„...Ljudi kojima bi u normalnim okolnostima trebalo nekoliko teških decenija da se domognu bogatstva, to su ostvarili sa nevjerovatnom lakoćom. Jer, politika koja bi po definicji trebalo da bude u službi građana, postala je najprofitabilnija profesija.“ Ovo je komentar kosovskog političkog analitičara Behlula Begaja.
Pošast brzog bogaćenja u periodu tranzicije nije mimoišla ni jednu bivšu komunističku državu, pa ni Crnu Goru. Da politika nije najprofitabilnija profesija ne bi borba za vlast bila nemilosrdna, ne bi se ljudi na predizbornim skupovima uzajamno optuživali i vrijeđali, što izvan političkih krugova nije praksa.
Svaka vlast, pa i lokalna, jeste privilegija. Upravlja se opštinskom kasom, realizuju infrastrukturni projekti, zapošljavaju članovi porodice i prijatelji, održava veza sa višim instancama vlasti, itd. U malim opštinama manja mogućnost, u većim i primorskim opštinama veća mogućnost za eventualno pribavljanje lične koristi. Dobro je biti u vezi i sprezi sa državnim funkcionerima, kako bi se zaštitili od „izleta“ u Spuž, mada ni to nije strašno. Dok bi potencijalni grešnik izdržavao kaznu, lova bi se umnožavala, a kada bi neki drugi sud poništio presudu, odšteta od države došla bi kao ekstra profit. Možda i fotelja sačeka?
U vrhu vlasti, gdje su skoncentrisane politička, finansijska i svaka druga moć, stvoreni su uslovi da se zagrabi poviše, makar dovoljno, kroz privatizaciju, izgradnju objekata i druge, vidljive i nevidljive radnje. Redovne privilegije se podrazumijevaju, uključujući politički imunitet.
Moćna vladajuća DPS bila je „principijelna“ u priči oko formiranja vlasti u Podgorici. Ne strahuje od smjene, od odmazde još manje. Njena je državna vlast, njihove su veze sa svjetskim biznismenima, a možda u vrijeme trajanja mandata rasprodaju još koje državno dobro, „regularno“ prema planu privatizacije. „Plantaže 13.jul“, za koje se nadamo da ih lokacija, brend i datum u nazivu štite, čuvaju za kraj.
Opozicione partije su bile saglasne oko „smjene vlasti“, bez obzira na različita ideološka opredjeljenja. Koalicija ELPG je zagovarala „treći put“ i postizborno zapala u nevolje. SDP od koje, uglavnom, zavisi formiranje vlasti, mjesecima je izložena bezbrojnim prozivkama i opomenama: da „formira vlast“, da „se urazumi“, da „raskine okove“, da „razvlasti DPS“, da „ispoštuje volju građana“, da,...,da..
Njome se bave nesuđeni koalicioni partneri ili možda budući saveznici u manjinskoj lokalnoj upravi, PCG, politički analitičari, a najmanje građani, kojima je politike preko glave.
Svi akteri lokalnih izbora su se, očigledno, zapleli u mreže koje su sami ispleli, pa im je dobro došao godišnji odmor. Ako neki ne mogu da donesu pravu odluku, neka pitaju članstvo, kao što je uradio predsjednik njemačkih socijaldemokrata prije potpisivanja koalicionog sporazuma sa demohrišćanima.
Bonus video:
