Uspješna sezona u Muzičkom centru Crne Gore biće nastavljena u petak 3. februara od 20 časova koncertom Crnogorskog simfonijskog orkestra koji će nastupiti pod dirigentskom upravom maestra Uroša Lajovića.
Na Velikoj sceni Muzičkog centra kao solista na koncertu će nastupiti istaknuti austrijski pijanista Gotlib Voliš, profesor klavira na Akademiji za umjetnost u Berlinu, a na repertoaru će se naći kompozicije Volfganga Amadeusa Mocarta - uvertira za operu “Titovo milosrđe” i Koncert za klavir i orkestar broj 20 u d-molu, kao i Simfonija broj 6 u h-molu “Patetična” Petra Iljiča Čajkovskog.
Lajović je u svojoj dugogodišnjoj karijeri imao priliku da diriguje orkestrima širom Evrope, SAD, Kolumbije (Bogota), Južne Koreje, Tajvana, Hong Konga, Kine i Japana. Tokom svoje 40-godišnje karijere održao je više od 1.400 koncerata, dirigovao sa više od 90 različitih simfonijskih orkestara i ansambala i pratio preko 900 solista orkestrima. Takođe, imao je priliku da sarađuje i sa Crnogorskim simfonijskim orkestrom.
Lajović je od 1972. do 1991. bio zaposlen u Slovenačkoj filharmoniji, prvo kao asistent dirigent, a od 1978. kao stalni dirigent. Paralelno, vodio je Kamerni orkestar RTV Slovenija od 1974. do 1976. godine, bio je šef-dirigent Simfonijskog orkestra RTV Hrvatske od 1979. do 1981. godine, a 1988. osnovao je Kamerni orkestar Slovenicum, sa kojim je organizovao samostalnu seriju koncerata u Ljubljani. Od 2001. do 2005. godine bio je šef-dirigent Beogradske filharmonije. Godine 2009. postao je umjetnički savjetnik i stalni gost dirigent Zagrebačke filharmonije. Od jeseni 2015. do proljeća 2017. bio je šef-dirigent Slovenačke filharmonije, a od 2015. stalni gostujući dirigent Sofijske filharmonije i Šenžen simfonijskog orkestra (Kina).
Uroš Lajović je 1989. godine imenovan za profesora dirigovanja na Univerzitetu za muziku i scenske umjetnosti u Beču, a 1991. godine unaprijeđen je u redovnog profesora dirigovanja. U njegovoj klasi dirigovanja bilo je oko 300 studenata iz 58 zemalja. Od 2011. do 2014. redovni je profesor dirigovanja na Muzičkoj akademiji u Zagrebu. Penzionisao se sa Bečkog univerziteta za muziku i scensku umjetnost 2012. godine. Kao gostujući profesor držao je majstorske kurseve dirigovanja u Stokholmu (2001), Vilnusu (2001), Konstanci (2006), Šangaju (2012) Hong Kongu (koncerti i majstorske kurseve u godinama od 2009. do 2012) i Dubrovniku (2016).
Njegov rad na polju muzikologije obuhvata transkripciju i objavljivanje Missa Viennensis slovenačkog baroknog kompozitora Janeza Krstnika Dolara, montažu Figara Janeza Krstnika Novaka (scenska muzika za Matičekovu svadbu Antona Tomaža Linharta), reviziju i objavljivanje Marija Kogojeva opera Crne maske.
U novembru 2013. Uroš Lajović je odlikovan Austrijskim počasnim krstom za nauku i umjetnost od strane Saveznog ministarstva obrazovanja, umjetnosti i kulture Austrije.
Njegov repertoar čine simfonijska i operska djela, a pomogao je u postavci 14 opera. Pored standardnog repertoara, dirigovao je preko 1.500 simfonijskih djela i premijerno izveo 80 muzičkih djela slovenačkih i stranih kompozitora.
Kako ističe u razgovoru za “Vijesti”, u petak veče na Velikoj sceni Muzičkog centra Crne Gore, biće klasičan repertoar, te se Mocartu posebno raduje.
”To je jedan klasični program. Prvo je na programu Mocartova uvertira za operu ‘Titovo milosrđe’, a onda i njegov koncert što je takođe klasika. A onda, kao kontrast tome, publika će imati priliku da uživaju u Patetičnoj simfoniji Čajkovskog. Da sam i sam birao vjerovatno bi i moj izbor, ako ne isti, onda bio sličan”, ističe Lajović.
Kao neko ko je imao priliku da stane ispred orkestara u skoro čitavom svijetu ističe da je jako bitno za takvu muzičku instituciju da imaju stalnog, ali i gostujuće dirigente.
”U svakom orkestru se dirigenti mijenjaju, ali obično imaju šefa dirigenta koji ih uči i muči da bi bili što bolji. Kad dođe gost dirigent on samo pokupi kajmak i ide”, kroz smijeh objašnjava Lajović razliku, te priznaje da iako mu je zadovoljstvo da sarađuje sa orkestrima ne spada u one koji “muče” članove orkestra.
”Ne mučim ih, samo zahtijevam da održe nivo koji želim i ne odustajem dok to i ne dobijem. Kod nekih to duže traje, nekad je taj proces kraća, ali na kraju je uvijek po mom”, potvrđuje sagovornik “Vijesti”.
Za Crnogorski simfonijski orkestar imao je samo riječi hvale.
”Veoma su radni i predani, tako da je lako sarađivati sa njima”, potvrdio je Lajović koji je u svojoj karijeri imao priliku da stane ispred više od 100 orkestara.
”Dirigovao sam u preko 100 orkestara u svijetu, tako da već danas nemam velikih problema kad negdje dolazim prvi put. Vidiš u momentu gdje bi trebalo nešto više da se uradi. Ljudi su radni i brzo realizuju to što sam, makar ja, tražio od njih”, potvrdio je dirigent.
Posljednjih godina je CSO dosta podmlađen, no Lajović tvrdi da je dobro da u orkestru ima i iskusnijih muzičara.
”Dobro je što su u orkestru i stariji svirači je oni imaju iskustva. Mladi imaju entuzijazam, a kad se spoji sa iskustvom bude to dobra kombinacija”, potvrđuje Lajović.
Puno puta u svojoj karijeru imao je priliku da diriguje djela Mocarta koji je jedan od najzastupljenijih kompozitora, ne samo kad su orkestri u pitanju, već se njegova djela pojavljuju kako u crtanim i animiranim, tako i u filmovima.
”Kad djeca gledaju crtaće slušaju muziku, no kad odrastu gledali bi crtaće i bez muzike. Ima tu uticaja kad klasiku slušaju od malena, ali kod publike koja je odrasla kao da se to izgubilo. To je u cijelom svijetu isto. Mlađa publika koja je odrasla uz klubove, oni jednostavno ne idu na koncerte klasične muzike jer im fali tutnjava. To je takva tutnjava da te boli u grudima, ali mladi ljudi uz to imaju prve erotske doživljaje i onda nastupa refleks kad te boli misliš da ćeš nešto doživjet, a toga u klasičnoj muzici nema”, kroz smijeh ističe Lajović.
Kao neko ko je imao priliku da diriguje u čitavom svijetu, otkriva kakvi su orkestri na Balkanu, u odnosu na ostatak svijeta:
”Oni su mnogo tačniji i precizniji, dok Balkanci se više nekako hvataju za taj terperament koji imaju i za improvizaciju. Nijesu tačni nikako, ali zato ima mnogo više izražaja”, objašnjava, te napominje da su muzičke zvijezde poput Romana Simovića, Nemanje Radulovića, koji takođe potiču sa Balkana, izuzeci.
”Nema pravila bez izuzetaka. Oni su ipak izuzeci”, tvrdi Lajović i ne krije da voli da se vraća na mjesta gdje je već bio, pa tako rado dolazi u Podgoricu.
”Naravno da volim da dolazim na poznata mjesta. Recimo, danas sam se više puta pitao gdje sam. Kad je čovjek u materiji, često se zapita gdje je”, priznaje on i dodaje da mu se sviđaju uslovi za rad Crnogorskog simfonijskog orkestra.
”Ovakva dvorana u momentu podigne nivo za 15 odsto. Ljudi osjećaju da je to prostor koji je malo uzvišen sam po sebi i u momentu sviraju drugačije”, tvrdi dirigent.
Ovaj koncert neće biti jedini tokom aktuelne sezone gdje će se sagovornik “Vijesti” družiti sa Crnogorskim simfonijskim orkestrom, ali i crnogorskom publikom.
”Tu ću biti i 1. juna. Tada će biti jedan popularniji, ali i mnogo zahtjevniji program. Tada ćemo svirati Štrausa i Bolero”, zaključuje Lajović.
Bonus video:
