Nakon brojnih izložbi i aktivne tekuće godine, Ivana Radovanović, mlada crnogorska umjetnica, predstaviće se novom skulpturom devetog decembra na Cetinju u okviru izložbe koja se organizuje povodom dodjele nagrade “Milčik”.
“U mom radu riječ je o unutrašnjoj slobodi, prolaznosti, praznini i tijelu koje nam je dato. Skulptura mi daje veliku širinu i punoću. Forme su asocijativne, figuralnog karaktera, amorfne i monumentalnog formata čije nedefinisano stanje najbolje opisuje teme koje me preokupiraju”, govori umjetnica predstavljajući svoj rad.
Ona ističe da je skulpturu pronašla kao esenciju umjetničkog djela jer kroz nju čovjek pokušava da oživi djelo koje stvara.
“Skulptura zahtijeva kretanje u prostoru, traži vrijeme i izrazit osjećaj čulnosti. Odnos prema skulpturi, u samom začetku neoblikovanoj ideji, je jedna vrsta obaveze koja vam je data. Ona vas tjera da idete do kraja vjerujući u srećan ili dobar ishod onog što ste uradili. I na kraju, ja vjerujem da sve to što čovjek živi mora probuditi život. A to je esencija umjetničkog djela”, govori o svom odabiru umjetničkog iskaza.
Materijali koje koristi su specifični: vreće od jute, ribarska mreža, vuna, sijeno i zemlja...
“Kroz odabir materijala koji su izgubili svoju primarnu funkciju, gradim skulpture velikog formata, asocijativne forme figuralnog karaktera koje nastavljaju svoj razvojni put u različitim prostorima, ponekad prelazeći u instalaciju. Upravo to svojstvo 'iskorišćenog i odbačenog' materijala, za mene čini odlično polazište za dalja istraživanja. Cilj mi je preimenovati ih i opet ubaciti u stroj”, objašnjava ona.
Radovanovićeva izdvaja formu kao nešto što je podstiče na razmišljanje, “gradi trajnu misao i pravi neku vrstu tenzije koja je neophodana u radu”.
“Ono što želim da predstavim svakako treba da bude jedna instanca više od pukog bavljenja oblikom, bojom, crtežom i prostornim razmještajem. Unutrašnjost forme ima za mene istu važnost kao i njena spoljašnost. To mi omogućavaju materijali koji su mi dati. Ono sto nastaje je samo jedna od etapa u mom radu, najviše me zanima slojevitost i geneza rada; radova koji nastaju”, govori Radovanović.
Iako je jedan od njenih motiva prolaznost, ona se na plaši nje. Ne strahuje ni od prolaznosti materijala “jer je ona nužnost svega živog”, objašnjava umjetnica i objašnjava da je suština da se iz praznine prolaznosti i praznine svijeta istrgne istina. To je moguće i kroz skulpturu.
“Mene interesuje skulptura u proširenom polju, koja je izašla iz ustaljenih okvira i koja se razvijala i razvija van galerijskog prostora. Interesuju me nekonvencionalni materijali od kojih se gradi skulptura, kao i njeno smještanje u prostoru koji pripada prirodi ili je to pak prostor od ljudi zaboravljen”, govori ona.
Nagradu „Milčik“ umjetnica vidi kao budući impuls u daljem radu mladih umjetnika.
“Značaj ove nagrade ima međunarodnu prepoznatljivost s obzirom da u okviru YVAA (Young Visual Artist Award) mreže ima 27 godina dugu tradiciju. Uspostavljana je kako bi se umjetnici sa prostora centralne i jugoistočne Evrope uvezali sa prostorom USA, počev od rezidencijalnog boravka”, ističe ona.
Radovanovićeva je kazala i da joj je čast što je finalistkinja u izboru umjetnika za nagradu “Milčik”.
“Svaka nagrada je sama po sebi jedna vrsta obaveze i odgovornosti, a ujedno i dobar podsticaj da su u društvu prepoznate stvaralaštvo, energija i viši ideali mladih ljudi jer upravo oni imaju vitalan značaj za razvoj istog”, zaključila je Ivana Radovanović.
Radovanovićeva izlaže na 57. Venecijanskom bijenalu
Ivana Radovanović rođena je 1983. godine u Podgorici. Diplomirala je 2006. i magistrirala 2009. godine na Fakultetu likovnih umjetnosti na Cetinju u klasi profesora Pavla Pejovića. Doktorirala je 2016. na Fakultetu likovnih umjetnosti u Beogradu sa temom “Punjenje praznine - Prostorno skulpturalne forme” pod mentorstvom profesora Dušana Petrovića.
Radovanovićeva predstavlja Crnu Goru na 57. Venecijanskom bijenalu u Veneciji - Viva arte viva i za Imago Mundi Highlights 2017. kojim se ujedno otvara i Muzej “Imago Mundi” u Trevisu, u Italiji. Takođe, odabrana je među 10 umjetnika za učešće u Rezidencijalnom programu “arTwins in Open Spaces” PAFOS 2017. U septembru ove godine odabrana je kao stipendista internacionalnog art projekta pod pokroviteljstvom AIR (CCN) Graz, Austrija. Prvu samostalnu izložbu imala je 2007. godine u Italiji, S. Severini, gdje je radila kao saradnica u nastavi.
Izlagala na mnogim izložbama u zemlji i inostranstvu, a i dobitnica je više državnih i međunarodnih nagrada.
Bonus video:
