Crna Gora u petak na startu šestog kvalifikacionog ciklusa u kome učestvuje gostuje selekciji protiv koje je odigrala prvi takmičarski meč u istoriji, ostvarila prvu gostujuću pobjedu u kvalifikacijama, doživjela je i jedan od najtežih poraza - mnogo emocija veže našu fudbalsku reprezentaciju u duelima sa Bugarskom.
Pravo balkansko rivalstvo počelo je 6. septembra 2008, godinu i po nakon što je “rođena” crnogorska fudbalska reprezentacija.
CRNA GORA - BUGARSKA 2:2
U sjajnom dekoru na stadionu pod Goricom, prvoj kvalifikacionoj utakmici tada najmlađe evropske reprezentacije, Crna Gora je nagovijestila veliki potencijal, ali je zbog neiskustva ostala bez dva boda koja su mogla da budu velika odskočna daska u ciklusu za Mundijal 2010. - pravi vratolomni meč završen je bez pobjednika, 2:2.
Bugarska je doputovala sa moćnim napadačkim timom, predvođenim Dimitrom Berbatovom, koji je samo nekoliko dana ranije postao zvijezda prelaznog roka u Evropi prelaskom iz Totenhema u Mančester junajted.
Stilijan Petrov je već u 11. minutu kaznio brojne propuste u crnogorskoj odbrani, a rezultat 0:1 ostao je aktivan do poluvremena.
U nastavku se razigrao tadašnji crnogorski “trio-fantastiko”, koji su činili Mirko Vučinić, Stevan Jovetić i Simon Vukčević, pa se Crna Gora našla pred vratima raja. Vučinić je u 62. minutu izjednačio iz slobodnog udarca, da bi u 82. Jovetić donio totalni preokret sa penala koji je prethodno izborio Vučinić nakon genijalne lopte Vukčevića, uz isključenje bugarskog štopera Rangelova.
Sve je bilo spremno za veliko slavlje, a onda je Blagoj Georgijev u drugom minutu sudijskog dodatka gađao iz slobodnog udarca za 2:2.
BUGARSKA - CRNA GORA 4:1
Godinu kasnije, 5. septembra 2009, Crna Gora je gostovala na stadionu “Vasil Levski” u Sofiji sa samo teoretskim šansama da se plasira u baraž za SP 2010.
Čudnu utakmicu odigrali su naši fudbaleri, briljantno u prvom poluvremenu, kada je osim sjajnog gola Jovetića bugarska mreža još nekoliko puta mogla da se zatrese, ali se nakon izjednačenja Kišiševa u nadoknadi prvog dijela, u nastavku dogodio pravi potop.
Telkijski, Berbatov iz penala i Domovčiski nanijeli su crnogorskom timu jedan od najtežih poraza u kvalifikacijama.
Jer Crna Gora je sa više od tri gola razlike izgubila samo od Ukrajine u Podgorici, tri godine kasnije (4:0).
BUGARSKA - CRNA GORA 0:1
“Sokoli” su 7. septembra 2010. doletjeli u Sofiju na krilima pobjede protiv Velsa pod Goricom četiri dana ranije, čime je na najbolji način otvoren ciklus kvalifikacija za EP 2012. godine.
Uprkos pobjedničkom raspoloženju, kvalitetnom i “ratničkom” timu koji je ukomponovao tadašnji selektor Zlatko Kranjčar, malo je ko vjerovao da će Crna Gora baš u Sofiji ostvariti prvu gostujuću kvalifikacionu pobjedu u istoriji. Jer, prije toga, “sokoli” su na strani slavili samo jednom u prijateljskom meču (Estonija).
No, gol Zverotića nakon rezantnog udarca sa ivice šesnaesterca u 36. minutu umirio je napade Bugara, koji u nastavku nisu ni na pravi način ni zaprijetili našem golu.
CRNA GORA - BUGARSKA 1:1
Nezapamćena fudbalska euforija vladala je u Podgorici uoči gostovanja Bugara, 4. juna 2011.
Crna Gora je, po listi Fife, bila 16. reprezentacija svijeta, vodila je na tabeli, ispred Engleza, bila je bez primljenog gola nakon četiri kola, a nova pobjeda mogla je da je lansira u predvorje Evropskog prvenstva.
Malo ko je očekivao da će otpisani Bugari, sa njemačkom legendom Lotarom Mateusom na klupi, zakinuti Crnu Goru za dva boda (1:1).
Radomir Đalović je u 53. minutu doveo Crnu Goru u vođstvo, 13 minuta kasnije izjednačio je Ivelin Popov, napadač koji će i sjutra, sedam i po godina kasnije, protiv nekih novih “sokola”, predvoditi napad bugarskog tima.
Bonus video:
