Ona ima apsolutni sluh, a sve je počelo skidanjem melodija sa TV-a na klaviru kod kuće uz pomalo komponovanja. Tako je krenuo muzički put Ane Vujošević - “sasvim prirodno”, kaže ona za “Vijesti”.
Iza sebe ima već bogatu svjetsku muzičku karijeru, a izdvaja izvođenje Glinkine “Romanse” u sastavu kamerni duo klavir/čelo u Karnegi holu u Njujorku, gdje je kao studentkinja Moskovskog konzervatorijuma svirala na koncertu pobjednika takmičenja The Protegé International Competition.
“Osjećaj je lijep svirati u dvoranama kao što je Karnegi hol, ali to je opet bilo dosta davno iako se taj osjećaj ne zaboravlja. Sad smo se vratili svojoj zemlji”, kazala je ona dodajući da ona i Mauro Cekin nastavljaju da grade još više svoj duo i da nastupaju još češće.
Ona i Cekin su se upoznali u Rusiji, gdje su oboje pohađali Državni moskovski konzervatorijum P. I. Čajkovski, istakla je Vujošević.
“Proizvod smo iste muzičke škole, sličnog senzibiliteta i identičnih radnih navika. Mišljenja sam da ako kao klavirski duo trajemo i nastupamo širom svijeta vise od jedne decenije, to treba čuvati”, kaže pijanistkinja.
Duo Vujošević-Cekin nastupio je na jedanaestom Festival savremene klavirske muzike “Forte piano” u Podgorici, a izveli su “Rimske fontane” Otorina Respigija, “Končertino na dvije ruske teme” Aleksandra Robenblata i “Slike iz Jermenije” Džefa Manukijana, uključujući bis gdje su odsvirali Rahmanjinova.
S obzirom na to da je riječ o festivalu savremene muzike kaže da su bili orijentisani “samo i isključivo na savremenu muziku, modernu muziku koja je pisana u 20. ili 21. vijeku”.
“Kao što sam rekla u najavi radi se o tri kompozitora. To je neki džez krosver, klasika, mimo bisa koji je bio Rahmanjinov, to je čista klasična muzika. To su kompozitori broj jedan”, kazala je Vujošević, objašnjavajući da se radi o jednoj transkripciji za četiri ruke, dvije kompozicije koje su pisane za klavir iz 20. vijeka, a da su. 2012. i 2018. godine koje se vežu za poslednje izvedene kompozicije, koje su “jako moderne”. Ističe da su se opredijelili za to da malo iskoče iz klasike i da malo šaraju sa žanrovima.
Kada je riječ o žanrovima, ova pijanistkinja se snalazi u mnogim.
“Svaki žanr je prilagođavanje za sebe. Klasična muzika treba poseban pristup, u kamernom muziciranju potrebno je ostaviti sebe kao solistu sa strane, sviranje u bendovima je jedno fenomenalno iskustvo gdje postoji dosta improvizacije na koju klasični pijanisti nisu navikli, pa je sa te strane dodatno izazovnije”, ističe ona.
Zanimljivo je i njeno “Trivia” izdanje sa Nikolom Delibašićem ambijentalno-eksperimentalnog zvuka.
“Kao što ste rekli, eksperimentalnog je karaktera i snimana je analogno (akusticni zvučni talasi). To je spoj dva različita svijeta i umijeća u muzici, igranje sa frekvencijama. Momenat inspiracije koji je ostao zabilježen”, navodi Vujošević.
Ipak, klasična muzika je za nju uvijek bila i ostaće kao baza, poručila je renomirana pijanistkinja.
Bonus video:
