Navršila se sedamdeseta obljetnica (5.5.1944.) od savezničkog bombardovanja Podgorice u Drugom svjetskom ratu. I potpisnik ovih redova klanja se sjenima nevinih žrtava.
Politikantska istorija o ovom događaju bilježi samo površne fenomene. Motiv i ciljevi bombardovanja savezničkih snaga antihitlerovske koalicije nisu bili hiroviti izlet vazdušne kampanje da se uništi grad Podgorica niti njeno mediteransko sunce i kultura, niti stanovništvo, ipso facto.
Stvarna pobuda i vojno-operativni cilj savezničkih snaga bila je velika koncentracija četničkih formacija i njihovih vojno-elitnih jedinica u ukupnoj snazi 35-40 hiljada do zuba naouružanih kvislinga - četnika, čije su ruke bile debelo okrvavljene. U gradu Podgorici, tih dana, bilo je smješteno političko rukovodstvo četničkog pokreta na čelu sa Đorđrem Lašićem, političkim zapovjednikom svih četničkih snaga istočnog fronta.
Savezničku intervenciju tražio je Vrhovni štab NOV i POJ, jer su oslobodilačke snage partizanskih formacija bile zamorene i rasute u cilju završnog oslobađanja svih jugoslovenskih centara. Koncetrisane četničke snage prijetile su preokretanjem osvojenih tokova oslobodilačke revolucije.
U odabiranju vojno-neprijateljskih ciljeva od strane saveznika sigurno se prekoračilo, ali nikada nije istorijski istraženo, koliko je to bilo moguće, s obzirom na tajnovitost objekata u kojem su boravile četničke snage koje su ovim bombardovanjem potpuno desetkovane i u kojim je poginuo vrhovni četnički komandant Đorđe Lašić, a ostatak kvislinških snaga uputio se ka sopstveno odabranoj sudbini do Zidanog mosta.
Njihova povijest stradanja je poznata. Stradalo je mnogo nevinih žrtava, ali je tokom čitavog rata Podgorica bila okupaciono i četničko utvrđenje.
Cilj ovog zapisa je ne samo podsjećanje na ovaj tragičan događaj u Drugom svjetskom ratu, nego stvarni motivi i ciljevi intervencije savezničkih snaga antihitlerovske koalicije.
Bonus video:
