JPK Kotor krajem prošlog mjeseca je sa nekoliko vlasnika imanja na Dragalju sklopilo ugovor da se kabasti materijal i šut sa prostora Opštine Kotor - od Bigova do Kostanjice, deponuje u nekadašnje majdane za vađenje pijeska.
Dr Ljubo Radojičić, stručnjak za ekologiju, upozorava da je u blizini lokalitet Grandovina, a kome je istraživački tim “Geofizika“ iz Beograda prije dvije godine izvršio geoelektrično sondiranje terena.
"Ta geofizička istraživanja su potvrdila ranije nalaze da u Dragaljskom polju postoji jedan glinoviti sloj koji drži velike količine akumulirane vode na nivou od 255 metara", navodi dr Radojičić.
"Ishitrena, naučno neutemeljena odluka, da se kabasti materijal iz kotorske opštine odlaže na neuređenoj i nekontrolisanoj deponiji,omogućila bi odlaganje svih vrsta otpada sa prostora Boke Kotorske, ali i nikšićke opštine na podzemnom vodotoku Grahovske rijeke i doprinijelo zagađivanju novootkrivenih podzemnih akumulacija vode u Dragaljskom polju”, upozorava dr Radojičić.
Vodeni potencijal planine Orjen i njenog zaleđa je ogroman. Njegove zalihe izuzetno čiste i zdrave vode koja pristiže u Bokokotorski zaliv, održavajući ga i pored svih zagađenja relativno čistim.
Čeka otpad iz Kotora: Dragaljsko polje
Na međunarodnoj konferenciji “Krš bez granica”, koja je polovinom juna održana u Trebinju i čija je tema bila u vezi sa prekograničnim podzemnim vodama na području Dinarida, zaključeno je da posebnu pažnju treba posvetiti upravljanju podzemnim vodama u regionu planine Orjen i slivu rijeke Trebišnjice.
Takođe je zaključeno da prirodni rezervoari vode odnosno vodeni potencijali sliva Trebišnjice i Orjena imaju međunarodni značaj. Dr Radojičić ističe da je tvrđeno da bi voda iz pećina Sopot i Spila kod Risna mogla da riješi problem vodosnabdijevanja u Boki Kotorskoj.
“Voda sa Orjena puni podzemna jezera i formira Grahovsku rijeku, koja je u direktnoj vezi sa ovim pećinama. Grahovska rijeka je ponornica koja nastaje u zapadnom dijelu Grahovskog polja od kojih teče pravcem zapad-istok i ponire u jugoistočnom dijelu polja. Poniruće vode grahovske rijeke pojavljuju se na vrelu Spila u Risnu”, objašnjava dr Radojičić.
“Nebriga opštine Kotor za njenu prirodnu i kulturnu baštinu najbolje se vidi ako se prati stanje na novoj saobraćajnici, Žabljak-Risan, od znaka da se nalazite na području pod zaštitom UNESKO-a do kružnog toka u Lipcima, gdje turiste pri prvom pogledu na more dočekaju gomile smeća pored čitavog puta ne dajući vam da uživate u zaista jedinstvenom pogledu na Risan, Perast sa otocima, Kotor, Lovćen i prelijepi Kotorski zaliv”, kaže s gorčinom dr Radojičić.
On ističe da jedino preostaje “nada da će UNESKO da nas zaštiti od nas samih, da nam objasni zašto moramo da zaštitimo još nezagađenu prirodu u zaleđu Orjena”.
Otpad na poljima pelina
"Ilustrativan je primjer nebrige koji se može vidjeti u Risnu, gdje je srušena zgrada 'Ljekobilja' čiji je građevinski otpad završio na prostorima Ledenica i Dragalja sa kojih je nekada stizala ogromna količina ljekovitog bilja, najviše pelina, koja je sve do 1996. godine bila naš najvažniji izvozni artikal u SAD".
"Ova, nekad druga fabrika u Evropi po preradi ljekovitog bilja, sagrađena 1989. godine zapošljavala je oko 200 radnika, ugašena je i srušena da bi se omogućilo stranom investitoru da tu gradi stanove za tržište. Njeno vraćanje u vidu građevinskog otpada, bez ikakvog plana na netaknute prostore zaleđa Orjena treba doživjeti kao svojevrsnu ironiju sudbine”, navodi dr Radojičić.
Bonus video:
