Imate osrednje na raspolaganju, što vam nudi stvarnu moć samo ako nađete način kako da ga stvarno iskoristite, napisao je Vinston Čerčil u svom eseju “Slikarstvo kao hobi”. Britanski ratni lider kasno se posvetio hobiju koji gaje nekada relaksirao, kada je 1915. godine uzeo četkicu u ruke da sebi skrene pažnju poslije katastrofe u bici na Galipolju. Tokom narednih pola vijeka naslikao je više od 500 mazarija, kako ih je sam nazvao, poklanjajući nekoliko svojim prijateljima, kao što su predsjednici SAD Frenklin Ruzvelt i Dvajt Ajzenhauer. Do sada najveću izložbu u Americi od 1965, prema riječima Čerčilovog praunuka, Dankana Sandisa, otvorena je u Millennium Gate muzeju u Atlanti. Trideset tri slike našle su se na zidovima raskošno dizajniranog zdanja muzeja, koje podsjeća na Titov slavoluk u Rimu, u znak sjećanja na 50. godišnjicu smrti državnika u januaru 2015. Održavanje izložbe u Džordžiji povezano je sa Sandisovim prebivalištem i istorijom porodice. Džejms Ogltorp, osnivač Džordžije, učio je vojnu taktiku od Džona Čerčila, prvog vojvode od Marlboroa, u XVIII vijeku.
Čerčil je posjetio državu nekoliko puta, radujući se onom što je vidio.
“Kako lijepa priroda okružuje Atlantu! Njena bogata, crvena zemlja, pamukom prekrivena brda i doline, brze, nabujale rijeke, sve je živo, a sa tragičnim sjećanjem na građanski rat”, zabilježio je oduševljeno u “Zemlji kukuruza i jastoga”. Jedna slika na izložbi “Ženevsko jezero, Švajcarska” pozajmljena je iz Čekuersa, seoske rezidencije britanskih premijera, druga je stigla iz kuće Breda Pita i Andželine Džoli. Njihova slika, “Kula Katubija džamije” jedina je koju je Čerčil uspio da završi u toku Drugog svjetskog rata. Naslikana je tokom puta u Marakeš, gdje je bio zajedno sa Ruzveltom, pošto je ubijedio svog američkog kolegu da, poslije samita 1943, posjeti. “Vatrena narandžasta kojom je naslikana spoljašnjost džamije grije zid na kome visi; zamućeni nanosi boje sugerišu izmaglicu i toplotu Sjeverne Afrike”, prisjeća se Sandis svog djeda, objašnjavajući da je Cerčil često samo “prskao boju”. Prva izložba impresionista održana je u Parizu iste godine kada je Čerčil rođen.
Stalni stražar koji nadzire britansku obalu Najupečatljiviji rad na izložbi, međutim, pokazuje se kao izuzetak. Slika “Plaža u Valmeru”, nastala je 1938, dok je Evropa lagano ulazila u rat. Prikazuje priobalnu scenu na kojoj je nepristupačna plaža nadomak Dovera, nalik polici koja se spušta u more. Tri kupača, svi sa kapama, i dva u daljini, vesele se u moru. Nikom naizgled ne smeta veliki, crni top iz doba Napoleona koji dominira prvim planom slike. Generalni Hejstings lsmej, Čerčilov je šef kabineta tokom rata, zatražio je sliku kada mu je premijer ponudio nagradu za njegov rad. On je smatrao da upravo ova slika najbolje predstavlja Čerčila kao lidera stalnog stražara koji nadzire britansku obalu.
Galerija
Bonus video:
