Siguran sam da ne postoji građanin Ulcinja i Crne Gore koji nije bar jednom čuo ili pročitao da je Ulcinj najbogatija opština, odnosno lokalna samouprava koja posjeduje najveće prirodne potencijale koje treba valorizovati kako bi se obezbijedio ekonomski prosperitet i bolji životni standard svakog njegovog građanina.
Takve teze slušamo godinama, a najviše povodom Dana opštine, i tradicionalno, od aktuelnih vladajućih političara koji su najviše doprinijeli da se prirodni resursi Ulcinja devastiraju ili pak valorizuju na način na koji treba da profitira samo jedna grupa ljudi, nauštrb građana.
Ukratko rečeno, Ulcinj i njegovi građani su postali nijemi posmatrači gradskih prirodnih potencijala koji su zarobljeni u rukama gradske vlasti ili služe grupi ljudi. Za sve to vrijeme Ulcinj neslavno godinama nosi titulu jedne od najsiromašnijih opština u državi.
Vjerovatno je mali broj građana upoznat sa činjenicom da će iz Ulcinja krenuti proizvodnja električne energije iz obnovljivih izvora, odnosno vjetra i sunca. Ove elektrane, kada budu završene, imaće instaliranu snagu, po projekcijama, i do 300 MW što ih svrstava u prave gigante u ovoj branši i moći će da snabdijevaju na desetine hiljada domaćinstava, a vjerovatno i mnogo više.
Međutim, iz čitavog ovog posla koji se mjeri stotinama miliona eura, a moguće i milijardama na kraju tridesetogodišnjeg perioda zakupa, Opština Ulcinj treba da prihoduje 0 (nula) eura, dok će se broj Ulcinjana koji će naći posao u ovim elektranama moći prebrojati prstima jedne ruke. Benefiti od valorizacije 7.000.000 m2 zemljišta za proizvodnju električne energije za Opštinu Ulcinj neće postojati!
Isti slučaj je i sa valorizacijom poljoprivrednog zemljišta u Šasu. Od zakupa preko 700.000m2 poljoprivrednog zemljišta opština Ulcinj neće prihodovati nijedan cent.
Da se resursi zarobe i ne stave u funkciju razvoja pobrinulo se i JP „Morsko dobro“ koje godinama isisava novac iz Ulcinja, dok im investiranje nije jača strana. Morsko dobro suvereno gazduje nad 13% teritorije Opštine, odnosno najvrednijom teritorijom koja treba da bude stub ekonomskog razvoja Ulcinja. Kako „Morsko dobro“ gazduje ovom teritorijom i kakve benefite Opština Ulcinj ima od svoje najvrednije teritorije najbolje pokazuje podatak da prihodi Opštine od gazdovanja „Morskog dobra“ nad 33.000.000m2 najkvalitetnijeg resursa iznose 700.000eura.
Najgori primjer gazdovanja ulcinjskim resursima je Valdanos, odnosno bajkovita uvala maslina. U ovom slučaju benefiti po Opštinu i građane Ulcinju su čak negativni, jer su masline svakim danom u sve gorem stanju dok Vlada čak i ne razmišlja o povraćaju maslinjaka stvarnim vlasnicima kojima su bespravno oduzete prije četiri decenije. Od licemjernog gazdovanja nad ovom uvalom, odnosno nad 1.000.000m2 predivne uvale sa maslinjacima, za revitalizaciju maslinjaka trebaće minimum 2.000.000 eura.
Ulcinjska Solana je priča za sebe. Jedinstveni resurs u Evropi koji po pravilu treba da upotpuni ulcinjsku turističku ponudu u našoj stvarnosti od 15.000.000m2 jedinstvenog resursa u svijetu grad nema nikakvog benefita. Čak su i računi za struju počeli da se dostavljaju Opštini na plaćanje od strane JP „Nacionalni parkovi“.
HTP „Ulcinjska rivijera“ odnosno njen vlasnik i menadžment Vlada Crne Gore se pobrinula da na Velikoj plaži, odnosno na onom njenom dijelu na kojem postoji sva potrebna infrastruktura, sahrani ideju o elitnom turizmu. Sa uništenim hotelima, „Galeb i Lido“, i ovakvom valorizacijom dijela „Ulcinjske rivijere“ dokazano nam je da je za Ulcinj dugoročni plan da grad bude priključen na aparatima za disanje, odnosno van planova ulaganja u izgradnju novih turističkih kapaciteta sa pet zvjezdica i van svih tokova održivog razvoja turizma.
Sumirano, skoro 57.000.000m2 ili 23% opštinske najvrednije teritorije namijenjene za proizvodnju električne energije, razvoj turizma, poljoprivrede i ostalih djelatnosti su ili zarobljeni ili valorizovani na nakaradan način. Građani Ulcinja i Opština Ulcinj neće imati nikakve benefite od toga. Sa ovakvim primjerom se teško može čovjek susresti, ni u praksi ni u teoriji, a kamoli u EU, kojoj deklarativno težimo. Lokalna samouprava nema apsolutno nikakve ingerencije nad nijednim metrom kvadratnim svojih prirodnih potencijala.
Ovakav razvoj Ulcinja i ovakva politika prema resursima, pa samim tim i prema građanima, dobija posebnu dimenziju kada se doda i politička podrška svih albanskih stranaka iz Ulcinja. Onih koji se deklarativno zalažu za veća prava Albanaca, dok njihova politika i njihovo konstantno učešće u centralnoj i lokalnoj vlasti, bez ikakvih rezultata, konstantno smanjuje broj Albanaca u Ulcinju i Crnoj Gori.
Politika velikih populističkih fraza prije izbora i golih ličnih interesa poslije izbora, bojim se, nepopravljivo mijenja Ulcinj u lošem pravcu. Svjež primjer je i Zakon o planiranju prostora koji je predložen i usvojen upravo od ove većine, a koji naprosto ukida ingerencije Opštine u oblasti planiranja prostora.
Dirigovani orkestar sa vrha, u pratnji lokalnih svirača, neminovno će od Ulcinja napraviti trajno slijepo crijevo ove države. Ali, ipak je lijepo biti dio vlasti!
Autor je predsjednik OO URA Ulcinj i odbornik u SO Ulcinj
Bonus video:
