Poznati reditelj Rajko Grlić koji predaje na Univerzitetu u Ohaju, svojim studentima je zadao obavezno “štivo”, filmove o filmu, bez kojeg se njegova predavanja ne mogu pohađati, prenosi B92.
Na prvom mjestu je film “Behind the Screen” (Silent, 1916), reditelja Čarlija Čaplina.
U tom filmu, Čaplin igra scenskog radnika koji mora da radi prekovremeno jer se snimaju tri filma istovremeno. Radnici stupaju u štrajk a njemu pomaže djevojka prerušena u muškarca, koja je u potrazi za poslom.... Frustrirani radnici na kraju filma postavljaju dinamit u studio
“The Life and Death of 9413: A Hollywood Extra” (1928) reditelja Roberta Florija, briljantno pripovijeda priču o anonimusu koji pokušava da se probije u Holivudu, i to u formi satirično-ekspresionističkog filma. Koautor filma je Slavko Vorkapić, a djelo je nastalo sa veoma skromnim sredstvima.
Legendarni film Džozefa Mankievica “The Barefoot Contessa” (1954) je uvršten u “lektiru”.
Na prvom mjestu je film “Behind the Screen” (Silent, 1916)
Film počinje sahranom koju obasipa kiša, odakle se kroz flešbekove otkriva vatrena i skandalozna priča o prelijepoj filmskoj zvijezdi, pričana iz tri različite perspektive onih koji su je poznavali i otkrili.
“Mankievic na uobičajeni način oštri dijaloge visokog napona, dok izvanredna kamera Džeka Kardifa prizemljuje vizuelnu šarenolikost u ovu duhovitu izložbu o holivudskom moralu”, piše B92.
Federiko Felini je zastupljen sa “8 ½” (1963), koji se smatra njegovim najboljim ostvarenjem. U tom filmu se govori o samom procesu nastajanja filma, a Marčelo Mastrojani igra veoma uznemirenog reditelja u borbi sa sopstvenim demonima i željom da zadovolji velika očekivanja okoline od njegovog novog projekta.
Grlić sa Dariom Lorenci
“Le Mepris” (Contempt) (1963), Francuza Žan Luk Godarda je takođe obavezan. Reditelj želi da snimi film prema “Odiseji”, njegov američki producent želi gole sirene.
“Camera Buff” (1979) Kšištofa Kišlovskog govori o mladom randiku koji kupuje amatersku kameru kako bi mogao da napravi snimke svoje novorođene kćerke. Ali, kada nespretan dokumentarac koji je napravio osvoji nagradu na lokalnom festivalu, Filip postaje zaluđen kamerom. Upušta se u novu karijeru reditelja i počinje da fotografiše sve što se kreće. Uključujući i stvari koje vlasti radije ne bi da izlažu javnosti.
Kultni film Vudija Alena “Purple Rose of Cairo” (1985) je priča o konobarici čiji je jedini bijeg od života odlazak u bioskop.
Na Grličevoj listi su se našli i “In The Soup” (1992) Aleksandre Rokvel, “Lost in La Mancha” (2002) Luisa Pepea i Kita Fultona, “The Camerman” (Silent, 1928)...
“Once Upon a Time Cinema” (Ruzi Ruzagari, Cinema) (Iran, 1992) Mohsena Makhmalbafa je komični omaž filmovima i snimanju filmova u Iranu. Film prikazuje sve, skačući od davno prošlih “tihih” dana pod Šahom, pa sve do sadašnjosti, ismijavajući cenzuru.
Na Grlićevoj listi su se našli i “In The Soup” (1992) Aleksandre Rokvel, “Lost in La Mancha” (2002) Luisa Pepea i Kita Fultona, “The Camerman” (Silent, 1928), “Chelovek s Kinoapparatom” (1929), “Sunset Boulevard” (1950), “Singin' in the Rain” (1952), “A Star Is Born” (1954), “La Nuit Américaine” (1973), “The French Lieutenants Woman” (1981), “Frances” (1982), “Nuovo Cinema Paradiso” (1988), “Barton Fink” (1991), “The Player” (1991), “Ed Wood” (1994), “Boogie Nights” (1997), “Tango” (1998), “Adaptation” (2002) i “The Five Obstructions” (2003).
Bonus video:
