Najbolji sportista Crne Gore za 2019. godinu biće proglašen u ponedjeljak. Poznati su kandidati, proces glasanja je u toku, a u konkurenciji nije čovjek koji je u godini na izmaku ostvario nešto što su prije njega napravila samo trojica sportista sa prostora bivše Jugoslavije i 14 Evropljana.
Kandidati za sportistu godine Crne Gore su rukometašica Jovanka Radičević, gimnastičarka Jovana Marković, reprezentativac u džiu džici Stefan Vukotić, strijelac Miloš Božović , odbojkaš Miloš Ćulafić, karatista Mario Hodžić i džudistkinja Jovana Peković.
Procedura je jednostavna – nacionalni sportski savezi predlažu kandidate i glasaju za najboljeg, s tim da svoj glas ne mogu da daju sportisti koga su predložili.
Shodno Zakonu o sportu i pravilniku pravo da glasa ima i javnost Crne Gore, a pobjednik online glasanja dobija dodatna 2 boda.
Dakle, demokratski i transparentno...
Da li je, međutim, moguće da se nijedan SPORTSKI savez, niko ko je funkcijom u nacionalnim asocijacijama uključen u sportski život, i kreira ga, nije vrednovao ono što je u 2019. godini uradio Nikola Vučević, naš košarkaški reprezentativac i igrač Orlanda, kluba NBA lige.
Niko, pa ni njegov, nazovimo ga, matični savez – košarkaški.
Da li je moguće da učesnik all-star utakmice, na kojoj nastupaju 24 najbolja košarkaša najjačeg takmičenja u izboru trenera i navijača, nije ni kandidat za sportistu godine!?
Neko ko je, kao igrač iz Crne Gore i reprezentativac, došao ove godine do košarkaškog krema, u kome su prije njega sa eks-Ju prostora bili samo Vlade Divac, Peđa Stojaković i Goran Dragić. Ni Dražen, ni Kukoč, ni Rađa... I samo 14 Evropljana – on i Nikola Jokić ove godine su bili 15. i 16.
Koliko je koševa postigao, koliko je skokova i asistencija imao nije važno, ili što je zahvaljujući njemu Orlando poslije sedam godina došao do plej-ofa, nije važno ni to što je ljetos potpisao ugovor kakav nijedan crnogorski sportista nikada nije imao – važno je što je svojim košarkaškim kvalitetima došao do tog nivoa, mjesta među najboljima.
Uvažila ga je Amerika, nije Crna Gora...
Država za čiji nacionalni tim nastupa od 2011. godine i jedini je košarkaš koji je igrao na sva četiri velika takmičenja na kojima je Crna Gora učestvovala – tri puta je bio akter Eurobasketa, ove godine i Mundobasketa, a igrao je, kada je mogao zbog NBA sezone, i u kvalifikacijama...
Da li bi Vučević bio proglašen za najboljeg da se našao među kandidatima – drugo je pitanje. Ali, van pameti je da nije ni među kandidatima...
Mada i čemu čuđenje, kada prošle godine kandidat nije bio Stefan Savić, iako je sa Atletikom osvojio evropski fudbalski trofej, a posljednji crnogorski fudbaler kome je to uspjelo bio je Peđa Mijatović 1998. godine.
Čemu čuđenje, kada Mijatović i Dejan Savićević nikada nisu bili najbolji sportisti Crne Gore, pa ni u godinama kada su zvanično bili drugi na listi najboljih fudbalera Evrope – 1991. i 1997.
Takva je crnogorska sportska birokratija...
Bonus video:
