Dvije godine patili su Francuzi zbog šokantnog poraza od najvećeg rivala Njemačke u polufinalu Svjetskog prvenstva. U jednom od najdramatičnijih mečeva u istoriji, “trikolori” su 1982. godine u Španiji vodili 3:1 u produžecima, ali su dozvolili upornim “pancerima” da izbore penale, u kojima su slavili 5:4.
Magični četvorougao Mišel Platini - Alan Žires - Žan Tigana - Luis Fernandez (taj nadimak dodijelili su im novinari) čekao je novu šansu. Prva je stigla dvije godine nakon “nacionalne tragedije” - na Evropskom prvenstvu.
Francuska je ugostila sedam najboljih reprezentacija Starog kontinenta i jednu koja je bila iznad svih ostalih - drim-tim Mišela Idalgoa. Jedan igrač je u tom fenomenalnom sastavu bio ispred svih - naravno, riječ je o Mišelu Platiniju, aktuelnom predsjedniku Uefe.
"Kakav je to bio kreator igre! Mogao je da proturi loptu saigračima kroz iglene uši", govorio je legendardni kapiten Mančester junajteda i engleske reprezentacije Bobi Čarlton.
Fudbaler rođen 21. juna 1955. godine u mjestašcu Žeufu na granici sa Njemačkom bio je predodređen da postane zvijezda. Sin Alda Platinija, bivšeg profesionalnog fudbalera i trenera italijanskih korijena, od početka svog života se družio sa loptom. Od oca je naučio da je najvažnije da zna kome će dodati loptu i prije nego što je primi, ali do 16. godine nikako nije mogao da pobjegne iz lokalnog kluba.
Nakon duela sa juniorima Meca, međutim, dobio je poziv da se pridruži klubu za koji je navijao od rođenja, ali je zbog povrede morao da odustane. Kada je uslijedio novi poziv, Aldov i Mišelov svijet se srušio - na rutinskim pregledima ustanovljeno je da Platini junior ima probleme sa disanjem i da mu je srce suviše slabo da bi se ozbiljno bavio fudbalom. Ipak, 1972. godine je postao rezerva Nansija, a 12 mjeseci kasnije debitovao za prvi tim.
U tom klubu se zadržao do 1979, potom tri sezone proveo u Sent Etjenu i onda postao glavni igrač Juventusa...
"Rođen sam kao fudbaler. Moj otac je bio odličan igrač, a kao svi Italijani bio je zaluđen fudbalom. Na ulici sam stvoren, ona mi je pomogla i da pobijedim zdravstvene probleme", govorio je Platini.
Tada zvanično najbolji fudbaler svijeta na otvaranju šampionata Evrope samo je palio motore protiv Danske i jedinim golom na utakmici donio trijumf svom timu. To je bio uvod u spektakularne partije u ostala dva meča grupe, kada je Belgiji i Jugoslaviji “isporučio” po tri komada. Nacija je bila u delirijumu...
"Sjećam se dobro tih vremena. Igrao sam fudbal sa drugovima u kraju i uvijek sam sebe nazivao Platini. Ostalima sam dozvoljavao da biraju druga imena, ali naziv Platini je bio rezervisan za mene", govorio je godinama kasnije njegov jedini pravi nasljednik Zinedin Zidan.
Platini u Francuskoj ima status božanstva. Taj položaj najviše je zaslužio u nevjerovatnom polufinalu sa Portugalom na marsejskom “Velodromu” - 23. jun 1984. godine ostaće upisan u svim istorijatima. “Trikolori” su razbili Portugal u prvom poluvremenu, ali su samo jednom pogodili (Žan-Fransoa Domerk). Rui Žordao je potom izborio produžetke, a onda u osmom minutu nastavka šokirao prepuni stadion u najvećem lučkom gradu Francuske...
Čitavoj naciji pred očima se pojavila scena sa Mundijala u Španiji, pribojavali su se da će Portugal odigrati ulogu Njemaca. Do 114. minuta Francuzi su strijepili, a onda je na scenu stupio njihov idol - izbjegao je start portugalskih defanzivaca i pronašao samog Domerka, koji je ugurao loptu u mrežu za 2:2. Svi su se spremali za penale, za novu dramu... Minut prije kraja Tigana je šutirao, a na odbijenu loptu natrčao Platini i smireno je poslao u gol.
Finale sa Španijom bilo je samo formalnost, a Platini je devetim golom na turniru prigrabio titulu najboljeg strijelca i dao gotovo nemoguć zadatak nasljednicima da ga stignu, a kamo li prestignu po broju pogodaka na jednom šampionatu Evrope.
Idealni tim
Idealni tim Evropskog prvenstva u Francuskoj 1984. godine činili su: Harald Šumaher (SR Njemačka), Žoao Pinto (Portugal), Karl-Hajnc Ferster (SR Njemačka), Morten Olsen (Danska), Andreas Breme (SR Njemačka), Fernando Šalana (Portugal), Alan Žires (Francuska), Žan Tigana (Francuska), Frank Arnesen (Danska), Mišel Platini (Francuska) i Rudi Feler (SR Njemačka).
Bonus video:
