Od specijalnog izvještača "Vijesti"
Došao je dan kada svijet nakratko staje zbog fudbala, a jedan od aktera moskovske predstave za sva vremena je i Crnoj Gori susjedna - Hrvatska.
Sav promet u Zagrebu, Splitu, Zadru i ostalim gradovima, sve radnje, sav saobraćaj biće zatvoreni danas popodne. Radiće valjda samo pabovi na trgovima, jer “vatreni” igraju utakmicu o kojoj su mogli samo da sanjaju. Sanjaju i dalje, ali otvorenih očiju.
Za takav događaj, barem iz hrvatskog ugla, i istorija je preblaga riječ - stigao je meč o kojem će se pričati unucima, čiji će se detalji prenositi sa koljena na koljeno, za 100, za 150 godina.
Život će, barem na dva sata, biti prekinut i u Parizu i ostalim francuskim gradovima, iako “trikolori” igraju treću ovakvu utakmicu u posljednjih 20 godina, ne ukazuje se baš tako često šansa da se osvoji druga titula svjetskog prvaka.
Francuzi imaju šansu da se izjednače sa južnoameričkim selekcijama, Urugvajem i Argentinom, koji imaju po dvije zvjezdice, te da zvanično postanu treća najveća reprezentativna sila u Evropi, iza Njemačke i Italije (po četiri titule svjetskog prvaka), a ispred Engleske i Španije (po jednu).
Više od milijardu ljudi širom zemljine kugle biće danas uz televizijske ekrane, svjedočiće trijumfu jedne fudbalske sile ili najvećem iznenađenju u istoriji svjetskog reprezentativnog fudbala.
Samo 78.011 srećnika biće na stadionu “Lužnjiki”, oni će uživo prisustovati najvećem događaju moderne Moskve, ne samo sportskom, još otkako je prije nešto manje od 30 godina srušena gvozdena zavjesa.
Veliki spomenik osnivača Kominterne i bivšeg komunističkog lidera Vladimira Iliča Lenjina, ispred stadiona koji je nekada nosio njegovo ime, preživio je mnoga burna vremena i epohe, a danas će, u slavu fudbala, biti obojen plavom bojom ili crveno-bijelim kockicama.
Baš kao i prije četiri godine u Brazilu, finale je u dnevnom terminu, sada pod moskovskim nebom - da ne promakne ni jedan jedini detalj nezaboravnog spektakla.
Mnogi parametri i mnogi stručnjaci su na strani Francuza pred 21. mundijalsko finale, počevši od nedavne izjave (ili kletve) Marka van Bastena da svjetska prvenstva ne osvajaju male reprezentacije.
Hrvatska je sa četiri miliona stanovnika najmanja zemlja koja se plasirala u finale Svjetskog prvenstva još od prvog Mundijala 1930. i Urugvaja čija je populacija tada iznosila samo milion i 300 hiljada.
Moraće Luka Modrić, Ivan Rakitić, Mario Mandžukić, Dejan Lovren i ostale, sada već ikone hrvatskog fudbala, još jednom da prebrode veliki umor i nestvarno veliku potrošnju u dosadašnjem toku Mundijala protiv atletski izuzetno moćnog protivnika.
Cijelu jednu utakmicu više (tri puta 30 minuta produžetaka) odigrali su “vatreni” od “trikolora” u nokaut fazi, a uz sve to su imali i dan manje odmora od Francuza.
Kada doslovno pišete istoriju, kada vas adrenalin nosi ka slavi, to su detalji koji ne moraju da budu presudni - već su to pokazali momci Zlatka Dalića protiv Engleza.
Da li će uspjeti protiv još jačeg tima - protiv sjajnog golmana Uga Ljorisa, tvrde i u prekidama opasne odbrane predvođene štoperima Reala i Barse Varanom Umtitijem, protiv čeličnog veznog reda na čelu sa N’Golom Kanteom, te paklenog napada sa Grizmanom i Mbapeom - odgovore će dati velika scena stadiona “Lužniki”.
Ekipa vođena mudrom rukom Didijea Dešana ima dobru priliku da krene stopama generacije Zidana, Desaija, Tirama i ostalih svjetskih šampiona iz 1998. godine, ali i da na najefektnijih mogući način preboli rane nakon šokantnog (domaćeg) poraza u finalu EP od Portugala prije dvije godine.
Za to će, danas u 18 sati po moskovskom vremenu, a sat ranije po našem vremenu, morati da preskoči reprezentaciju koja će ostaviti i posljednju kap znoja, u utakmici kakvu do sada još nije igrala.
Priznao je to čak i Luka Mordić, osvajač četiri Lige šampiona!
Hrvatska ili Francuska - iz Moskve pravo u legendu.
Galerija
Bonus video:
