Program trećeg dana 28. izdanja Nikšićkih književnih susreta obilježila su gostovanja Dragana Jovanovića Danilova i Dragana Lakićevića.
Manifestacija se ove godine održava u čast 110 godina od rođenja Branka Ćopića i 55 godina od objavljivanja “Bašte sljezove boje”, u organizaciji JU Narodna biblioteka “Njegoš”, a pod sloganom “Samo lijepe stvari, jer to jedino ostane iza čovjeka”. U tom duhu, održana je i promocija knjige “Moj Ćopić” Dragana Lakićevića, a moderator programa bio je Darko Nikolić.
Ideja o objedinjavanju svih tekstova koje je tokom više decenija napisao o Ćopiću rodila se ove godine, otkrio je Lakićević, djelimično i zbog jubileja.
“Do toga je došlo više iz ljubavi prema Branku i njegovom svijetu, nego iz književnoteorijskog razmatranja i tome slično”, naveo je on.
Govorio je o sjećanju na prvi susret sa djelom Branka Ćopića, zabilježenom u prološkom poglavlju knjige “Uvod u Ćopića”.
“Na veoma upečatljiv način opisao je ulogu književnosti i kultni status knjige u vremenu njegovog odrastanja. Odgojenom u takvom ambijentu, kaže, bilo mu je lako intenzivno doživjeti fikciju, pronaći sebe i druge u junacima priča, a i selo svoje majke prepoznati u selu iz sasvim drugog kraja zemlje”, saopšteno je iz Biblioteke.
Autor je istakao da je sva Ćopićeva književnost na prelazu “iz starog u novo”, pjesnika odraslog na starim ratovima i starim bunama, da bi zatim i sam u jednoj učestvovao. Toj buni je, naglašava, bio pjesnik, apologet, pa i njen kritičar na kraju. Prilikom analize tekstova koje je buna izrodila, Lakićević se najviše zadržao upravo na zbirci priča “Bašta sljezove boje”, ali i na romanu “Doživljaji Nikoletine Bursaća”. Takođe se bavi i fenomenom uspjeha knjige “Orlovi rano lete”, Ćopićevom jeziku, njegovoj alhemiji pripovijedanja i dominantnoj ulozi motiva odbrane u njegovom pjesništvu.
Knjigu “Moj Ćopić” objavila je izdavačka kuća “Partenon” iz Beograda. U njoj se nalaze svi tekstovi koje je, počevši od studentskih dana, tokom pola vijeka napisao o Branku Ćopiću.
Program se završio književnom večeri jednog od najprevođenijih i najnagrađivanijih savremenih pisaca - Dragana Jovanovića Danilova, a moderatorka je bila Ksenija Rakočević.
“Veče je proteklo u znaku razgovora o piščevoj filozofiji stvaranja i književnosti, o životnosti i ‘prokrvljenosti’ poezije, koja mora biti duboko proživljena, da bi bila istinita. Danilov je istakao da se pisac mora baviti temama koje su autentično njegove, potom pročitavši pjesmu posvećenu baki kao primjer ličnog, iskrenog polazišta”, saopšteno je iz Biblioteke.
Posebnu pažnju izazvala je misao da “srca otvaraju glasovi”, te da književno veče treba da liči na koncert - živ susret pri kojem pjesnik čita svoje stihove, jer je upravo njegov glas najvjerniji tumač napisanog, a poezija je zapravo ništa do muzika.
Govorio je i o prevođenju, naglasivši važnu, ali nezahvalnu, poziciju prevodilaca, bez kojih djelo ne bi moglo da živi u drugim jezicima i kulturama.
“U razgovoru su dotaknute i teme proze - autorov ambivalentan odnos prema svom proznom stvaralaštvu, iz kojeg bi kao uspjele prema sopstvenim kriterijumima izdvojio romane “Šta sneg priča” i “Jelen noći” - roman o Savi Šumanoviću. Autor je takođe istakao da nije jednostavno nametnuti svoje romane kada ste već obilježeni kao pjesnik, te da je to predstavljalo izazov za koji je bilo potrebno mnogo snage”, sumirali su iz Biblioteke.
Na kraju večeri, pisac se sa prisutnima pozdravio upečatljivom porukom kojom je i simbolično zaokružio književni susret riječima.
“Svi mi ovdje, izgleda, kao da smo na nekom brodu, kao da smo putnici koji su zaplovili na neki dalek put... A kad brod zaplovi, obično 40 odsto putnika na tom brodu čine vjernici, 40 odsto ateisti, a 20 odsto njih su nopredijeljeni. Međutim, kada naiđe oluja i brod krene da se ljulja, 100 odsto putnika su vjernici. Kada oluja prođe i brod se vrati u ranije stanje, opet imamo 40 odsto vjernika, 40 odsto ateista i 20 odsto neopredijeljenih. Ja mislim da smo, ipak, svi mi večeras ovdje bili, ono što je govorio i Branko Ćopić, vjernici poezije”, poručio je Danilov.
Bonus video:
