Jedan od najznačajnijih džezera na ex-yu prostoru, legendarni beogradski džez muzičar Miša Blam rođen je 1947. u staroj dorćolskoj jevrejskoj porodici, sa više generacija muzičara.
Njegov otac Rafael bio je osnivač džez orkestra „Studentski Miki džez”, a djed Markus David bio je među osnivačima Radio Beograda. Pohađao je srednju muzičku školu „Stanković”, a potom i Muzičku akademiju u Beogradu i u Belgiji.
Ugradio je u zakonski sistem Srbije Džez odsjek na nivou srednje škole, pomagao „Nišvil”, bio je autor više knjiga o džezu, učestvovao na brojnim domaćim i stranim festivalima, ostavio iza sebe značajne snimke sa muzičkim velikanima domaće i inostrane scene.
Bolest ga je spriječila da obilježi pet uspješnih decenija na sceni, a planirao je da tim povodom u 2014/15 nastupi sa „Big bendom” u Kolarcu, snimi trostruki ce-de - jedan sa „Big bendom”, potom sa domaćim muzičarima i treći sa strancima. Planirao je monografiju o džezu na našim prostorima.
Tokom višedecenijske karijere nastupao je i snimao sa mnogim svjetskim velikanima, a snimio je sa drugim muzičarima više od 40 albuma. Bio je jedini kontrabasista sa Balkana koji je snimio tri solističke ploče džez muzike: “Miša Blam i oni koji vole Funky”, “Sećanja”, “Good Old YU Days”.
Nastupao je širom svijeta (SSSR, Rusija, Kuba, Izrael, Evropska unija, SAD, Dominikanska Republika, Kanada, Australija, Irak...) i na velikom broju značajnih džez festivala u Holandiji, Italiji, Belgiji, Čehoslovačkoj, Turskoj, Rumuniji, Mađarskoj, Bugarskoj, Rusiji, Izraelu, Njemačkoj, Albaniji i svim džez festivalima na prostoru bivše Jugoslavije.
Krajem 60-ih godina svirao je u Beogradskoj filharmoniji (maestro Živojin Zdravković) i položio audiciju za Berlinski radio orkestar. Bio je i član Akademskog kamernog orkestra pod upravom prof. Dušana Skovrana i član Simfonijskog orkestra Doma JNA, pod upravom maestra Franca Klinara. Sredinom 70-ih postao je član Velikog narodnog orkestra RTV Beograd, a od 1978. do 1989. bio je član Velikog džez orkestra (Big Band) RTB-a.
Početkom 90-ih postao je član i Nacionalnog simfonijskog orkestra Dominikanske Republike - Santo Domingo, a zatim je radio i živio u Izraelu, gdje je sarađivao sa Jidish Teatrom iz Tel Aviva, kao i nizom značajnih izraelskih orkestara i muzičara.
Na osnovu uredbe Vlade Srbije od 7. decembra 2007. godine dobitnik je posebnog priznanja za vrhunski doprinos nacionalnoj kulturi u Republici Srbiji
Između ostalog, autor je knjiga “Jazz u Srbiji: 1927-1944” i “Miles Davis - biografija, intervju, diskografija", kao i izložbe “60 godina beogradskog džeza: 1927 - 1987”.
Bio je i osnivač i finansijer jedinog specijalizovanog mjesečnika na Balkanu za praćenje džez muzike “Jazž Tribune”, te autor serijala “Jazz oko ponoći” na TV Politika. Takođe, bio je direktor i autor džez festivala “Summertime Jazz & Blues & World Music festival 1991”.
Komponovao je i muziku za nekoliko predstava: “Sablja Dimiskija” (Aleksandar Popović, diplomska predstava Lenke Udovički), “Imitacija života” (Mirjana Bobić Mojsilović), “Muke sa slobodom” (Vida Ognjenović), “Hamlet u Mrduši Donjoj” (Željko Orešković), “Vesele žene Vindzorske” (Jirži Mencl)....
Miša Blam je od 2002. do 2004. bio direktor Muzičke produkcije RTS-a, a 2004. postao je član EBU Jazz Producer’s Directory.
Bio je član Udruženja džez muzičara Srbije, Udruženja estradnih umetnika Srbije, JIM (Jazzmusikerinitiative Munchen), kao i izraelskog društva kamerne muzike.
Bio je prijatelj sa mnogim crnogorskim džezerima - a podgorički ljubitelji ove muzike sigurno pamte njegov nastup u Karveru iz 2009. godine
Na osnovu uredbe Vlade Srbije od 7. decembra 2007. godine dobitnik je posebnog priznanja za vrhunski doprinos nacionalnoj kulturi u Republici Srbiji.
Inicijativu za osnivanje prvog Muzeja džeza u Evropi pokrenuo je 2013. godine postavkom u Kući kralja Petra u okviru desete Noći muzeja.
Po sopstvenim riječima četiri decenije se, pored svega drugog, bavio istraživanjem i prikupljanjem dokumenata, fotografija, bibliografskih i diskografskih jedinica, postera, plakata, iz raznih zemalja, vezanih za prošlost džeza u Srba, i postupno je stvorio nezamjenjivu i jedinstvenu kolekciju.
Na pitanje po čemu je džez drugačiji i po čemu su džezeri autentični odgovarao je: "Džez je, po svom nastanku, najmlađi muzički oblik. Za nepunih 150 godina postojanja, po ugledu na svoju stariju sestru - klasiku, izgradio je mnogo stilova, uticao na svjetsku kulturu, rodio veliki broj antologijskih ličnosti, obilježio, zajedno sa filmom, 20. vijek. Eto, utoliko je različit od drugih muzičkih kultura. Samim tim i njegovi poštovaoci."
Bio je prijatelj sa mnogim crnogorskim džezerima - a podgorički ljubitelji ove muzike sigurno pamte njegov nastup u Karveru iz 2009. godine - sa Nikolom Mimom Mitrovićem - koji je nedugo nakon toga poginuo - i sa Šulem Jovovićem. Na istom mjestu Miša Blam je 2012. promovisao svoju knjigu o džezu.
U jednom nedavnom intervjuu, na pitanje novinarke Glorije - Kakav biste epitaf voljeli? - džez majtor je odgovorio: “Razmišljao sam o tome, ali sam do sada došao samo do čitulja.
Ovlastiću svog advokata da da čitulje kad budem umro, i sve će morati da budu potpisane ženskim imenima, i to iz raznih zemalja. Žanet, Margarita, Elke, Džejn, imena iz cijelog svijeta koja žale što sam otišao s ove planete. A sve to ne bih li još malo napakostio onima što su bili pakosni prema meni.”
I bez takvih čitulja, sigurno da je vijest o smrti Miše Blama rastužila brojne ljubitelje džeza na svim meridijanima.
Bonus video:
