Prva socijalistička revolucija koja je srušila vlast surovog carskog režima ruske buržoazije i njenih veleposjednika i uspostavila republiku Sovjeta i koja je iz temelja promijenila društvene odnose i označila najdublji i najznačajniji preokret svjetsko-istorijskih razmjera, bila je Oktobarska revolucija. Ona je uz Francusku buržoasku revoluciju (1789), Ustanak robova pod Spartakom (73-71 p.n.e.), seljačke ustanke i bune po Evropi XIV-XVI vijeka, Trinaestojulski ustanak crnogorskog naroda (1941), Kineska revolucija (1924-1949), Titovo istorijsko NE rezoluciji Informbiroa i Staljinu, među najvećim događajima na putu "kretanja svjetsko-istorijskog duha ka ideji slobode" (Hegel). Njen je vođa V. I. Lenjin (1870-1924), filozof, pravnik, sociolog, pisac znamenitih djela: Država i revolucija, Materijalizam i empirio-kriticizam, Filozofske sveske. A štab revolucije na čijem se čelu nalazio bio je najveći trust mozgova za koji je svijet ikad znao, a kojom je srušen odiozni carski poredak u kome su ljudi bili lišeni ljudskog ponosa i dostojanstva.
Februarskoj revoluciji (1917) ruska buržoazija odolijeva zadržavajući centralnu vlast putem privremene Vlade na čijem čelu je vođa esera Kerenski. Car Nikolaj II Romanov abdicira u martu iste godine. Lenjin se iz Švajcarske vraća 16.04.1917. i već narednog dana piše i objavljuje čuvene Aprilske teze u kojima razrađuje taktiku revolucije pod parolom "Sva vlast Sovjetima". Privremena carska Vlada raspušta Sovjete i nalaže hapšenje Lenjina, pa oni prelaze u ilegalu. VI kongres RSDRP od 8. do 16. avgusta, na Lenjinov prijedlog donosi odluku o prelasku na oružani ustanak. Privremena Vlada imenuje generala Kornjilova za vrhovnog komandanta Carske vojske koji rukovodi vojnom diktaturom. Lenjin dolazi iz Finske 20. oktobra i obrazuje borbeni centar za rukovođenje revolucijom, a privremena Vlada 06. novembra stavlja Vojno-revolucionarni komitet Sovjeta izvan zakona. Menjševici (socijaldemokrati) se izjašnjavaju protiv ustanka i podržavaju privremenu Vladu, koja upućuje vojsku da zauzme radničku štampariju u Petrogradu, ali radnički ustanici pružaju silovit otpor i u 10 časova izlazi glasilo revolucije Radnički put s pozivom na oružani ustanak. Lenjin iz svog ilegalnog centra objavljuje: "Istorija neće oprostiti oklijevanje: danas - rano, sjutra - kasno, večeras". U rano jutro 07. novembra Crvena garda zauzima sve važnije komunikacije i bitnije ustanove u centru Petrograda, a u 10 časova obavještava da je privremena Vlada pala. U 22 časa topovskom grmljavinom sa krstarice Aurora svečano se obznanjuje juriš na Zimski dvorac. U 23 časa započeo je Drugi kongres Sovjeta koji na Lenjinov prijedlog donosi tri dekreta: O miru, O zemlji i O vlasti Sovjeta. Privremena Vlada se predala, a Kerenski odlazi u bjekstvo. Bili su to zvjezdani dani borbe za slobodu i ljudsko dostojanstvo, kako je to napisao američki izvještač, novinar Džon Rid u svojoj istoimenoj knjizi: Deset dana koji su potresli svijet. Pjesnik revolucije, tribun srebrnog doba ruske književnosti, simbolist i futurist, V.M. Majakovski (1893-1930) je pjevao: Oslobodiću ja svoj narod obmana / i vratiti mu i snagu i moć / da on plugom sve u zore rane / stalno suncem preorava noć!
Ocem revolucije Lenjin je naznačio velikana svjetske književnosti L. N. Tolstoja (1828-1910) koji je u svojim ingenioznim književnim djelima razobličio društvenu strukturu surovog carskog ruskog režima i njegov klerikalizam.
Sloboda nije stanje nego proces. Slađe se boriti za slobodu nego u njoj uživati. Teže ju je sačuvati nego osvojiti, jer ona liči na liniju horizonta - što joj se više približavaš, sve se više udaljava. Zato je prava, istinska sloboda ona transcendentalna, jer ona ostvarena (opredmećena) sloboda više nije sloboda. Veritas non quam perit (Istina nikad ne propada).
Bonus video:
