Crnogorski vaterpolisti su od 2008. godine do danas sa najvećih takmičenja (bilo ih je ukupno 15) donijeli četiri medalje - jednu zlatnu i tri srebrne. Tri puta su bili učesnici Olimpijskih igara, na kojima su izgubili svih šest mečeva za odličje - tri u polufinalima, tri u mečevima za 3. mjesto.
Ekipa kvaliteta „ajkula” je definitivno za sve ove godine bila projektovana da osvoji više medalja, ali realnost je da je u prosjeku otprilike svake treće godine obradovala navijače - istorijskim zlatom na EP-u u Malagi 2008, a onda srebrom sa EP-a 2012. u Ajndhovenu, godinu kasnije u Barseloni na SP-u, kao i 2016. na EP-u u Beogradu. I to je, zasada, to.
Bilo je epskih pobjeda, kao protiv Srbije u Malagi i Barseloni, ili Mađarske u Ajndhovenu i Rio de Žaneiru, ali i kikseva, razočaranja...
Podsjećamo na pet utakmica na najvećim takmičenjima koje su možda i promijenile istoriju crnogorskog reprezentativnog vaterpola.
CRNA GORA - NJEMAČKA (SP RIM, 2009)
Evropska titula 2008. godine učinila je da „ajkule” ljeto 2009. dočekaju kao veliki favoriti. Osvojena je Svjetska liga u Podgorici i to je bila generalna proba za Svjetsko prvenstvo u Rimu.
Od starta, međutim, nije mirisalo na dobro. Crna Gora je bila druga u grupi iza Hrvatske, a onda je u osmini finala sastav Petra Porobića doživio šokantan poraz od skromne Njemačke nakon produžetka. Umjesto već viđene medalje, Crna Gora je na kraju bila devetoplasirana.
CRNA GORA - RUMUNIJA (EP ZAGREB, 2010)
Godinu kasnije na Evropskom prvenstvu u Zagrebu se vidjelo kako naši vaterpolisti teško podnose pritisak moranja. Na startu je savladan domaćin, Hrvatska, onda je uslijedio poraz od Italije, pa pobjede nad Španijom i Turskom.
Posljednji meč u grupi je bio ključan - Crna Gora je morala da savlada Rumuniju kako bi osvojila 1. mjesto i direktno se plasirala u polufinale. Ali kiksala je - igrala je samo 9:9 protiv autsajdera, pa je morala na megdan Srbiji u četvrtfinalu. Izgubila je 6:5, kasnije je bila petoplasirana.
CRNA GORA - SRBIJA (OI LONDON, 2012)
Olimpijske igre u Rio de Žaneiru su najveća rana crnogorskog vaterpola. Izabranici Ranka Perovića su korektno odradili grupu, bili drugoplasirani iza Srbije, bez većih problema stigli do polufinala.
Tu ih je nadigrala jaka Hrvatska, kasnije šampion, ali duel za 3. mjesto će se pamtiti dugo. „Ajkule” su igrale sa Srbijom, konstantno bile u prednosti, sedam minuta prije kraja meča imale i plus tri, medalja je bila u džepu.
Naši vaterpolisti su se potrudili i da to izgube - 12:11. Tom utakmicom su se od crnogorske kapice oprostili Vladimir Gojković i Boris Zloković.
CRNA GORA - SRBIJA (EP BUDIMPEŠTA, 2014)
Opet je Srbija koštala Crnu Goru medalje, i to 2014. na Evropskom prvenstvu. Iako su „ajkule” imale kontrolu, vodile 5:1, 7:3, 8:4..., sve su uprskale u finišu.
„Delfini” su nakon toga osvojili zlato, a ekipa Ranka Perovića izgubila i meč za bronzu od Italijana.
CRNA GORA - AUSTRALIJA (SP KVANGDŽU, 2019)
Zbog svih pomenutih utakmica, onda ni eliminacija od Australije prije nekoliko dana nakon peteraca u osmini finala SP u Kvangdžuu nije baš toliko iznenadila. Crna Gora više nije dio svjetske vaterpolo elite, sada se trudi da joj makar ostane dovoljno blizu.
Sastav Vladimira Gojkovića je na Svjetskom prvenstvu u tri meča sa Srbijom, Grčkom i Australijom imao prednost i od dva ili tri gola, ali je podbacio onda kada je trebalo otkloniti svaku dilemu oko pobjednika.
Zato drugi put u istoriji, nakon SP u Rimu, san o medalji „ajkule” završavaju u osmini finala.
Bonus video:
