Radio Boka prvi put se oglasio 17. aprila 1979. godine u Herceg Novom dva dana nakon razornog zemljotresa koji je pogodio Crnogorsko primorje. Program Radio Boke realizovali su vodeći novinari ondašnje Jugoslavije iz Beograda, Sarajeva i Podgorice, a oglašavali su se svakodnevno iz metalnog kontejnera postavljenog na trgu ispred zgrade Opštine. Radio Herceg Novi koji je na isroj talasnoj dužini počeo da emituje program nakon dvije godine 25.maja 1981. godine, prema riječima zaposlenih, baštini tradiciju Radija Boka.
Tim povodom danas je priređen i koktel koji je okupio predstavnike opštine, odbornike, kolege, bivše urednike i zaposlene. Izvršna direktorica Dubravka Perović najavila I početak rada televizije koja će sa radiom biti pod istim krovom, ali u novim prostorijama.
Radio Boka bio je jedan “žilav” mediji, kazao je šef tehnike Đuro Krnić , koji je kao radio amater bio u “prvoj postavi”. “ Program je emitovan na srednjem talasu, a slušao se od Ulcinja do iza Dubrovnika i negdje do Bileće. Radilo se sa zastarjelom tehnikom, ali kada bi se desilo da neko od naših kolega dođe iz neke veće medijske kuće, a prije toga je slušao naš program i vidi gdje se program proizvodi to bi bilo čuđenje i nevjerica, priča Krnić.
“Bila sam studentkinja u Beogradu kada sam u ljeto te nesretne 1979. godine došla u svoj Herceg Novi. Bila sam zapanjena izgledom grada, ali i ogromnom željom I snagom stanovnika da što prije obnove domove i nastave normalno život. Slučajno moj professor iz Gimnazije, Žarko Bulatović, tada novinar i urednik TV Titograd, predložio mi je da pomognem u kreiranju programa Radija Boka, koji se oglasio samo dva dana poslije zemljotresa.
"Za mene je to bio veliki izazov, prvi novinarski pravi posao u vanrednim okolnostima . Trebalo je svakodnevno obilaziti razrušenu hercegnovsku rivijeru, slušati I snimati razne tužne priče, ljude koji su ostali bez krova nad glavom, ali i one koje ohrabruju o pomoći koja je stizala sa svih strana. Moja prva reportaža bila je iz Kumbora”, sjeća se novinarka Rada Đaković.
Ona podsjeća na urednike i iskusne novinare koji su dolazili iz velikih medijskih cenatra bivše SFRJ, posbeno iz Radio Titograda: Vlatka Ivanovića, Vladimira Gojnića, Božidara Terzića…”Strijepila sam kad bih im pružiula da pogledaju rukom napisani tekst prije nego što ode u etar.
Kaže da će cijelog života pamtiti vrelo ljeto u malom metalnom kontejneru , na platou ispred zgrade Opštine, odakle je emitovan program sa dva velika magnetofona , marke “Studer” i Horoniku komuna: Herceg Novog, Kotora i Tivta.
“Radio je generalno i danas uprkos svim tehnološkim iskoracima najbrži medij – istovremeno medij koji nas stalno suočava sa stvarnošću i dovoljno prostora ostavlja mašti – jer nema sliku samo živu riječ.
Ovo važi i za Radio Herceg Novi od trenutka kada smo se prvi put oglasili . Kao medij čiji je osnivač Opština - pratili smo pa i sami doživljavali sve što je doživljavao i grad, sve lomove u društvu, sve uspone, padove, olovna i ona bolja vremena. Disali smo i dišemo sa gradom”, ocijenila je novinarka i urednica Radija Herceg Novi, Vitka Vujnović.
Bonus video:
