Književna nagrada „NOS“ (Nova slovesnost, odnosno Nova književnost), ove godine se dodjeljuje treći put. Objavljen je dugačak spisak onih koji su ušli u uži izbor, a među njima je i Viktor Pelevin za roman “Voda od ananasa za prelijepu damu “. Moguće je da baš voda od ananasa bude po ukusu članova žirija, premda osim nje ima još veliki broj zanimljivih kandidata dostojnih nagrade.
Ko stoji iza pseudonima Figel-Miigel?
Ukupno je na long listi za ovogodišnji “NOS” 25 kandidata. Među nominovanim je i vrlo intersantna knjiga Mihaila Šipkina “Pismovnik“ koja je već ušla u uži izbor za ovogodišnju „Veliku knjigu“. Pravu misteriju predstavlja roman “Ti tako voliš te filmove ?” potpisan psudinimom Figel-Migel (u književnim krugovima se smatra da se iza tog pseudonima skriva žena), kome je izmakao ovogidšnji “Nabest” ( Nacionalni bestseler).
Još jedan kandidat sa pseudonimom DJ Staljingrad sa romanom “Izlaz“ o životu jedne od radikalnih mladih substruktura čliji je učesnik i sam autor. Ova priča je objavljena 2010. godine časopisu „Znamja“. U vezi sa njom vođena je rasprava u koju se uključio i Aleksandar Kabakov riječima “... književa vrijednost teksta je veoma sumnjiva: pun je parafraza pozantih izraza što nije novo, a ako i ima ičega novog to je odveć suvoparnio i nezanimljivo.“ Jelena Fanajlova misli dugačiji o “Izlazu“: “Uopšteno govreći ta proza je odlično napisana, dinamična je i energična, a njen junak je speman za egzistencijalni proboj“.
Među nominovanim je i proza „Lenjingrad“, Igora Višnjevskog, autora koji je do sada bio poznat ugavnom kao pisac biografija kompozitora Prokofjeva, Genca, Dukeljskog. U jednom od intervjua Višnjevski kaže za svoje djelo da predstavlja postskriptum „Petrerburgu“ Andreja Belog.
Na spisku pretedenata za nagardu „NOS“ našao se i jedan neobičan roman u stihovima: “Gnedič“ Marije Ribakove, beletrizovana biografija ruskog pjesnika Nikolaja Gnjediča, slavnog prevodioca “Ilijade”.
Ostali i ostale...
Po drugi put na spisku svoje mjesto zauzima Margarita Hemlin, sa romanom o ratu „Krajnji”. On je bila i finalistkinja za nagrade „Velika knjiga“ i “Ruski Buker”, a tu je Andrej Astavacturov koji konkuriše sa romanom „Skunskameroj“.
Pored navedenih, na “NOS” pretenduju Karina Aratunova, Marina Ahmedova “Dnevnik bombašice samoubice. Hadidža.“, Nikolaj Bajatov “Pazi šta govoriš“, Ilja Bojašov „Kamena baba”, Jana Vagner “Vongozero“, Natalija Galjkina “Tabernakl”, Dmitrij Danilov “Horizontalni položaji”, Nikola Jlonov “Tumaralo”, Aleksnadr Markin “Dnevnik 2006-2011”, Aleksej Nikitin ”Istemi”, Marina Palej “Dan daždevnjaka”, Andrej Rubanov “Takođe otadžbina”, ,Andrej Šarij i Jaroslav Šimov “Korijeni i kruna”, Nina Šnirman ”Srećna djevojka”, Gleb Šuljpjaklov “Fes“,Aleksandr Jablonski “Abraša“, Irina Jasina “Istorija bolesti”.
Kako radi NOS
Nagarada „NOS“ je oformljena radi uticaja i podrške novim trendovima u savremenoj književnosti na ruskom jeziku. Organizatori nagrade savremenost aktuelne proze razmatraju prije svega pod uglom “nove društvenosti” književnog teksta: kako je sazdan novi smisao, novi sistemi umjetničkih koordinata, nova mentala i metafizička mapa svijeta.
Kao neohodan uslov rada žiri je usvojio obavezu da javno argumentuje izbor finalista i pobjednika, a sve će to direktno u specijalnoj emisiji prenositi televizija, u prisustvu i pri aktivnom učešću novinara, književnih kritičara i drugih predstavnika kulturne javnosti.
U žiriju za ovogodišnju nagradu su: Mark Lipovicki, filolog, kritičar, istoričar kulture; Kiril Kobrin književnik, istoričar, radio novinar; Konstantin Miljčin filolog, kritičar, novinar rubrike kulture časopisa „Ruski reporter“, Jelena Finajlova pjesnikinja, književni kritičar, kolumnista kulture Radio Slobode; Vladislav Tolstov, novinar, politički komentator, član Saveza novinara.
Pobjednik dobija novčani iznos nagarde od 700.000 rubalja.
Nagradu NOS ustanovio je Fond Mihaila Prohorova povodom 200-godišnjice Gogoljevog rođenja, a prvi put je dodijeljena 2010. godine - tada je pobijedila Lena Eltang romanom “Javor od kamena”. prošlogodišnji laureat NOS-a je Vladimir Sorokin za povijest “Mećava”.
Bonus video:
