Književnik Štefan Cvajg je u svojim romanima detaljno skidao tanku glazuru austrougarske kulture kako bi razotkrio seksualnu represiju i pravu prirodu ljubavi, tako da nije iznenađujuće što je inspirisao reditelja Vesa Andersona.
Slavni reditelj Ves Anderson ('Porodica čudaka', 'Panika pod morem', Fantastični gospodin Lisac', Kraljevstvo izlazećeg mjeseca'), naveo je kao inspiraciju za svoj novi film “The Grand Budapest Hotel” romane austrijskog književnika Štefana Cvajga.
Nikolas Lezard, kolumnista “Guardiana”, navodi kako je Cvajg tokom života imao puno oponenata i neprijatelja, od kojih su najgori i najglasniji bili Hitler i Gebels, iz vrlo jednostavnog, a ujedno zastrašujućeg i dosadnog razloga, zato što je autor bestselera u Njemačkoj bio - Jevrej.
Zbog njihovog progona, 1938. Cvajg je sa suprugom emigrirao prvo u Veliku Britaniju, a zatim u Brazil, gdje su počinili samubistvo.
Opsesivno je analizirao i bavio se građanskom represijom, ali istodovremeno u svojim memoarima lamentira nad gubitkom određene vrste naivnosti svijeta izgubljenog do 1918. te uništenog uzdizanjem nacizma.
Bavio se besmislenim konvencijama koje su sprečavale ljude da imaju seksualne odnose prije stupanja u brak, aristokratijom i bogatom buržoazijom koja je bila zaslužna za stavljanje bogatih kurtizana van zakonskih okvira dok se stroga disciplina i socijalni ostracizam usmjerio na vojsku hiljada siromašnih prostitutki. To je ujedno glavna motivacija u pričama njegovih romana, nesrazmjer između pristojnosti i žudnje.
Najveći psiholog ljubavi protjeran je 1938. godine
Cvajga su mnogi smatrali utemeljivačem srednjoevropske kulture buržoazije i time je navukao bijes ne samo nacista, već i brojnih građana koji su mu zamjerali na slavi i svjetskom uspjehu.
Njegova tadašnja konkurencija bila je velika - slavni književnici poput Tomasa Mana, Artura Šniclera, Jozefa Rota, secirali su austrijsko društvo i njegovo naličje kako bi došli do truleži koja leži ispod spoljašnjeg izgleda. Istovremeno je i Sigmund Frojd počeo da praktikuje i postavlja osnove svoje revolucionarne tehnike psihoanalize.
U svojim memoarima “The World of Yesterday”, objavljenim u Stokholmu godinu prije samoubistva Štefan Cvajg je napisao da je “istinski veliko i značajno iskustvo spoznaja da se nešto novo događa u umjetnosti - strastvenije, tegobnije i privlačnije od umjetnosti koja je zadovoljavala potrebe naših roditelja i svijeta oko nas”.
Bonus video:
