme su svojim dlanovima obezbjedili “dopunsku” ritam sekciju nadahnutim muzičarima. Podjednako dobar prijem i salve aplauza izazivale su i solo dionice instrumentalista, i vokalne dionice Aleksandre Bijelić, pjevačice prefinjenog stila. Nakon koncerta, Racković je novinarima iskazao veliko zadovoljstvo zbog pozitivnog prijema publike, napominjući da je ovakav ambijent bio veoma inspirativan njemu i njegovim kolegama.
"Mi sviramo tradicionalni „Nju Orleans džez“,diksilend koji je prva faza u nastanku džeza i večerašnji repertoar su činile kompozicije koje su temelji džeza i diksilenda kao žanra, i savremenije kompozicije obrađene u tom maniru. Mi smo trenutno jedini orkestar ove vrste na cijelom Balkanu, a sve što smo pripremili za nekoliko posljednjih godina naših nastupa, jeste u znaku velikog jubileja –stogodišnjice izdanja prve gramofonske ploče sa zvukom džeza, otkad faktički džez i postoji", kazao je Racković koji vodi bend od osnivanja punih 17 godina.
On je ”Vijestima” istakao da grupa godišnje svira od 20-40 koncerata, te da iza sebe već ima šest kompakt diskova . Prije Bara, svirali su dva puta u Tivtu, te još i u Kotoru i na Cetinju. Njihova reputacija unikatnog putujućeg muzeja izvornog džeza, odnosno muzičkog parobroda kako je grupu Racković opisao tokom koncerta, institucionalno je potvrđena 2011. kada je ansambl zvanično uveden i u zvanične udžbenike za muzičko vaspitanje za VIII razred osnovne škole u Srbiji.
"Džez nije samo muzičko, već opšte kulturološko naslijeđe. Mi zapravo i ne znamo koliko su ti prvi koraci džeza uticali na muziku XX vijeka, džez je prosto najvažnija kulturološka tvorevina prošlog veka i iz njega je izrođeno mnogo toga. Kompletna estetika te epohe je vjerovatno nešto najbolje i najljepše što se dogodilo u domenu muzike, ali i domenu mode recimo, pa i culture. U svim nastupima pokušavamo da publici pružimo sve ono najbolje što džez ima, ostajući dosljedni stilu i težnji da sviramo onako kako to izvode muzičari na trotoaru Nju Orleansa. U Crnu Goru ćemo uvijek doći kada nas neko pozove, volimo da sviramo i volimo da poklanjamo ljudima ono što je u džezu zaista vrijedno", kazao je pored ostalog Racković.
Pored njega, majstorsko sviračko džez umijeće sinoć su u Baru prikazali i Sava Matić, truba, Veljko Klenkovski, klarinet; gost večeri Nikola Živković, trombon, Aleksandar Miletić, piano, Ivan Maksimović, bas, Miloš Milosavljević, bubnjevi, te Aleksandra Bijelić, odreda svi akademski obrazovani muzičari i muzički pedagozi sem Matića koji je stomatolog!
Bonus video:
