Italijanski fudbal je u velikoj krizi već godinama, a madridska „Marka” je u jučerašnjem broju prilično dala prostora dešavanjima na Apeninima.
Tekst koji je potpisao novinar Anhel Liseras govori o posrtanju reprezentacije „azura”, sve slabijim izdanjima klubova u evropskim takmičenjima, ali i statističkim podacima koji jasno ukazuju na to da je Serija A najslabije posjećena od svih najjačih liga, da se u njoj igra najmanje atraktivan fudbal, da pada najmanje golova...
Kalćopoli uništio Apenine
Godina kada je Italija postala prvak svijeta (2006) nije ostala upamćena po sjajnom fudbalu koji je igrala ekipa Marćela Lipija u Njemačkoj. Sve je zasjenila čuvena afera Kalćopoli od koje se italijanski fudbal ni sada, nakon pet godina, nije oporavio.
Milan i Inter su, istina, 2007. i 2010. godine postali prvaci Evrope, ali podatak da je samo još Fiorentina od Kalćopolija do danas stigla makar do polufinala jednog evropskog takmičenja (2008. u Ligi Evrope je eliminisana od Rendžersa) ne ide u prilog onima kojima je italijanski fudbal i dalje pojam...
U to vrijeme, Španija je dala 10 polufinalista u evro-takmičenjima, Njemačka sedam, dok je najbolje išlo Englezima - čak 12 puta su došli do završnice Lige šampiona ili Lige Evrope.
"Ne daje se šansa mladima. Italija odavno nije imala igrača poput Andree Pirla. Na primjer, Sebastijan Đovinko, jedan od najvećih talenata u novijoj istoriji, morao je da ode iz Juventusa u Parmu da bi dobio pravu minutažu", rekao je Haime Rinkon, novinar „Marke”, specijalista za evropski fudbal.
I španski fudbaler i član Sampdorije, 19-godišnji Pedro Obijang, uočio je problem Italijana.
"Vidio sam mnogo velikih talenata koji nisu ni blizu prvog tima u velikim klubovima", kazao je Obijang.
Samo 53 odsto domaćih igrača
Možda i italijanski fudbalski radnici čine sve da Serija A bude opet što je nekada bila, ali izgleda i nemaju baš jasnu sliku koji put treba da slijede.
Tako je broj domaćih fudbalera naglo pao posljednjih godina - sada je svega 53,1 odsto, što je skoro 20 procenata manji broj nego što je bio slučaj prije Kalćopolija (neki su ga zvali i Mođopoli zbog umiješanosti Lućana Mođija).
"U Bundes ligi je taj procenat manji, iznosi 51,7, ali se on tamo posljednjih godina čak naglo povećao", napomenuo je Rinkon.
Primera nema taj problem - čak 61,8 odsto lige čine španski fudbaleri, dok Premijer liga ima 55,8 Engleza...
Italijanski klubovi su ljetos potrošili 465 miliona eura u prelaznom roku. Više su uložili samo timovi iz Premijer lige (553 miliona). Primera je više od 100 miliona eura iza Italije...
Samo je Juventus ljetos uložio 85,8 miliona, Roma je potrošila 73,9, Napoli nepunih 60, Inter 32,5, Đenova 31,9...
Dosadan šou neće niko da plati
Pedro Obijang je istakao da je najveći problem italijanskog fudbala možda taj što su i navijači odavno postali probirljivi - posjeta na stadionima je sve slabija, samo nekoliko stadiona u Italiji ima paklenu atmosferu.
"Sampdoriju u svakom meču kod kuće gleda i do 25 hiljada navijača, a ima stadiona na koje ne dođe ni pet puta manji broj. Jedino rješenje je - da Kalćo postane atraktivniji.
"Italijansko shvatanje fudbala ne prodaje karte, to je dosadan šou. Ima timova koji traže lijepu igru, ali rezultat je sve. Milan i trener Masimilijano Alegri su prošle godine osvojili titulu zato što su bili najmanje loši. Možda Seriji A nedostaje trenera tipa Luisa Enrikea, igrao bi se mnogo interesantniji fudbal", rekao je Obijang.
Bonus video:
