Opština Budva nezadovoljna je radom Specijalnog državnog tužilaštva (SDT) u predmetima protiv takozvane “budvanske grupe” i načinom i visinom obeštećenja kod postavljenih imovinsko- pravnih zahtjeva.
To je u dopuni pritužbe, u koju su “Vijesti” imale uvid, upućenoj Tužilačkom savjetu, naveo pomoćnik sekretara za pravnu zaštitu Đorđe Zenović.
Tužilački savjet je tražio da im se dostavi dopuna na pritužbu, koju je Sekretarijat za zaštitu imovine dostavio 20. aprila.
”Tužilačkom savjetu ste podnijeli pritužbu, kako navodite, na rad državnih tužilaca i rukovodilaca tužilaštava u odnosu na primjenu instituta Sporazuma o priznanju krivice. Radi daljeg postupanja u predmetnoj pritužbi potrebno je da dopunite na način što ćete precizirati na koje tužilaštvo se odnosi pritužba, u kojem predmetu, ukoliko je poznato na kojeg tužioca se odnosi pritužba, kao i preciziranje na šta konkretno pritužbom ukazujete”, navodi se u dopisu Komisije za pritužbe Tužilačkog savjeta dostavljenoj Sekretarijatu za zaštitu imovine.
Zenović je u dopuni precizirao da je riječ o sporazumima koje su zaključili tužioci Saša Čađenović i Lidija Vukčević.
”Naime, svi sporni pravni poslovi čije izvršenje je predstavljalo krivično djelo i za koje su zaključeni Sporazumi o priznanju krivice su i dalje na snazi, a Opština Budva je obeštećena kroz tri zaključena Sporazuma o priznanju krivice - Sporzum broj KT-S od 18. 5. 2016. (tužilac Saša Čađenović), Sporazum KT-S od 4. januara 2016. (tužilac Lidija Vukčević) i Sporazum KT-S od 9. juna 2016. (tužilac Saša Čađenović). U konkretno navedenim Sporazumima o priznanju krivice Opština Budva je na ime imovinsko-pravnog zahtjeva dobila nepokretnosti koje su znatno manje vrijednosti od tržišne”, naveo je Zenović.
Riječ je, prije svega, o Sporazumu o priznanju krivice koji je sa SDT-om zaključio šef budvanske kriminalne grupe Svetozar Marović, ali je traženo da se preispita i sporazum u aferi “Copyright”.
Zenović je pritužbu Tužilačkom savjetu uputio u aprilu nakon što se od prodaje kompletne imovine Marovića, ponuđene kao garancija, u opštinsku kasu slila tek četvrtina od 1,09 miliona eura, koliko je odbjegli Budvanin bio dužan da uplati na ime štete koju je njegova krimi grupa nanijela gradu.
”U ime Sekretarijata za zaštitu imovine Opštine Budva podnosim vam prijavu na rad državnih tužilaca i rukovodilaca državnih tužilaštava u odnosu na primjenu instituta sporazuma o priznanju krivice. Naime, izražavam otvorenu sumnju u savjestan rad i postupanje nadležnih tužilaca i rukovodilaca državnih tužilaštava, a prije svih Specijalnog državnog tužilaštva u pogledu zaključenja sporazuma o priznanju krivice s licima za koje je postojala osnovana sumnja da su oštetili budžet Opštine Budva u ranijem periodu. U javnosti su vrlo dobro prepoznati predmeti za koje su godinama podnošene krivične prijave zbog postojanja osnovane sumnje da su radnjama državnih, lokalnih funkcionera i drugih lica počinjena krivična djela kojima je budžet Opštine oštećen”, napisao je tada Zenović.
Naglasio je da je jedan broj tih krivičnih postupaka okončan postizanjem sporazuma s nadležnim tužilaštvom, na osnovu kojih su donesene pravosnažne sudske presude kojima su osuđeni bili dužni da Opštini Budva nadoknade počinjenu novčanu štetu.
”Kao sredstvo obezbjeđenja naknade dosuđene novčane štete tužilaštvo je prihvatilo nepokretnu imovinu čija vrijednost u najvećem broju slučajeva po našoj ocjeni nije odgovarala visini dosuđenog obeštećenja. U pojedinim slučajevima, u kojima je Opština Budva zahtijevala od tužilaštva da joj se dostavi procjena vrijednosti nepokretne imovine koja je bila garancija za isplatu štete po presudama, dobijali odgovore da procjene uživaju određeni stepen tajnosti. Zbog toga nijesmo bili u mogućnosti da se uvjerimo u transparentan i zakonit postupak vršenja procjene, što dodatno otvara sumnju u zloupotrebe koje su vršene. U konačnom, donošenjem pravosnažne sudske presude na osnovu sporazuma Opština Budva je izgubila mogućnost da ponovo otvara okončane postupke, iako smatramo da visine dosuđenih iznosa nijesu vrednosno adekvatno pokrivene garancijama u vidu nepokretne imovine. Iz tog razloga smo sada u situaciji da nakon prodaje nepokretne imovine koja je dosuđivana kao sredstvo obezbjeđenja ne uspijevamo da dobijemo ni četvrti dio iznosa koji se Opštini Budva morao uplatiti po osnovu pravosnažnih presuda”, naveo je Zenović.
On je dodao da je takav primjer s imovinom koja je Budvi dodijeljena kao sredstvo obezbjeđenja po presudi Višeg suda u slučaju Svetozara Marovića.
Marović je uhapšen u decembru 2015. godine, da bi u maju sljedeće bio pušten iz spuškog zatvora nakon što je priznao krivicu i zaključio sporazum koji je verifikovao Viši sud.
Potom se domogao Beograda, od kada mu se gubi “svaki trag”, jer srbijanske državne institucije navodno ne mogu da pronađu Marovića, za kojim je Crna Gora raspisala potjernicu.
Vlada je više puta od Srbije tražila izručenje Marovića.
Glavna kazna kojom je stariji Marović osuđen na jedinstvenu kaznu zatvora od tri godine i devet mjeseci, apsolutno zastarijeva 10. oktobra 2026. godine.
Od blokade Svetove penzije slaba vajda za Opštinu
Marović je zaključio sporazum o priznanju krivice pred Specijalnim državnim tužilaštvom kojim je tada rukovodio Katnić i obavezao se kasnije i sudskom presudom da će da nadoknadi 1.096.481 eura na ime imovinske koristi koju je stekla organizovana grupa kojom je rukovodio.
Početkom aprila, Opština Budva preuzela je po upola manjoj procijenjenoj vrijednosti đedovinu Marovića, jer na ročištu nije bilo zainteresovanih za kupovinu. Opština je tada ponudila ukupno 65.322 eura za tri parcele na Jazu i Krimovici koje su bile na ponovoljenom drugom ročištu. Postupak prodaje Marovićeve imovine započeo je još u novembru 2019. godine, od kada se praktično stalno odlagao, a prošlo je gotovo četiri i po godine od kada je Marović morao da izmiri milionski iznos. Naime, 10. oktobar 2017. bio je krajnji rok, na koji se prilikom izricanja presude u podgoričkom Višem sudu, a nakon postizanja sporazuma sa SDT-om, Marović obavezao da će nadoknaditi 1,09 miliona eura.
Prodajom imovine Opština je naplatila oko 80 hiljada eura, a prethodno je, po istom principu, po upola manjoj cijeni preuzela hektar zemlje u Mrčevom polju za 225.000 eura od Marovićevog sina Miloša, koji je tom zemljom garantovao da će njegov otac izmiriti dug.
Preostalo je da Opština naplati još oko 800.000 eura, i to blokadom penzije starijeg Marovića - mjesečno po 239 eura.
Bonus video:
