Jedan od najpoznatijih i najuglednijih srpskih istoričara, Andrej Mitrović, dugogodišnji profesor Univerziteta u Beogradu, dopisni član Srpske akademije nauka i umetnosti (SANU) i član Crnogorske akademije nauka i umjetnosti (CANU), preminuo je u Beogradu u 77. godini.
Rođen 1937. godine u Kragujevcu, Mitrović je bio doktor istorijskih nauka, a oblast njegovog rada bila je savremena istorija Srbije i Jugoslavije.
Radio je na Filozofskom fakultetu u Beogradu od početka 60-ih godina, a redovni profesor postao je 1980. Bio je od 1987. godine do penzionisanja šef Katedre za Opštu savremenu istoriju.
Dopisni član SANU postao je 1988. godine, a za člana CANU izabran je 2006. Bio je, između ostalog, i član Udruženja književnika Srbije i Srpskog PEN kluba.
Mitrović je bio urednik više stručnih časopisa, uključujući “Istorijski glasnik”. Bio je i glavni i odgovorni urednik biblioteke “Istorija” u izdavačkoj kući “Nolit” u vrijeme najvećeg procvata ovog izdavača. Priredio je više knjiga u izdanju Univerziteta u Beogradu, SANU, Srpske književne zadruge…
Dobitnik je Oktobarske nagrade Beograda (1975), Herderove nagrade za doprinos istoriografiji (2001), medalje “Konstantin Jireček” Društva za Jugoistočnu Evropu iz Minhena (2004), medalje Srpske književne zadruge (1992), plakete Kolarčevog narodnog univerziteta (1974).
Profesor Mitrović je spadao u one, danas sve rjeđe, renesansno obrazovane ljude, a pored istorije izuzetno dobro je poznavao i književnost i umjetnost. Svjedoči o tome njegova kaptalno važna studija “Angažovano i lepo: umetnost u razdoblju svetskih ratova 1914-1945.”, ali i izuzetan ogled o istorijskom u djelu Tomasa Mana.
Bonus video:
