U Podgorici je u 91. godini života umro akademik Branko Pavićević. Rođen je 2. marta 1922. u Nikšiću, gdje je dobio osnovno i srednjoškolsko obrazovanje. U toku školovanja u srednjoj školi uključen je u revolucionarni maraksistički pokret (1938) i u njemu učestvovao do njegovog sloma.
U julu 1941. pripadao je užem krugu ličnosti koje su pripremale ustanak u njegovom kraju (Pješivcima). Poslije ustanka bio je uključen u antifašističku oslobodilačku borbu i u njoj ostao do kraja rata. Godine 1945. upisao se na Pravni fakultet Univerziteta u Beogradu i završio ga 1949. godine, kada je započeo studije na Institutu društvenih nauka u Beogradu, na kome je okončao školovanje 1951. Za vrijeme studija bio je predsjednik Akcionog odbora studenata Beogradskog univerziteta.
Po okončanju studija izabran je za asistenta Istorijskog instituta SANU. Doktorsku disertaciji odbranio je 1954. godine (Stvaranje crnogorske države, Beograd 1954).
Od sredine 1955. bio je na specijalizaciji na Rimskom univerzitetu. Uzeo je učešće na X i XI Kongresu istoričara svijeta. Od 1955. počeo je da radi po svjetskim arhivima (Rimskom, Vatikanskom, Mletačkom i Bečkom), da bi taj posao nastavio od 1957. u bivšem SSSR-u. Tamo je, s prekidima, proveo četiri godine, istražujući materijale o Crnoj Gori XVIII-XX stoljeća. Na osnovu tih materijala publikovao je tri monografije (Crna Gora u ratu 1862, 1963; Knjaz Danilo Petrović Njegoš, Beograd 1990; Petar I Petrović Njegoš, 1997). Pripremio je, samostalno ili u zajednici, jedanaest tomova istorijskih izvora o crnogorskoj istoriji. Osim toga, publikovao je nekoliko stotina rasprava, ogleda i članaka po raznim časopisima i glasilima.
Krajem 1973. izabran je za prvog predsjednika Crnogorske akademije nauka i umjetnosti i na toj dužnosti je ostao dva mandatna perioda. Krajem sedamdesetih izabran je za profesora po pozivu na Pravnom fakultetu Univerziteta Crne Gore.
Pred sam kraj 1973. godine izabran je za člana Predsjedništva CKKP CG (i člana CK KPJ), na kojoj dužnosti je takođe ostao dva mandatna perioda.
Pošto se oslobodio svih dužnosti u zemlji (Crnoj Gori) izabran je za poslanika u Skupštini SFRJ i tamo posljednju godinu mandatnog perioda obavljao dužnost predsjednika Odbora za pravosuđe. S te dužnosti je penzionisan.
Za redovnog člana Društva za nauku i umjetnost Crne Gore (kasnije Crnogorske akademije nauka i umjetnosti) izabran je 6. marta 1973. godine. Pavićević je bio i akademik DANU.
Bonus video:
