Istraživači vjeruju da su pećinski ljudi koristili halucinogene biljke tokom svojih rituala, a slike koje su „vidjeli“ pod dejstvom opijata pretočene su pećinsku umjetnost...
Pećinski crteži praistorijskog čovjeka mogli bi biti reprezentacija halucinacija, jer su prema novim istraživanjima, nastajali dok su drevni umjetnici bili na drogama.
Istraživači u Tokiju uporedili su praistorijske crteže sa onima koji nastaju u modernim testovima pacijenata pod dejstvom narkotika i ustanovili su veliku sličnost. Biljke koje su pećinski ljudi vjerovatno jeli tokom spiritualnih obreda, možda su sadržale halucinogene supstance, koje su uzrokovale izmjene u stanju svijesti i percepciji.
Istraživači iz Tokija tvrde da su pećinski crteži, kakvi se viđaju na lokalitetima širom svijeta, nastali upravo zbog toga što su umetnici bili pod uticajem droge, piše Nacionalna geografija.
Autori studije Tom Fres, Aleksandar Vudvord i Takaši Ikegami, takođe tvrde da su drevni slikari aktivno iskorišćavali efekat ovih droga kako bi dali viši smisao svojim vizijama i svijetu oko sebe.
Šabloni svjesti
U studiji objavljenoj u časopisu Adaptive Behavior objašnjeno je da je ljudski mozak u stanju izmijenjene svjesti sklon da vidi određene geometrijske oblike. Pećinske slike sa svih kontinenata, stare i do 40.000 godina, pokazuju slične šablone bez obzira gdje su nastale.
Naučnicima je posebno bilo zanimljivo to što te šare veoma liče na one koje ljudi danas crtaju u testovima koje rade u izmenjenom stanju svjesti. Na osnovu toga su zaključili da je pećinska umjetnost bila inspirisana ritualima i hemijskim promjenama u mozgu.
„Zastupljenost određenih geometrijskih šablona u simboličkoj materijalnoj kulturi mnogih praistorijskih zajednica, počevši od onih najranijih, preko nekih indijanskih kultura, pa sve do danas, može se objasniti karakterističnih sadržajem biološki uzrokovanog halucinogenog iskustva“, stoji u radu.
Tokom studije Fres i njegove kolege analizirali su prethodna istraživanja koja su se bavila upotrebom droge kod indijanskih kultura. Ta otkrića sugerišu da za vrijeme halucinacija mozak vidi „neurološke šablone“, koji izgledaju kao struktura ljudskog mozga – fenomen poznat kao Tjuringova nestabilnost.
„Kada se ovi vizuelni paterni uočavaju tokom stanja izmijenjene svjesti, direktno bivaju doživljeni kao ispunjeni višim smislom“, objašnjava se u studiji. „Drugim riječima, šabloni su percipirani kao izuzetno smisleni, pa zato bivaju predstavljeni kao značajni motivi i važan dio rituala.“
Ipak, istraživači ne znaju zašto su određeni motivi shvaćeni kao važniji od drugih, te su se ponavljali na crtežima sa svih krajeva svijeta, prenosi Nacionalna geografija.
„Imalo bi smisla detaljnije istražiti da li su biološki mehanizmi koji stoje u pozadini ovih vizuelnih fenomena, podložni analizi u kontekstu Tjuringove nestabilnosti. Očito, neurofenomenologija nije dovoljno napredovala da bi objasnila sadržaj tih iskustava, ali ipak uspijeva da objasni zašto ona nose toliko intenzivan osjećaj važnosti.“
Galerija
Bonus video:
