Legendarna holivudska glumica, jedna od najvećih zvijezda u istoriji filma, žena sa nezaboravnim ljubičastim očima, Elizabet Tejlor umrla je juče u 80. godini, javili su američki mediji, prenosi Beta.
Glumica je početkom februara primljena u bolnicu Sedars Sinaj u Los Anđelesu. Tada je rečeno da je hospitalizovana zbog »simptoma sličnih srčanoj insuficijenciji«. Prije mjesec dana saopšteno je da se osjeća bolje, ali da ostaje u bolnici.
I pored brojnih muževa i strastvenih veza, ostaće zapamćena i njena ljubav – krunisana brakom (čak dva puta), sa glumcem Ričardom Bartonom.
Glumila je sa Džejms Dinom, Pol Njumenom, Rok Hadsonom, Ričardom Bartonom, Marlon Brandom i gotovo svim najvećim glumačkim zvijezdama nakon Drugog svjetskog rata.
Glumica je prve korake na filmu napravila kao dijete, a u karijeri je snimila više od 50 filmova. Bila je jednako slavna po izuzetnoj ljepoti kao i po burnom privatnom životu, uključujući osam brakova.
Dobila je dva Oskara, za filmove »Baterfild 8« i »Ko se boji Virdžinije Vulf?«, a za Oskara je bila nominovana i za filmove »Drvo života«, »Mačka na usijanom limenom krovu« i »Iznenada prošlog ljeta«. U poznim godinama bavila se humanitarnim radom, za koji je 1993. nagrađena specijalnim Oskarom.
"Lesi se vraća kući"
Prvu ulogu imala je sa 10 godina u filmu »Lesi se vraća kući«. Potom niže značajne uloge i uspjela je u onome u čemu, na primjer, nije Širli Templ, da od djeteta zvijezde postane ugledna glumica.
Godine 1956, sa 24 godine, snimila je film »Div« sa Rokom Hadsonom i Džejmsom Dinom – koji je umro neposredno poslije pojave filma u bioskopima – i njime otvorila blistavu deceniju u kojoj su se filmska remek-djela nizala jedno za drugim.
Bila je nezaboravna Megi u »Mački na usijanom limenom krovu« (1958), sa Polom Njumenom, a godinu dana kasnije otkrila je univerzum Tenesija Vilijamsa u filmu »Iznenada prošlog leta« Džozefa L. Mankjevica.
Potreba za brakom
Ipak, to je i epoha u kojoj je prvi put oboljela od depresije, poslije iznenadne smrti trećeg muža Majka Toda 1958. U to vrijeme majka troje djece, glumica je zatim usvojila hendikepiranu njemačku djevojčicu. Ubrzo se udaje za pjevača Edija Fišera.
»Ja sam neko ko ima potrebu da bude u braku, vjerovatno jer patim od velike nesigurnosti«, priznala je u jednom intervjuu.
Godine 1963. »Kleopatra« označava novi preokret u njenoj karijeri. Mankjevicev film, za koji je dobila u to vrijeme nevjerovatnih milion dolara, postao je jedan od najlošijih filmova u istoriji sedme umetnosti. Ipak, tokom snimanja, izvjesni Ričard Barton upitao ju je: »Da li vam je neko već rekao da ste veoma lijepa djevojka?«.
Liz se ubrzo zaljubila i izjavila da obožava što »nije Elizabet Tejlor, već žena Ričarda Bartona”, za koga se udala 1964, a potom i 1975. U to vrijeme kazala je da je to prvi put da se »ne plaši sebe same«.
Barton je sa njom igrao u – »Ko se boji Virdžinije Vulf?« (1966) za koji je nagrađena Oskarom, i »Ukroćena goropad« Franka Zefirelija (1967). Zajedno su snimili 12 filmova.
Poslije filma »Odsjaj u zlatnom oku« Džona Hjustona, sa Marlonom Brandom, glumica zakoračuje u sedamdesete godine koje će biti kobne po njenu karijeru. Postaje opsjednuta debljinom i dijetama, počinje da uzima ljekove za smirenje i okreće se alkoholu.
Poslije Bartona, udavala se dva puta, za Džona Vornera i Larija Fortenskog, a posljednji put se razvela 1996.
Pogođena smrću Roka Hadsona 1985, Elizabet Tejlor je iste godine osnovala Američku fondaciju za istraživanje side (AmFAR). Glumica je 1988. objavila memoare »Elizabeth Takes Off«.
Britanska kraljica Elizabeta dodijelila joj je u maju 2000. plemićku titulu.
Dobila je dva Oskara, za filmove »Baterfild 8« i »Ko se boji Virdžinije Vulf?«, a za Oskara je bila nominovana i za filmove »Drvo života«, »Mačka na usijanom limenom krovu« i »Iznenada prošlog ljeta«. U poznim godinama bavila se humanitarnim radom, za koji je 1993. nagrađena specijalnim Oskarom
Galerija
Bonus video:
