Za Mančester junajted, najveći i najtrofejniji engleski klub, jedan od najpopularnijih na svijetu, 6. februar je poseban datum.
To je dan kada je promijenjena istorija giganta sa „Old traforda“, dan kada je završena jedna era, a počela druga, trofejna, nastala iz pepela i tragedije...
Prije tačno 60 godina, 6. februara 1958, u stravičnoj avionskoj nesreći na aerodromu u Minhenu, smrtno je stradalo osam igrača Junajteda, članovi tima koji je imao, i kome je zauvijek ostao, nadimak – Bezbijeve bebe.
Vraćajući se iz Beograda, sa utakmice protiv Crvene zvezde, avion Britiš ervejsa sletio je u Minhen da bi napunio gorivo. Zbog loših vremenskih uslova polijetanje je bilo otežano, tri puta je pilot Džejms Tein pokušao da uzleti sa zalađene piste, a treći put je bio koban. Letjelica se srušila, a u njoj živote izgubilo 23 od 44 putnika.
Među njima Geof Bent, Rodžer Birn, Edi Kolman, Dankan Edvards, Mark Džons, Dejvid Peg, Tomi Tejlor i Bili Vilan, koje navijači Junajteda zovu "Cvijeće Mančestera".
Oni su bili sadašnjost i budućnost Junajteda, njihovim odlaskom klub je ostao bez srca, ali ne i duše…
Preživjeli “đavoli”, predvođeni trenerom Matom Bezbijem i Bobijem Čarltonom, koji je postao najbolji engleski fudbaler svih vremena, podigli su Junajted iz pepela, nakon najmračnijeg i najtužnijeg dana počeli da stvaraju istoriju.
Deset godina kasnije stigla je prva evropska titula, zatim još dvije, a od 1958. do danas Junajted je 15 puta bio prvak Engleske, te deset puta osvajač FA kupa.
Ali, dan kada je ugašeno osam mladih života zauvijek je ostao najvažniji datum u postojanju kluba sa “Old traforda”.
U pismu, koje je uoči obilježavanja šest decenija Minhenske tragedije, uputio sadašnjoj generaciji fudbalera, Ser Bobi Čarlton je naveo da svi oni moraju da budu “blagosloveni što su krenuli putem Bezbijevih beba”.
“Veliki Mančester junajted je, kao niko nikada, uspio da se izdigne iz mrtvih. Od pozajmljivanja igrača iz Bišop Ouklenda, kako bi utakmice mogle da se odigraju, do svih veličanstvenih pobjeda, ovaj klub je počivao na legatu koji su ostavili Mat Bezbi i njegove bebe”, napisao je Čarlton.
Minhenska tragedija, kao dio slavne istorije Junajteda, način na koji se klub odnosi prema svojim nastradalim “sinovima”, toliko su ukorijenjeni na “Old trafordu”, da nikoga ne ostavljaju ravnodušnim.
“Način na koji je Junajted prevazišao ovaj strašan događaj i poštovanje, koje poslije toliko godina ukazuje prema žrtvama i njihovim porodicama, čine sve nas ponosnim što smo dio ovog kluba”, rekao je Huan Mata.
“I prije nego što sam došao u Junajted, taj događaj je bio dio mog sportskog života, vaspitanja i kulture. Sada je osjećaj žaljenja, ali i ponosa, još veći. Ovo je poseban dan za mene i moje igrače”, rekao je Žoze Murinjo.
Bonus video:
