Sporazumima o priznanju krivice koje je zaključio nedavno uhapšeni specijalni tužilac Saša Čađenović i njegova koleginica Lidija Vukčević sa pripadnicima budvanske kriminalne grupe Svetozara Marovića, povrijeđena su prava Opštine Budva na pravičnu nadoknadu štete, a okrivljeni su se “jeftino izvukli”.
To je stav budvanskog Sekretarijata za zaštitu imovine koji je još u aprilu podnio pritužbu na rad specijalnih tužilaca Tužilačkom savjetu, a koja je dopunjena u junu, kako je navedeno, dodatnim dokazima.
”Mi smo u konkretnim slučajevima uputili pritužbu Tužilačkom savjetu na rad specijalnih tužilaca u vezi sa zaključenim sporazumima o priznanju krivice jer smatramo da Opština Budva kao oštećena u konkretnim predmetima nije imala previše opcija, već se morala zadovoljiti visinom dosuđenih odšteta i garancijom u vidu dobijenih nepokretnosti. Nije ovdje problem samo u nesrazmjeri u odnosu na pričinjenu štetu i ono što je tužilaštvo ispregovaralo sa okrivljenima u vezi sa iznosom nadoknade štete, mnogo je veći propust u tome što nije došlo do apsolutnih poništaja pravnih poslova u vezi sa kojima su sporazumi zaključeni”, kazao je u razgovoru za “Vijesti” sekretar za zaštitu imovine Đorđe Zenović.
Prema njegovim riječima, Opština Budva i danas trpi posljedice takvih štetnih poslova, a trpjeće ih i dalje.
Zenović je ocijenio da su dosuđene naknade štete i posebno imovina koja je data kao garancija, definitivno nedovoljne da bi se namirio gubitak u prostornim i imovinskim resursima grada.
”Podsjetiću da je Saša Čađenović bio postupajući tužilac u predmetu sporazuma o priznanju krivice koji je Ginter Faust (izvršni direktor preduzeća “Otpadne vode”) zaključio sa SDT, a u vezi sa izgradnjom postrojenja za otpadne vode i da je priznao štetu od tri miliona eura, ali da i taj pravni posao, iako dokazano visoko koruptivan, nikada nije poništen. Zato sada Opština vodi jedan od najtežih arbitražnih postupaka na ovim prostorima. Ne želim da okrivim nikoga konkretno, ali je činjenica da su se vrlo čudne stvari dešavale u SDT-u i Višem sudu u vezi sa institutom sporazuma o priznanju krivice i da su tu očigledno znatno bolje prolazili osuđeni nego oštećeni, što nikako nije svrha tog krivično-pravnog instituta”, istakao je Zenović.
On naglašava da Zakon o krivičnom postupku propisuje i da će sud rješenjem usvojiti sporazum o priznanju krivice, ukoliko njime nijesu provrijeđena prava oštećenog i ukoliko je sporazum u skladu sa interesima pravičnosti, a sankcija odgovara svrsi izricanja.
”Stav Sekretarijata je da osim što su sporazumima povrijeđena prava Opštine na pravičnu nadonadu štete, ni svrha izricanja krivičnih sankcija nije ostvarena jer su se osuđeni relativno ‘jeftino izvukli’ od suda pravde. U svemu tome je ključna uloga bila SDT-a i Suda, upravo onih koji postoje da bi omogućili sprovođenje pravde”.
Tužilaški savjet tražio je u junu da im se dostavi dopuna na pritužbu, odnosno da se precizira o kojim predmetima i kojim tužiocima je riječ.
Zenović je u dopuni precizirao da je riječ o sporazumima koje su zaključili tužioci Saša Čađenović i Lidija Vukčević.
”Naime svi sporni pravni poslovi čije izvršenje je predstavljalo krivično djelo i za koje su zaključeni sporazumi o priznanju krivice su i dalje na snazi, a Opština Budva je obeštećena kroz tri zaključena - Sporazum broj KT - S od 18. 05. 2016. (tužilac Saša Čađenović), Sporazum KT - S od 4. januara 2016. (tužilac Lidija Vukčević) i Sporazum KT - S od 9. juna 2016. (tužilac Saša Čađenović). U konkretno navedenim Sporazumima o priznanju krivice, Opština Budva je na ime imovinsko pravnog zahtjeva dobila nepokretnosti koje su znato manje vrijednosti od tržišne”, naveo je tada Zenović.
Riječ je prije svega o Sporazumu o priznanju krivice koji je sa SDT zaključio šef budvanske kriminalne grupe Svetozar Marovićem, ali je traženo da se preispita i sporazum u aferi “Copyright”.
Zenović je pritužbu Tužilačkom savjetu uputio u aprilu nakon što se od prodaje kompletne imovine Marovića, ponuđene kao garancija, u opštinsku kasu slila tek četvrtina od 1,09 miliona eura, koliko je odbjegli Budvanin bio dužan da uplati na ime imovine štete koju je njegova krimi-grupa nanijela gradu.
Marović je zaključio sporazum o priznanju krivice u vrijeme kada je SDT-om rukovodio Milivoje Katnić, i obavezao se, kasnije i sudskom presudom, da će da nadoknadi 1.096.481 eura na ime imovinske koristi koju je stekla njegova organizovana kriminalna grupa.
Početkom aprila, Opština Budva preuzela je po upola manjoj procijenjoj cijeni đedovinu Marovića, jer na ročištu nije bilo zainteresovanih za kupovinu. Opština je tada ponudila ukupno 65.322 eura za tri parcele na Jazu i Krimovici koje su bile na ponovoljenom drugom ročištu.
Postupak prodaje Marovićeve imovine započeo je još u novembru 2019. godine, od kada se praktično stalno odlagao, a prošlo je govoto četiri i po godine od kada je Marović morao da izmiri milionski iznos. Naime, 10. oktobar 2017. bio je krajnji rok, na koji se prilikom izricanja presude u podgoričkom Višem sudu a nakon postizanja sporazuma sa SDT-om, Marović obavezao da će nadoknaditi 1,09 miliona eura.
Prodajom imovine Opština je naplatila oko 80 hiljada eura, a prethodno je po istom principu po upola manjoj cijeni preuzela hektar zemlje u Mrčevom polju za 225.000 eura od Marovićevog sina Miloša, koji je tom parcelom garantovao da će njegov otac izmiriti dug.
Preostalih 793 hiljade eura, koliko je ostalo da lokalnoj upravi na ime sporazuma o priznanju krivice i sudske presude izmiri stariji Marović, Opština namjerava da nadoknadi prodajom imovine njegovog rođenog brata Dragana Marovića. Naime, javna izvršiteljka je na zahtjev Opštine Budva donijela rješenje o izvršenju kojim je predviđeno da se proda imovina koju je Dragan Marović založio na ime duga svog brata.
Svetozar Marović uhapšen je u decembru 2015. godine, da bi u maju sljedeće bio pušten iz spuškog zatvora nakon što je priznao krivicu i zaključio sporazum koji je verifikovao Viši sud.
Potom se domogao Beograda, od kada mu se gubi “svaki trag”, jer srbijanske državne institucije navodno ne mogu da pronađu Marovića za kojim je Crna Gora raspisala potjernicu.
Vlada je više puta od Srbije tražila izručenje Marovića.
Glavna kazna kojom je stariji Marović osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora od tri godine i devet mjeseci apsolutno zastarijeva 10. oktobra 2026.
Bonus video:
