Jedan od najboljih evropskih džez muzičara, pijanista Bojan Zulfikarpašić alijas Bojan Z, ponovo stiže u glavni grad Crne Gore. Iako sa pjevačicom Amirom Medunjanin sarađuje dugi niz godina i imali su bezbroj koncerata, obišli veliki dio svijeta, podgoričkoj publici njih dvoje prvi put će se predstaviti zajedno, i to na koncertima 30. i 31. januara u velikoj sali Kulturno-informativnog centra “Budo Tomović”.
Rijetko za koji koncert vlada toliko interesovanje, no spoj klasike, džeza i sevdaha po čemu je njihov nastup karakterističan, pobudio je veliko interesovanje publike, pa su za oba koncerta karte razgrabljene za svega nekoliko sati.
Bojan Z, poznat po specifičnim, upečatljivim i kreativnim improvizacijama proisteklim iz spajanja modernog džez jezika sa balkanskim muzičkim nasljeđem, važi za jednog od najboljih džez pijanista na svijetu. On ne krije da je Amira, sa kojom, kada je riječ o ex Yu muzičarima, najčešće sarađuje, svojom karakterističnom interpretacijom sevdalinke probudila njegove uspomene na te kompozicije. Njih dvoje upoznali su se 2009. godine na Xenophoniji, manifestaciji čiji je cilj da doprinese unapređenju muzičke produkcije u regionu i povezivanju muzičara iz BiH, regije i ostatka svijeta , a Amirin CD Bojan Z je dobio od direktora JazzFesta Sarajevo Edina Zubčevića.
Druženje sa podgoričkom publikom iskoristiće da promovišu Amirin posljednji album “Damar” na kojem su zajedno radili, a pored saradnje sa pjevačicom, Bojan Z za “Vijesti” priča o džez muzici, kolegama, ali i mlađim generacijama kojima već više godina prenosi svoje znanje.
Ovoga puta u glavni grad Crne Gore stižete sa Amirom Medunjanin i prvi put ćete kod nas nastupiti zajedno. Šta ste nam pripremili za zajednički nastup?
Naš repertoar je sve širi i širi, ali se odlučuje u posljednjem trenutku koji repertoar sviramo tačno. Često se promjene dešavaju i za vrijeme samog koncerta, u odnosu na generalnu atmosferu i vibracije. Amiri to ne predstavlja nikakav problem, fleksibilna je ka’ Nađa Komaneči!
Hoće li ovoga puta publika čuti i neku numeru koja potiče iz Crne Gore?
Uradićemo sve što je u našoj mogućnosti da do toga dođe. Često pokrijemo sve krajeve bivše nam zajednice, jer ljudi u sali bude odsvukuda, što kažu...ali volimo da i to ostane što spontanije, mislim na sami izbor pjesama...
U prethodnom intervjuu rekli ste mi da se “u džezu većina muzičara nađe iz ljubavi”. Šta je ono što je povezalo Amiru i vas?
Ljubav prema muzici nas je spojila, i ljubav prema životu, takođe... a ni humor nam nije stran!
Džezeri na prostorima Balkana su “vječiti entuzijasti”, koliko je slična situacija kad je ovaj muzički žanr u pitanju u svijetu?
To je valjda taj entuzijazam koji je napravio tako bogatu evoluciju, videći panel svih stilova i zvučnih sklopova koji ulaze pod etiketu džez od njegovih početaka, pa do danas. Te su i ovdje, na primjer, u Francuskoj, većina kreativaca “vječiti entuzijasti”. Razlozi su , valjda, što smo ljudi na svom mjestu,…čak i kad ne bude puno para i uspjeha.
Već 30 godina živite i radite u Francuskoj, tamo ste priznati, imate svoju publiku, nastupate. Koliko vam je bilo teško da se izborite za svoje mjesto jer dolazite sa brdovitog Balkana?
Ima brda i planina i u Francuskoj, ali definitivno nije isto. Naš odnos prema muzici je toliko “humaniji i socijalniji”, u odnosu na Francuze, ali i usamljenost svoje sobe ili koncertne sale, kao i sviranje na svadbama i kafanama imaju dobrih strana, te je dobro da se ovi pristupi inspirišu međusobno. I mnogi ljudi se ovdje slažu sa mnom po tom pitanju...
Kroz svoju muziku promovišete kulturu i tradiciju ovih prostora. Kako ostatak Evrope reaguje na muziku sa naših prostora?
Kao na nešto što ih privlači svojom energijom i ekstrovertnošću i kao na muziku koja ih poziva na razbibrigu. A mi jesmo šampioni ovog dijela svijeta u tom “udri brigu na veselje”, da ne kažem “udri Bregu na veselje”…ja, kao i Amira, pokušavam godinama da taj emotivni panel prikažem malo širim, i sa malo više nijansi.
Sarađivali ste sa velikim brojem muzičara, kako birate sa kim ćete raditi?
Po nacionalnosti! Haha - šalim se!!! Ljudske osobine su mi vrlo bitne, jer se muzika koja je svirana na bini spremana i inspirisana čitavog dana, provedenim po vozovima, avionima i kombijima. Tako da je bitno da čovjek ne bude u manjku duha, nego u višku, jer je, po mom mišljenju, kolektivni zvuk benda proporcionalan želji muzičara da dijele binu jedni sa drugima… Naravno, muzički kvaliteti su vrlo bitni, takođe!
Radujem se muzici, kao i na početku karijere
Danas svoje znanje rado dijelite sa mlađim generacijama, spremnim da uče. Kada vide uspješnog muzičara na sceni mnogi ne znaju da su zarad uspjeha morali mnogo vremena da provedu vježbajući, odričući se mnogih drugih stvari jer u vašem poslu nema "uspjeha preko noći”
Istina je da je talas pristupa “Nauči da sviraš klavir za dvije nedjelje!” deziluzirao mnoge mlade ljude, koji su se u muzici našli zbog “olakoće”. Ali i to je, na neki način, jedan od selektivnih testova… ili treba biti stvarno “opaljen” da bi se čovek bavio ovom profesijom. A ostalo je, valjda, posljedica…Ja sam u muzici od svoje pete godine i radosti je još uvijek kao da sam na početku...
Pravljenje svjetske karijere postaje sve skuplje
Imali ste krajem 2015. godine nekoliko koncerata sa Vasilom Hadžimanovim. Pratite li koliko džez scenu na ex-Yu prostorima i vidite li među tim muzičarima nekoga ko bi mogao da napravi svjetsku karijeru poput Vas?
Talenata ima stvarno mnogo, a bogme i naših svjetski uspješnih muzičara, doduše više u klasičnoj muzici nego u džezu... ali pravljenje svjetske karijere postaje sve skuplje i skuplje, a novca sve manje i manje, kako nam kažu oni koji ga imaju sve više i više…i opet se vraćam na tu dozu “opaljenosti” koja je primordijalna! Ali mjesta za zauzeti i te kako ima! I to kažem kao ohrabrenje!
Bonus video:
