Više od šest decenija od svog osnivanja, The Rolling Stones ostaju najslavniji rokenrol bend. Kada su se članovi benda Brajan Džons, Mik Džeger, Kit Ričards, Čarli Vots i Bil Viman prvi put udružili snage da bi donijeli bluz na britanske top liste, čak ni u njihovim najluđim snovima nisu mogli predvidjeti priču koja će uslijediti.
U ranim ‘60. godinama Džeger i Ričards su se prvi put sreli na platformi broj dva stanice “Dartford Railway”, piše “Farout Magazin”. Obojica su imali 18 i 17 godina i pronašli su zajednički interes u američkoj bluz muzici izvođača poput Mudi Votersa, Čak Berija, Litl Ričarda i Hovlin Fulfa. Srećom, tog dana kada su se slučajno sreli, Džeger je nosio hrpu bluz ploča, što je bilo savršeno otvaranje za razgovor za relativno introvertnog Ričardsa.
Njih dvojica odmah su se sprijateljila i počeli su sarađivati u nekoliko bendova, svirajući obrade na londonskoj bluz sceni. Do marta 1962. upoznali su Džonsa i Votsa, koji su svirali zajedno u bendu pod imenom Blues Incorporated u Ealing Jazz Clubu. Nakon niza promjena postave, The Rolling Stones, nazvani po ranijem vođi benda Džonsu, odsvirali su svoj prvi nastup sa klasičnom postavom 12. januara 1963. godine.
U svojim ranim danima, Stonsi su se oslanjali na bluz obrade. Na njihovom debitantskom albumu iz 1964. godine, The Rolling Stones, kao kolektiv, napisali su dvije originalne pjesme - “Little by Little” i “Now I’ve Got a Witness (Like Uncle Gene and Uncle Phil)”, koje su bile pripisane pseudonimu benda “Nanker Phelge”.
Na albumu se takođe našla samo jedna originalna Džeger-Ričards kompozicija - “Tell Me (You’re Coming Back)”. U naredne dvije godine i dva albuma (četiri u SAD-u), samopouzdanje Džegera i Ričardsa u pisanju pjesama je procvjetalo do te mjere da je svaka pjesma na albumu “Aftermath” iz 1966. godine bila pripisana njihovom partnerstvu, koje je već konkurisalo sa pjesmama poput “(I Can’t Get No) Satisfaction” i “Get Off Of My Cloud” iz prethodne godine, i koje se moglo porediti sa Lenon-Makartni saradnjom.
Pema pisanju “Farout Magazina” u većini njihovih zasluženih singlova, Ričards je bio zadužen za instrumentalne djelove dok se Džeger bavio tekstovima. Do kraja šezdesetih, oni su osvojili top liste i na američkom i na britanskom tržištu sa nizom hitova i nisu pokazivali znake usporavanja. Zapravo, Džegerova kreativnost tokom najuspješnijih godina Stonesa bila je toliko obilna da je počeo da piše pjesme i za druge izvođače.
Pjesma “As Tears Go By” bila je prva pjesma koju su Džeger i Ričards poklonili drugima. Prema Ričardsu u njegovoj knjizi “Life”, menadžer benda Endru Lug Oldam zaključao je duo u kuhinju početkom 1964. godine i natjerao ih da pišu pjesmu. Čak je zahtijevao određeni stil:
”Želim pjesmu sa zidovima od cigle, visokim prozorima i bez seksa”.
Dvojica su izašla iz kuhinje sa ranom verzijom pjesme pod nazivom “As Time Goes By”. Džeger i Ričards nisu voljeli pjesmu, ali Oldam je vidio njen potencijal.
”Mislimo, kakva grozna stvar”, napisao je Ričards u knjizi “Life”.
”Izašli smo i odsvirali je Endruu, a on je rekao: ‘To je hit’. Prodavali smo tu stvar, i donosila je novac. Mi smo mislili, ‘To je laka zarada’”.
Oldam je smatrao da bi pjesma bolje odgovarala kao balada, pa je predložio Stonsima da je ponude njihovoj obećavajućoj 17-godišnjoj koleginici iz iste izdavačke kuće, Marijani Fejtful. Mlada pjevačica je izdala pjesmu u junu 1964. godine kao svoj debi singl, koji se popeo na šesto mjesto na američkoj Billboard Hot 100 listi i na deveto mjesto u Velikoj Britaniji.
Ispod navodimo devet tekstualnih kompozicija koje je Mik Džeger dao drugim izvođačima tokom godina.
’As Tears Go By’ - Marijana Fejtful
’Sister Morphine’ - Marijana Fejtful
’Disease’ - Mečboks Tventi
’Silver Train’ - Džoni Vinter
’(Walkin’ Thru the) Sleepy City’ - Majti Avendžers
’So Much in Love’ - Majti Avendžers
’That Girl Belongs to Yesterday’ - Žene Pitni
’We’re Wastin’ Time’ - Džimi Tarbak
’When Blue Turns to Grey’ - Trejsi Dej
Bonus video:
