Jedan od najvećih modernih srpskih pjesnika i dramskih pisaca Ljubomir Simović preminuo je noćas u Beogradu u 89. godini.
Simović je rođen 2. decembra 1935. godine u Užicu. U rodnom gradu završio je osnovnu i srednju školu, a diplomirao je na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu, na grupi za istoriju jugoslovenske književnosti i srpskohrvatski jezik. Za vrijeme studija radio je kao urednik i odgovorni urednik studentskog književnog časopisa „Vidici“. Radni vijek je proveo kao urednik u kulturnoj redakciji Radio Beograda.
Objavio je pjesničke knjige: „Slovenske elegije“ (1958), „Veseli grobovi“ (1961), „Poslednja zemlja“ (1964), „Šlemovi“ (1967), „Uoči trećih petlova“ (1972), „Subota“ (1976), „Vidik na dve vode“ (1980), „Um za morem“ (1982), „Deset obraćanja Bogorodici Trojeručici hilandarskoj“ (1983), „Istočnice“ (1983), „Gornji grad“ (1990), „Igla i konac“ (1992), „Ljuska od jajeta“ (1998), „Tačka“ (2004) i „Planeta Dunav“ (2009).
Izbori iz Simovićevog pjesništva objavljen su u knjigama Izabrane pesme (1980), „Hleb i so“ (1985, 1987), „Istočnice i druge pesme“ (1994), „Učenje u mraku“ (1995), „Sabrane pesme I-II“ (1999) i „Pesme. Knjiga prva“ i „Pesme. Knjiga druga“ (2005).
Iznjedrio je drame: „Hasanaginica“, „Čudo u Šarganu“, „Putujuće pozorište Šopalović“ i „Boj na Kosovu“. Simovićeve drame su izvođene na mnogim našim scenama, kao i u inostranstvu.
Pored poezije i drama, Simović je posvećeno pisao i eseje o srpskim pjesnicima i dramskim piscima. Iz toga je nastala knjiga "Duplo dno" koja je doživjela više izdanja. Eseje o likovnim umetnicima Simović je objavio u knjizi Čitanje slikа (2023).
Simović je napisao i dnevnik snova „Snevnik“ (1998) i roman „Užice sa vranama“ (1995).
Počev od knjige autopoetičkih i angažobvanih eseja "Kovačnica na Čakovini" (1990), Simović je napisao čitavu serija knjiga u kojima je raspravljao o aktuelnim književnim, kulturnim, društvenim i političkim pitanjima: Galop na puževima (1994), „Novi galop na puževima“ (1999), „Guske u magli“ (2005), „Obećana zemlja“ (2007), „Titanik“ u akvarijumu (2013), „Žabe u redu pred potkivačnicom“ (2016), „Odbrana Beograda“ (2020) i „Neslana so“ (2023).
Odabrana djela Ljubomira Simovića u 12 knjiga objavljena su 2008. godine.
Simović je dobitnik najvažnijih književnih nagrada za poeziju, dramu i esejistiku, a oktobra 1994. godine izabran je za redovnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti.
Arhipelag, koji je i potvrdio vijest o smrti akademika, saopštio je kako je zahvalan Ljubomiru Simoviću za podršku i razumijevanje, dobru volju i pažljivo čitanje naših knjiga. Ljubomir Simović je godinama radio na knjizi pjesama „Riba sa dva repa“. Iako je knjiga odavno bila završena, pjesnik je želio da nastavi da radi na njoj i posvećeno je radio praktično do samog kraja.
Bonus video:
