U galeriji “Velimir A. Leković” otvorena je samostalna izložba slika "Neki drugi horizonti" umjetnice iz Beograda Snežane Crnoglavac. Član ULUPUDS, Crnoglavac je u Baru izložila djela rađena kombinovanom tehnikom na limu.
“Na metalu sam počela da radim od konkursa 'Refleksija', kada sam pomislila da je kombinacija svjetla i metala najbolji način da dobijem pravu refleksiju. Svidio mi se taj efekat i spontano sam krenula sve slike da slikam na metalu. Izložba se zove ' Neki drugi horizonti' zbog toga što to nisu stvari, već horizonti iz moje mašte, uhvaćeni negdje usput”, kazala je Crnoglavac (26).
Diplomac beogradskog FPU 2012, Crnoglavac je master studije završila u klasi prof. Miroljuba Stamenkovića na odsjeku za primijenjeno vajarstvo. Osnivač je i predsjednik Udruženja mladih stvaralaca “IJSU” iz Vrnjačke Banje, a pored vajarstva i slikarstva, bavi se i primjenjenom umjetnošću. Ovo je njena treća samostalna izložba, od toga druga u Crnoj Gori!
“Zabluda je da se raskoš prizora, samo zato što je riječ o nebeskom 'dekoru', može lako uhvatiti u mrežu stvaralaštva. Potrebno je mnogo truda, vještine, intuicije i invencije, da se onaj, ko se odluči na taj dijalog ne uplete u zamku jeftine dopadljivosti, već da se izbori i, vidljivom i nevidljivom, i svemu doda tonove svog senzibiliteta. Pred nama je postavka Snežane Crnoglavac koja se veoma vješto uhvatila u koštac sa ovom velikom temom”, kazao je na otvaranju izložbe upravnik galerije mr Milun Lutovac.
O djelu umjetnice, istoričar umetnosti Igor Vokoun zapisao je da vođenjem vertikala u monotoniju kompozicije autorka stvara “dramatičan ritam i pokret, što čitav rad čini kompleksnim i u oku posmatrača ostavlja puno prostora za razmišljanje na temu psihološkog pejzaža”.
“Izvor inspiracije je naravno u prirodi, ali, na pojedinim radovima moguće je primijetiti susret prirode sa industrijskim elementima koji je remete. Pejzaži Snežane Crnoglavac ukazuju na dvojni identitet horizonta kao inspiracije i motiva - modela u radu. Identitet smirenog i ravnog prostora sa identitetom dramatičnog i uzvitoperenog zajedno čine cjelinu”, naveo je Vokoun.
“Slikane površine nagovještavaju nepregledno prostranstvo, gdje autorka bojažljvo koristi boju i time dolazi do minimalističkog izraza koji podržava i ističe sam horizont. Materijal na kome je slikano dolazi do izražaja kao i kutijasta izdužena forma. Zvonki zvuk metala izbija iz oslikanih ploha ekspresivno izgrebanih, pa čak i smelo oljuštenenih i doprinosi hladnom koloritu koji neodoljivo podseća na skandinavske prizore. Horizonti fragmentalno aludiraju na beskraj u kom smo ostavljeni da sami lutamo pitajući se šta nas to toliko mami i doziva”, ocijenila je slikarka Danijela Gračner.
Bonus video:
