Na treći konkurs za pjesničku nagradu “Milo Bošković” pristiglo je 110 pjesama.
Organizatori iz JU Centar za kulturu i Narodne biblioteke “Ljubo Anđelić” očekuju da će taj broj biti veći do 31. oktobra, kada završava konkurs. Interesovanje za taj konkurs bilo je veliko i tokom minule dvije godine, pa je 2020. godine bilo 189 prijavljenih pjesama, a lani 125.
Direktorica Centra za kulturu Gorica Ilinčić kaže da je finaliste konkursa do sada obilježavalo aktivnije prijavljivanje.
”Prema propozicijama konkursa, pravo učešča imaju pjesnikinje i pjesnici iz Crne Gore i regiona koji nijesu stariji od 37 godina. Svaki autor može da pošalje samo po jednu neobjavljenu pjesmu. O nagradama će odlučivati tročlani žiri na čijem je čelu predsjednica Svetlana Kalezić, a članovi su Kemal Musić i Anđelija Rondović. Prva nagrada je 400, druga 200 a treća 100 eura”, kazala je ona.
Prema njenim riječima, autori prijavljivanje za učešće za nagradu, ustupaju autorsko pravo organizatoru da odabrane pjesme objavi u zborniku. Za sada je objavljen zbornik sa prvog konkursa pod nazivom “Tamo kuda se misli sele”, do kraja ove godine biće završen zbornik sa drugog konkursa, a sa trećeg tokom naredne godine.
”Zainteresovani građani tokom trajanja konkursa, a i nakon toga, mogu da se upoznaju sa književnim opusom Mila Boškovića u prostorijama Narodne biblioteke ‘Ljubo Anđelić’, gdje su izložena njegova djela. Osnovni cilj ove i sličnih manifestacija JU Centar za kulturu i Narodne biblioteke ‘Ljubo Anđelić’ je afirmacija zavičajnih pisaca. U ovom slučaju i podsjećanje na stvaraoca koji je nepravedno zaboravljen i zapostavljen. Kolašin je učinio sve da se ispravi višedecenijska nepravda prema Milu Boškoviću”, objašnjava Ilinčić.
Svečanost uručenju nagrada biće organizovana u decembru kada će biti i organizovano književno veče posvećeno stvaralaštvu Boškovića.
Književni kritičari su za njega kazali da je “jedan od najreprezntativnijih pjesnika kolašinskog kraja i autentičan književni glas u crnogorskoj literaturi”. Ipak, za života nije dočekao književno veče u svom gradu. Poslije smrti, samo nekoliko književnih večeri bilo je posvećeno njegovim djelima. Umro je u 37. godini, prije skoro pola vijeka. Objavljeno je više od 20 knjiga njegove poezije i proze.
”Njegov roman ‘Ikar sa Itake’ uvršten je u ediciju ‘Roman u Crnoj Gori’, te u ‘Antologiju crnogorske kratke priče’, a poezija mu je ušla u antologiju ‘Crnogorska poezija XX vijeka’ - Poetika Montenegrina. Zastupljen je i u više antologija jugoslovenske književnosti, kao i u svjetskoj ‘Antologiji ljubavne poezije’, podsjećaju u kolašinskom Centru za kulturu.
Na grobu u rodnom selu Trebaljevu “Monaha zatarskog”, kako su ga zvali na studijama, epitaf je strofa iz jedne od njegovih najboljih pjesma - “Kasno”: Tamo kud se ždralovi sele/zapis u mozgu glasi jasno/Žive su me vode ponijele/svud kud idem biva kasno”.
Bista, djelo Mitana Vučeljića, dugo je bila na neupadljivom mjestu, u parku kod nekadašnjeg hotela “Bjelasica”. Od prije dvije godine postavljena je na platou ispred kolašinske srednje škole.
Bonus video:
