Nekada je bio poznat kao „fabrika svijeta”, jer je bio centar industrije jeftinih cipela, igračaka i odjeće sa čuvenom etiketom „Made in China”.
Kasnije je, kao metropolis kroz koji su novi i novi ljudi prolazili da bi radili u tim fabrikama, dobio nadimak kojim se ne Kinezi ne diče - Istočni Amsterdam.
Donguan, grad u kojem košarkaši Crne Gore danas završavaju nastup na Mundobasketu, gdje će Srbija sjutra igrati sa Argentinom, a SAD svoj meč četvrtfinala u srijedu, dugo je bio poznat kao centar prostitucije u Kini.
Koliko je „najstariji zanat” uzeo maha, najbolje govore procjene „Saut Čajna morning posta” da je između 500.000 i 800.000 ljudi, tj. desetina populacije Donguana, zarađivala u tom lancu!
Zbog ulica crvenih fenjera, a ne kanala u delti Biserne rijeke, ovaj grad je i zaradio poređenje sa Amsterdamom. Komunističke vlasti su žmurile na jedno oko sve do 2014. godine, kada je izvršena racija u skoro 2.000 bordela. Ali, ogroman je novac u igri, pretpostavlja se čak 50 milijardi juana godišnje (6,4 milijardi eura), zbog čega je prostitucija i dalje vrlo jaka „ekonomska grana” u osmomilionskom gradu.
Mještani kažu da je ranije bilo nemoguće ono što je sada svakodnevica - da se pojavite u hotelu, a da vam usluge ne nudi neki makro ili „prijateljica noći”. I dalje je, naravno, to veoma unosan biznis, ali se odvija daleko od očiju javnosti.
Da nemate predznanje o tome (crnogorsku novinarsku ekspediciju je već u Beogradu jedan fudbalski trener upoznao sa specifičnostima Donguana, a to su nam ponovili i mnogi u Nanđingu), ne biste mogli da shvatite da je ovaj grad leglo prostitucije. Naprotiv, vidjeli biste ultramodernu metropolu, čiji neboderi sijaju svim bojama i odišu bogatstvom. Hotel „Kande”, u kojem su smješteni timovi učesnici Svjetskog prvenstva, ima toliko mermera i kristalnih lustera da se to mjeri milionima eura.
Gradske vlasti su mnogo uložile u razvoj napredne elektronike, pa je Donguan sada centar robotike, a u njemu je i sjedište „Opoa”, najvećeg kineskog proizvođača mobilnih telefona, koji je krenuo u agresivno osvajanje svjetskog tržišta sponzorisanjem teniskih grend slemova.
Nažalost, vremenski uslovi nisu dozvolili da se krene u malo ozbiljniji obilazak grada i njegovih znamenitosti (ovdje je i Muzej opijumskih ratova), jer je vrućina nesnosna, zbog čega se vrijeme „ubija” u veoma modernim tržnim centrima. Dva nose imena fudbalski dobro poznatih termina - Wanda i Suning, u vlasništvu kompanija koje su sponzori Atletiko Madrida, odnosno milanskog Intera.
Cijene tehnike su manje-više kao u Crnoj Gori, odjeće i obuće su visoke, a ima i tipičnih kineskih falsifikata - „Tommy Crown” ima sličan logo kao „Tommy Hilfiger”, mada piše da je iz Lindona (a ne Londona), „Cartelo” je kopija „Lacostea” (oba brenda su možda i skuplja od originala), tu su i „New Bunren” i „Aisassa”, tj. dvojnici proizvođača sportske opreme „New Balance” i „Asics”.
Posebnu draž šoping molovima daju bezbrojni restorani azijske kuhinje - od kineske, preko japanske, korejske, vijetnamske... Nije lako izabrati, jer malo ko ima meni na engleskom jeziku, ali možete da naručite sve i svašta - od savršene jegulje, do žabljih bataka, pačjeg jezika, skakavaca, buba, voća i povrća za koje nikada nismo čuli, niti ih vidjeli...
Bonus video:
