Policajac Ljubo Milović tvrdio je da iza ubistva Bojana Mirkovića stoji škaljarac Vladan Radoman, a tu informaciju proturio je kolegi iz srpske Službe za kriminalističko-obavještajne poslove (SKOP), inspektoru Danijelu Jovanoviću.
Tražio je da inspektor iz Srbije sa tim podatkom upozna svoje kolege.
“Pa, guraj tamo... Born mi je tražio da ti prenesem”, konstatuje Milović.
Born je bio jedan od nadimaka koje je na nekada zaštićenom telefonskom programu koristio vođa kavačkog klana Radoje Zvicer.
U periodu dok ga je o tome obavještavao putem Skaj aplikacije, srpska je služba za tu likvidaciju sumnjičila državljanina Bosne i hercegovine Darka Eleza.
Dvojica “uniformisanih” saradnika kavačkog klana dopisuju se nedugo nakon što je Mirković 12. novembar 2020. ubijen u garaži Belvila na Novom Beogradu.
Za taj zločin kasnije je optuženo i osuđeno više osoba, ali nikad Radoman kojeg pominje nekadašnji službenik crnogorskog specijlnog tima za borbu protiv kriminala.
Tridesetčetvorogodišnji Mirković navodno je bio povezan sa škaljarskim klanom, koji mu je na kraju, prema tvrdnjama Milovića, došao glave...
“Oli info ko stoji iza ubistva u Belvil?”, poruka je koju je napisao Milović pod nadimkom Oficir.
Jovanović, sakriven iza nadimka Šakal, odgovara da hoće, ako mu može biti korisna kako bi je proslijedio dalje...
“Vladan Radoman... Brat od Gorana Radomana”, tvrdi prvi.
Pet godina ranije, takođe u Beogradu, 20. februar 2015. godine, Goran Radoman ubijen je u podzemnoj garaži zgrade u kojoj je stanovao.
To se dogodilo samo dan nakon što je u podgoričkom naselju Blok V, u vazduh dignut blindirani automobil visokopozicioniranog kavčanina Milana Vujotića.
Šakal ne djeluje iznenađeno na Milovićeve riječi, pa tvrdi da je to zbog porodičnih zavrzlama, a ne poslovnih odnosa.
“Pošto se priča da... i da je zbog toga na.eb’o”, dodaje Jovanović.
Milović kaže da ne zna zbog čega, ali da ne vjeruje u tu verziju priče.
“Ali, ne zna se ko je poručio ubistvo. Ove što su uhapsili, našli ih preko kamera, pričao mi kolega”.
Šakal tvrdi da je ubijeni Mirković ranije čuvao ženu i djecu od ubijenog Radomana i da je tu nastala zavrzlama koja je dovela do ubistva.
Potom saradniku iz Crne Gore poručuje da njegove kolege iz “29. misle da je Elez organizovao ubistvo ovog u Belvil”...
“Danas mi kaže zam (zamjenik) načelnika, pošto sam otišao do njih i plasirao im priču za ono što si mi ti rekao”, piše Jovanović.
“Milion posto Radoman”, odgovara Oficir.
Potom mu pojašnjava da je taj stradali Cetinjanin nekad radio krađe po Evropi za njegove drugove, nakon čega je prešao da radi za Radomana...
“Preusmjerio ih on danas na Radomana i mislim da su Eleza već zaboravili”, piše Šakal.
Oficir je potom kazao da ga čudi što je jedan od uhapšenih za taj zločin “drukao” ostale:
“To je meni kolega ispričao, da je druknuo ko je sve učestvovao, pa ih pohapsili... Kaže da sledeći koga hoće da ometlaju je Kujović Rajko zvani Kale... Radio obezb (obezbjeđenje) kod Mira i Maneta... Znam ga ja dobro. On bio nerazdvojan sa ovim Bojanom što su ga ubili”...
Milović ga pita da li pominju u istrazi one porodične razloge o kojima mu je pričao kao motiv za ubistvo, a Jovanović odgovara da su “imali to kao opciju, ali ih je istraga odvela ka Elezu... tako kaže zam načelnika”...
Srpski policajac Danijel Jovanović i crnogorski inspektor Ljubo Milović godinama se dovode u vezu sa kavačkim klanom, a terete ih da su službene položaje podredili interesima organizovanog kriminala.
Pripadnik MUP-a Srbije označen je kao čovjek koji je zloupotrebljavao operativne podatke i štitio pripadnike kavačkog klana u Beogradu, dok je Milović, visokopozicionirani službenik Uprave policije Crne Gore, prema optužnicama, praktično bio desna ruka Radoja Zvicera i odavao povjerljive informacije, kao i da je koordinisao logistiku za klan u međunarodnim švercerskim poslovima.
Oba policajca povezuje bliska saradnja sa ljudima iz vrha kriminalne grupe, od kojih su dobijali novac i privilegije, dok su zauzvrat sabotirali istrage, sklanjali dokaze i omogućavali bezbjedan rad kriminalne mreže.
Hapšenja, optužnica, pa prvostepena presuda
Prema pisanju srpskih medija, hapšenja nakon zločina uslijedila su ubrzo - 24. novembar 2020. slobode su lišeni Lazar Tejić, Bojan Kovačević, Ivan Nikčević, Dušan Kokoruš i Filip Ivanović zbog pomoći poslije izvršenja krivičnog djela.
Sljedeće godine Više javno tužilaštvo u Beogradu podiže optužnicu protiv petorice okrivljenih za teško ubistvo u saizvršilaštvu, a krajem 2024. Filip Ivanović bježi iz kućnog pritvora.
Nedugo zatim donijeta je prvostepena presuda u beogradskom Višem sudu - Tejić je direktni izvršilac osuđen na jedinstvenu kaznu od 20 godina, Nikčević na 10, a Kovačević i Kokoruš na po 9 godina.
Prema istim informacijama, postupak protiv Ivanovića je razdvojen zato što je bio u bjekstvu...
12. novembra 2020. godine, Bojan Mirković ubijen je u garaži beogradskog naselja Belvil. Gotovo četiri godine kasnije, u decembru 2024. Viši sud u Beogradu izrekao je prvostepenu presudu i oglasio krivim četvoricu optuženih, a Tejića kao direktnog izvršioca osudio na 20 godina zatvora
Bonus video:
