Kada govorimo o oktobru, u obavezi smo da spomenemo Veliku oktobarsku socijalističku revoluciju, čija stogodišnjica se obilježava upravo ove godine.
Od crnogorskih oktobarskih događaja, spomenula bih nekolika, ne želeći da ih komentarišem.
Nakon „mitinga podrške Srbima i Crnogorcima sa Kosova“, održanih u avgustu i septembru 1988. godine, te nakon rušenja vojvođanskog rukovodstva 06. oktobra, u Titogradu je 07. i 08. oktobra 1988. godine održan prvi “AB” miting radnika IGM „Radoje Dakić“ Titograd i Željezare „Boris Kidrič“ Nikšić, s ciljem da se sruši “neposlušno” crnogorsko rukovodstvo i instaliraju Miloševiću lojalni kadrovi, za obezbjeđenje četvrtog glasa u jugoslovenskoj federaciji.
Ostrašćeni mitingaši tada nijesu obavili preuzete obaveze, jer im je milicija 08. oktobra razbila proteste, a svježe Željezarine snage suzavcem dočekala na Žutoj gredi.
Miloševićevi poslušnici su novu vlast u Titogradu instalirali uz pomoć masovnog mitinga u januaru 1989. godine. Fotelje dotadašnjih „foteljaša“ zaposjeli su omladinci u džemperima, od kojih je većina i danas na vlasti.
Na dan 01. oktobra 1991. godine jedinice tadašnje JNA, potpomognute dobrovoljcima i jedinicama TO iz Crne Gore i Hercegovine, uz blagoslov crnogorskih vlasti, opsadirale su Dubrovnik, grad pod zaštitom UNESCO-a. Dubrovačko ratište bilo je aktivno punih osam mjeseci?!...
U toku svoje duge vladavine, prije i poslije raskola u partiji, DPS je, pod velom tranzicije, bio posvećen uništavanju naslijeđenih privrednih giganata, te je njihovim razaranjem i tajkunskom privatizacijom većinu radnika ostavio na ulici i tako raslojio crnogorsko društvo - u njemu gornji sloj posjeduje ogromna bogatstva, stečena pljačkom predaka i potomaka, dok dvije trećije stanovnika živi u bijedi.
Centralizovana autokratska vlast, rasprodaja državne teritorije, kriminal, korupcija, ubrzani rast javnog duga, visoke stope nezaposlenosti i siromaštva, raseljavanje sjevera, odliv mozgova, iseljavanje mladih u inostranstvo, pad nataliteta, zagađena životna sredina, nepopularne mjere štednje, niske penzije i socijalna davanja, nebriga o starijoj populaciji, posrnulo školstvo i zdravstvo,..., sve su to karakterne crte najmlađe NATO članice, sa kojom EU pregovara, a za prijem stidno spominje daleku 2025, odnosno 2026. godinu. Vele da će nas “primiti u paketu” sa onima koje još nijesu države kandidati?!
24. oktobra 2015. godine opozicioni DF je sa svojim pristalicama, ispred Skupštine Crne Gore održao veliki protestni skup, koji je završen sukobom sa policijskim snagama, koje su intervenisale gdje treba i gdje ne treba.
16. oktobra 2016. godine, na dan parlamentarnih izbora, osujećen je navodni „državni udar“, u kome su neki strani i domaći faktori bili planirali da uđu u Skupštinu i, čak, zarobe tadašnjeg premijera, koji je za sve to naknadno „saznao iz medija“.
03. oktobra 2017. smijenjena je rektorka Univerziteta Crne Gore, što je prvi takav “udar na autonomiju Univerziteta”.
Štampa je objavila da su „dakićevci“ za 03. oktobra bili planirali obilježavanje 71. godišnjice od otvaranja bivše IGM „Radoje Dakić“. Da li je skup održan ne znamo, ali nije tajna da im država duguje oko 60 miliona eura...
Bonus video:
