PRIČA PRVA (istinita, dešava se početkom osamdesetih godina u Beogradu):
Dok je „mercedes” sa diplomatskim tablicama stajao na semaforu, na uglu Ulice generala Ždanova i Bulevara revolucije, vozilu su pritrčala dva mladića sa pištoljima u rukama. Pokušali su oružjem da razbiju stakla, a zatim su pucali u čovjeka na zadnjem sedištu i u vozača. Tako je prije trideset i dvije godine, 9. marta 1983. godine oko 11 časova, smrtno ranjen turski ambasador Galip Balkar koji je podlegao povredama nekoliko dana kasnije. Njegov vozač Koja Nedžeti je ranjen. Napadači, koji su bili Jermeni, dali su se u bjekstvo, ali su građani, za današnje generacije teško shvatljivom hrabrošću i požrtvovanjem, pokušali da ih uhvate. Tom prilikom, od hitaca terorista, poginuo je student Željko Milivojević, penzionisani pukovnik Slobodan Brajević je teško ranjen, dok je prolaznica Zorica Zolotić lakše povrijeđena. Jedan policajac, koji se zatekao u svojoj privatnoj „ladi” pokušao je da kolima obori atentatora koji je bježao tadašnjim Bulevarom revolucije, dok je njegov kolega Željko Mićević, takođe van dužnosti, pucao i teško ranio jednog od bjegunaca na obodu Tašmajdanskog parka.
PRIČA DRUGA (istinita, dešava se u sadašnjem vremenu, takođe u susjedstvu, na prostoru nekadašnje SFRJ):
Braća stara 11 i 12 godina su prije par mjeseci na ulici zaustavili starca od ravno 80 godina, tjerajući ga da isprazni džepove. Uzeli su mu to malo novca koji mu se zatekao u novčaniku, ali im to nije bilo dovoljno. Jedan od njih je nesrećnog starca odvukao iza najbližeg čoška i počeo da ga bije. Od posljedica povreda, starac je preminuo.
Ovoj bahatoj braći su specijalnost bile trudnice koje su presrijetali i kidali im zlatne ogrlice. Uhvaćeni su nedavno kada su pokušali da opljačkaju stariji bračni par. Prethodno su imali više od 300 prijava zbog razbojništva i krađa.
Životi ovih maloljetnika iz kojih je izbrisan svaki trag dobrote su obesmišljeni prije nego što su ušli čak i u tinejdžersko doba. Njihova svirepost i bezdušnost premašuju čak i fikciju.
*** I jedna i druga priča respektivno su u izvjesnoj mjeri slike svog vremena. Prva priča projektovana na današnji dan nije više moguća. Treba li da kalkulišemo posle koliko rezova na po tridesetak godina bi mračna i košmarna književna i filmska literatura Entonija Bardžisa odnosno Stenlija Kjubrika iz Paklene pomorandže, počela da liči na stvarnost.
Sa FB stranice autora
Bonus video:
