Ove sedmice u svjetskim bioskopima počinje da se prikazuje filmski spektakl Ridlija Skota “Egzodus: Bogovi i kraljevi” sa Kristijanom Bejlom u ulozi Mojsija.
Ključna scena spektakla biće bijeg Jevreja preko Crvenog mora koje se otvorilo za Mojsija i potom sunovratilo na egipatsku vojsku u potjeri.
Svi, manje-više, prelazak Mojsija preko Crvenog mora doživljavamo kao čudo ili u tako nešto ne vjerujemo.
Ali, softverski inženjer Karl Druz, koji sebe opisuje kao hrišćanina koji prihvata naučnu teoriju evolucije, vjeruje da su se događaji opisani u Knjizi izlaska zaista i dogodili, ali i da za njih postoji razumno objašnjenje, piše Vašington post.
“Tvrdim da se taj istorijski događaj, opisan u Bibliji, dogodio 1.250 godine p.n.e i da je sjećanje na njega zapisano u Knjizi izlaska. Ljudi tog vremena zasluge za to pripisali su Bogu kojeg su slavili”.
U Druzovu ideju teško je povjerovati, ali riječ je o ozbiljnom naučnom radu koji je naučnik proveo u okviru pisanja doktorata na Univerzitetu Kolorado u Bolderu.
Njegov rad je odbranjen, objavljen i prihvaćen od strane Nacionalnog centra za atmosferska istraživanja gdje Druz radi.
Teorija Karla Druza o mogućnosti da se vodena površina rastvori, kao pred Mojsijem, zbilja drži vodu, kaže stručnjak za uragane Greg Holand: “Je li se more zbilja otvorilo? To nikad nećemo saznati, ali zahvaljujući radu Karla Druza sad znamo da se tako nešto moglo dogoditi”.
Kako? Prvo, Druz tvrdi da Mojsije nije prelazio preko današnjeg Crvenog mora već da hebrejski izraz u Starom zavjetu označava ”more trske” u delti Nila.
Tačno mjesto Mojsijevog prelaska trebalo bi biti lako pronaći, ali istoričari već vjekovima raspravljaju na šta se imena iz Biblije odnose. Činjenica što se delta Nila u zadnjih 3.000 godina dramatično promijenila, takođe ne pomaže.
Druz je, uz pomoć brojnih prijašnjih radova na tu temu, mjesto na kojem je Mojsije taborovao prije prelaska mora, smjestio na obale jezera Tanis, na ušću Nila u Sredozemno more.
To bi značilo da je “more trske” u stvari jezero Tanis koje je “bilo plitka laguna u kojoj su vladali savršeni uslovi za rast papirusne trske”, kaže Druz. Uostalom, delta Nila i dan-danas obiluje brojnim livadama papirusne trske. Laguna je bila duboka svega par metara, ujedno i neprelazna bez plovila kojih Mojsije i Jevreji nisu imali.
“Ali, iako nisu imali vojsku niti brodove za bijeg, Jevreji su imali puno sreće s vremenskim neprilikama”, uvjeren je Druz.
“Vremenski fenomen poznat kao 'odbijanje vjetra', specifičan za neka područja, u kojima jaki vjetrovi mogu da 'pomaknu' vodu u blizini obale odgovoran je za uzmicanje vode pred Mojsijem”, tvrdi Druz.
“Odbijanje vjetra događa se često kao i plimni talasi, samo što obično nikoga ne povređuje, jer u najgorem slučaju može isušiti luku', kaže Druz.
“Voda se naprosto prelila s jednog kraja jezera na drugi i privremeno isušila istočnu obalu”.
Druzova teorija ima dosta rupa, ali pruža znanstveno utemeljen odgovor na čudo koje mnogi uzimaju zdravo za gotovo.
“Vjera i nauka mogu biti kompatibilne ako ste spremni da uzmete u obzir ostale interpretacije Svetog pisma i razmislite o idejama kako se nešto moglo dogoditi”, objašnjava Druz.
Bonus video:
